Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
O tym jaki jest związek między wskaźnikiem WIBOR a stopą referencyjną Narodowego Banku Polskiego mówi w styczniowym numerze Miesięcznika Finansowego BANK Błażej Wajszczuk, dyrektor Departamentu Skarbu BNP Paribas Banku Polska, z którym rozmawia Jacek Ramotowski.
Koszt pieniądza wyznacza bank centralny i dlatego kredyt jest drogi, a kredytobiorcy płacą wyższe raty. Zastąpienie stopy rynku międzybankowego WIBOR wskaźnikiem WIRON nie spowoduje, że kredyt będzie tańszy, aż do czasu, kiedy bank centralny zacznie obniżać stopy – mówi Błażej Wajszczuk, dyrektor Departamentu Skarbu BNP Paribas Banku Polska. Rozmawiał z nim Jacek Ramotowski.
Choć banki spółdzielcze odgrywają nieocenioną rolę w finansowaniu lokalnych przedsięwzięć, w aktualnych realiach makroekonomicznych i rynkowych trudno im konkurować. Mogą poprawić swoją pozycję poprzez uwspólnianie procesów i technologii. Do tego powinna prowadzić większa integracja. Jaka? Mówi o tym raport przygotowany na zlecenie Warszawskiego Instytutu Bankowości.
„Dla mnie decyzja o pozostawieniu stóp bez zmian nie ma usprawiedliwienia” – mówi członkini Rady Polityki Pieniężnej prof. dr hab. Joanna Tyrowicz w rozmowie z Jackiem Ramotowskim w grudniowym numerze Miesięcznika Finansowego BANK. Publikujemy wybrane fragmenty z tego wywiadu, stanowiącego część cyklu rozmów o inflacji.
Wszystkie grupy społeczne już dziś ponoszą koszty wysokiej inflacji. Mandat Narodowego Banku Polskiego zapewnienia stabilności cen jest zgodny z preferencjami społecznymi i z bardzo trudną sytuacją wielu grup, których dochody rosną zbyt wolno, by zapewnić im bezpieczny poziom konsumpcji. Tymczasem Rada Polityki Pieniężnej postępuje tak, jakby miała inne priorytety, niż wynikające z jej mandatu – mówi członkini RPP prof. dr hab. Joanna Tyrowicz. Rozmawiał z nią Jacek Ramotowski.
Malejąca dostępność mieszkań w wyniku rosnących nierówności, finansjalizacji i komodytyzacji pociągających za sobą wzrost cen nieruchomości – wobec tych wyzwań stoi polityka mieszkaniowa wszystkich europejskich państw. Skutkiem jest postępujące przeludnienie, deprywacja i gniazdownictwo, a tłem – starzenie się społeczeństw. Jak wobec 22 innych gospodarek radzi sobie Polska? Przeciętnie.
Ale – nadrabiamy. Także błędy innych.
Orzeczenia – przynajmniej znaczącej części sądów w sprawach o kredyty we frankach – mają jeden schemat. Z zapisanego w umowie odesłania do tabeli kursowej wynika jednostronne kształtowanie kursu przez bank. Z tego z kolei – brak przejrzystości klauzuli umownej. A w związku z tym – nieuczciwość takiego postanowienia. Autorzy raportu „Analiza prawno-ekonomiczna odesłań do tabeli kursowych” podważają taki ciąg rozumowania.
W październikowym numerze Miesięcznika Finansowego BANK z prof. dr. hab. Jerzym Hausnerem, przewodniczącym Rady Programowej Open Eyes Economy Summit, Fundacja GAP rozmawia Jacek Ramotowski. Prezentujemy kilka fragmentów odpowiedzi prof. Jerzego Hausenra z tego wywiadu.
Sytuacja Polski w średnim i dłuższym okresie będzie zależeć od umiejętności znalezienia strategicznej odpowiedzi na trzy szoki: pandemiczny, wojenny i energetyczny. Jeśli takiej odpowiedzi nie znajdziemy, będziemy w gorszej sytuacji niż teraz – mówi prof. dr hab. Jerzy Hausner, przewodniczący Rady Programowej Open Eyes Economy Summit, Fundacja GAP w rozmowie z Jackiem Ramotowskim.
Polski sektor bankowy może zakończyć ten rok niekorzystnym wynikiem finansowym, głównie z powodu ustawowych wakacji kredytowych. Na pogorszenie kondycji banków wpływa także sytuacja makroekonomiczna kraju. Zmienia się struktura depozytów, a podwyżki stóp przestają służyć poprawie wyniku.
W ciągu kilku–kilkunastu kolejnych lat zarządzanie ryzykiem stanie się głównym motorem rozwoju banków. Żeby obrócić na swoją korzyść gwałtowne zmiany, dokonujące się w otoczeniu, banki muszą całkowicie zmienić paradygmat zarządzania ryzykiem. Jak? – Mówi o tym dr hab. Stanisław Kasiewicz, prof. Szkoły Głównej Handlowej. Rozmawiał z nim Jacek Ramotowski.
Problem kredytów hipotecznych we frankach w Polsce nie generuje ryzyka systemowego, niemniej spowodował on wysokie ryzyko prawne, dotkliwe zarówno ze społecznego, jak i ekonomicznego punktu widzenia. Jak rozwiązać ten problem, a może w ogóle nie ma takiej potrzeby? Odpowiedzi na te pytania należy szukać w najnowszym opracowaniu, opublikowanym przez Warszawski Instytut Bankowości.
O bankowości relacyjnej i bigtechach mówi dr hab. Małgorzata Pawłowska, profesor SGH w rozmowie z Jackiem Ramotowskim na łamach sierpniowego numeru Miesięcznika Finansowego BANK. Prezentujemy kilka wybranych fragmentów tej ciekawej rozmowy.
