Autor: Maksymilian Stefański

Obyś żył w ciekawych czasach – mówi stare chińskie przekleństwo. Patrząc na kilka ostatnich ciekawych lat, trudno polemizować z pejoratywnym wydźwiękiem tego życzenia. Spoglądając w przyszłość, naiwnością byłoby oczekiwać, że czeka nas mniej interesujący okres. Wniosek jest zatem oczywisty – pewność niestabilności to jedyna stała. Przyjmując to jako pewnik, musimy nauczyć się sprawnie w tej rzeczywistości funkcjonować. Szybko!

Cenne lekcje historii Szefowa Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde wskazuje, że globalna gospodarka stoi w obliczu podziałów porównywalnych z sytuacją lat 20. ub. wieku, kiedy to presja ekonomiczna doprowadziła do nacjonalizmu gospodarczego i załamania światowego handlu. „Na przestrzeni kilku ostatnich lat mieliśmy do czynienia z najgorszą pandemią od lat 20. XX wieku, najgorszym konfliktem w Europie od lat 40. i najgorszym szokiem energetycznym od lat 70.” – zauważa szefowa EBC. Jednakże, jak podkreśla, mimo wielu […]

Globalny sektor fintechów, pomimo ostatnich trudnych lat, wciąż pozostaje zagłębiem innowacji sektora finansowego. Napędzany technologią AI musi jednak stawić czoła rynkowym przeciwnościom, przede wszystkim makroekonomicznej niestabilności, wysokim kosztom kapitału oraz słabnącym wycenom. Przejście trudnego sprawdzianu rentowności oraz rysujące się na horyzoncie obniżki stóp procentowych mogą jednak diametralnie zmienić tę perspektywę.

Gdzie zainwestować we wdrożenie AI, aby przyniosło to zysk? – to podstawowe pytanie trapi zarządzających niemalże od samego początku boomu na sztuczną inteligencję. W sektorze finansowym tropów jest przynajmniej kilka, jednakże dominująca postawa oczekiwania na dalszy rozwój sprawia, iż większość projektów utknęła na etapie wizji. Gdzie zatem szukać rzeczywistej wartości sztucznej inteligencji? Odpowiedzi wciąż brak, ale są poszlaki…

Dobiega końca kolejne upalne lato, które ponownie skłania do refleksji – czy aby na pewno robimy wszystko, by chronić nasz klimat? Inwestycje w zieloną energię, bo to od nich należy zacząć, niewątpliwie w ostatnich latach nabrały wiatru w żagle. Do realnej transformacji sektora wciąż potrzeba jednak znacznie większych nakładów, odważnych zobowiązań i strategicznych decyzji, a o te znacznie trudniej w wysoce niepewnych czasach.

Dla funduszy Private Equity ub.r., delikatnie rzecz ujmując, nie należał do udanych. Wysokie stopy procentowe oraz niepewne perspektywy makroekonomiczne istotnie zakłóciły rozwój rynku, który jeszcze kilka lat temu uchodził za przykład stabilnego wzrostu. Czy w perspektywie utrzymujących się wysokich stóp procentowych fundusze te mogą spoglądać w przyszłość z nieco większym optymizmem?

Start programu „Bezpieczny Kredyt 2%” na nowo ożywił rynek nieruchomości w Polsce, który i tak od początku roku znajdował się na fali wznoszącej. W ujęciu europejskim znacznie trudniej dopatrywać się optymistycznych sygnałów, a perspektywy dla branży na kolejne lata są mocno niepewne. Wysokie stopy procentowe, rosnące koszty surowców oraz zielona transformacja sprawiają, że fundamenty wzrostu sektora są obecnie chwiejne.

Choć w Polsce połączenie tematu franków szwajcarskich i kredytów hipotecznych przywołuje, co najmniej, ambiwalentne konotacje, to w świecie globalnych finansów znacznie częściej elementy te związane są z ogromną transformacją ostatnich lat. Zastąpienie wskaźnika LIBOR CHF wskaźnikiem SARON stanowiło bowiem olbrzymie wyzwanie systemowe, które wykonano z iście szwajcarską precyzją.

Przedłużający się stan kryzysu sprawia, iż wszyscy z ogromnym spragnieniem wyczekują jakiegoś rodzaju przełamania. Problem w tym, że obecnie bardzo trudno przewidzieć, w którą stronę to przełamanie nas poprowadzi. Przyjmując optymistyczny scenariusz, można zauważyć, że to właśnie trudne czasy są podatnym gruntem dla rozwoju innowacji, a rywalizacja o to, kto zostanie nowym feniksem, już dawno się rozpoczęła.

Można odnieść wrażenie, iż koncepcja ekonomii współdzielenia przeżyła już w ostatnich latach swój szczyt popularności. Nie musi to jednak oznaczać, iż wraz z licznymi kryzysami obserwowaliśmy zmierzch tego modelu biznesowego. Czy zatem pogłoski o śmierci sharing economy są mocno przesadzone i czy wciąż ma ona szansę spełnić pokładane w niej ogromne nadzieje?

Spopularyzowane w ostatnich miesiącach przez ekonomistów określenie „permacrisis”, czyli permanentny kryzys, wydaje się dobrze oddawać atmosferę otaczającej nas rzeczywistości. Ciągłe wstrząsy wymuszają na firmach nieustanne zmiany i uczą, że kryzysom znacznie lepiej jest zapobiegać, niż z nich wychodzić. Dobrego sposobu na wzmocnienie odporności organizacji warto szukać w obszarze technologii – a precyzyjniej cyberbezpieczeństwa.

Zaufanie często określane jest mianem kapitału przyszłości. Jego nadszarpnięcie najlepiej obrazuje, jak bardzo współczesny system gospodarczy jest od niego zależny. Przykłady SVB czy Credit Suisse uświadamiają, że dla banków zaufanie to de facto kwestia przetrwania. Niezależnie od tego, jak bardzo obecna sytuacja różni się od tej z 2008 r., jeden czynnik wciąż pozostaje bez zmian – utrata wiarygodności w czasie kryzysu to prosty przepis na katastrofę.

Pomimo pesymistycznych prognoz niemiecka gospodarka jak na razie skutecznie unika głębokiego załamania w wyniku kryzysu energetycznego. Nie oznacza to jednak, iż nasi sąsiedzi mają mniej powodów do zmartwień. Chcąc zachować swoją przewagę konkurencyjną, niemiecka machina musi szybko przestawić swoje tory w kierunku kompleksowej transformacji. Proces ten nie ominie także sektora bankowego, który już dzisiaj musi szukać nowych rozwiązań w obszarze cyfryzacji.

Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, iż odejście od wskaźnika LIBOR stanowiło dla globalnych rynków finansowych ogromne wyzwanie systemowe. Dla Stanów Zjednoczonych rok 2023 ma być ostatnim krokiem na drodze do pełnej transformacji i ostatecznego przejścia na wskaźnik SOFR. Proces ten zakończy się za dwa miesiące, warto zatem sprawdzić, jakie istotne wnioski z tej amerykańskiej lekcji może wyciągnąć dla siebie polski sektor bankowy.