Najmłodsze pokolenie może przeżyć życie, nie wiedząc nawet, co to jest bank. Dzięki mediom społecznościowym następuje powiązanie i przenikanie się światów, które wcześniej były od siebie oddzielone – komunikacji, sprzedaży i finansowania. To stwarza zupełnie nowe ryzyka. Jakie? Mówi o tym dr hab. Małgorzata Pawłowska, profesor SGH, w rozmowie z Jackiem Ramotowskim.
To już nie tylko kwestia mniejszych zysków, niższej rentowności czy braku środków na budowanie konkurencyjnych przewag. Banki obawiają się prawdziwej katastrofy, takiej jak wielki globalny kryzys finansowy. I to nie gdzieś daleko, w wyniku czego moglibyśmy dostać rykoszetem. To może być tylko i wyłącznie nasz kryzys, pracowicie przez lata hodowany na polskiej ziemi.
Natychmiastowe płatności, BLIK, funkcjonalne apki, przelewy na telefon to obszary, w których polskie banki są w stanie stawić czoła każdej, nawet najbardziej zaawansowanej technologicznie konkurencji. Ale są też inne, które leżą odłogiem lub pozostają zaniedbane. I tu konkurencja firm technologicznych może być dla banków bardzo groźna.
Oczekiwania inflacyjne profesjonalistów rynkowych mocno wzrosły od napaści Rosji na Ukrainę i wybuchu wojny. Analitycy, którzy wzięli udział w naszej ankiecie wyraźnie podnieśli w górę prognozy inflacji w porównaniu z przełomem marca i lutego. Ustabilizowały się natomiast przewidywania dotyczące kursu walutowego. Po dobrych wynikach gospodarki w pierwszych miesiącach roku, analitycy prognozują przyzwoity wzrost PKB, lecz niepewność co do skali spowolnienia jest wciąż duża.
Wysoka inflacja, silny wzrost stóp procentowych, a w ślad za nimi kosztów kredytu, do tego bijące rekordy ceny mieszkań. Wszystko to powoduje, że marzenia setek tysięcy Polaków o własnym lokalu rozpływają się niczym fatamorgana. Dlatego idee i narzędzia budownictwa społecznego, dostępnego dla ludzi, trzeba tym szybciej wprowadzać w życie.
Sprawozdawczość stanowi wyzwanie nawet dla największych instytucji fi nansowych,
które dla jej celów zatrudniają potężne sztaby specjalistów. A co dopiero mają
powiedzieć te niewielkie? Dla banków spółdzielczych to przede wszystkim dodatkowe,
pokaźne obciążenia, które rzutują na ich działalność, zwiększając koszty, pogarszając
konkurencyjność i ograniczając możliwości rozwojowe
Dopóki nie będzie recesji, będziemy mieć inflację bardzo wysoką i zapewne na lata. Podzieli ona społeczeństwo na wygranych i przegranych. Nie jest wcale pewne, że sektor finansowy znajdzie się po wygranej stronie. Na wyciągnięcie ręki są scenariusze, w których tracą wszyscy.
Żeby korzystać z usług cyfrowych – prywatnych i publicznych – musimy posiadać cyfrową tożsamość. Co się powinno na nią składać? Jak mamy ją poświadczać? Gdzie powinny znajdować się potwierdzające ją dane i dokumenty? To kluczowe pytania dla sektora finansowego. Odpowiedzi na nie udzieliła grupa polskich naukowców.
Rada Polityki Pieniężnej, której kadencja właśnie upływa, choć formalnie przyjęła cel inflacyjny, strategię i instrumentarium polityki pieniężnej poprzedników, w rzeczywistości podważyła cel i fundamentalnie zmieniła strategię. O błędach popełnionych przez ostatnią RPP, wyzwaniach dla polityki pieniężnej w obliczu wojny i potrzebie przyjęcia euro – mówi dr Jerzy Pruski, członek RPP I kadencji. Rozmawiał z nim Jacek Ramotowski.
Po latach obniżającej się rentowności polski sektor bankowy zaczął ją powoli odzyskiwać w zeszłym roku. Napaść Rosji na Ukrainę, wojna i sankcje mogą to zatrzymać. Wzrośnie inflacja, gospodarka osłabnie, zwiększy się ryzyko kredytowe. Nawet silne banki mogą przez dłuższy czas nie pokrywać kosztu własnego kapitału. A słabe mogą okazać się obciążeniem dla całego sektora finansowego i podatników.
Gospodarka zmienia się z przemysłowej w cyfrową. W tej wcześniejszej najważniejsza była produkcja, w tej nadchodzącej – wiedza. Banki w szybko przeobrażającym się świecie muszą zadać sobie podstawowe pytanie – o wartość, jaką dają swoim klientom. Dopiero kiedy na nie odpowiedzą, powinny dobierać technologie, a nie odwrotnie. Bo mogą klienta stracić.
Mamy taką inflację jak 20 lat temu. Ale one – ta sprzed 20 lat i ta dzisiejsza – różnią się od siebie niczym słońce od księżyca. Tamta – po dekadzie uporczywej walki – szła w dół. Dzisiejsza – po latach ultrałagodnego policy mix – idzie w górę. Lecz to nie tylko kwestia kierunku marszu cen, bo i tamta, i obecna polityka pieniężna mają zupełnie różne twarze. Przyjrzyjmy się im.
Czy po wybuchu pandemii nastąpiła w Polsce zapaść kredytowa, czyli credit crunch? Nie. Czy nam to grozi? Mało prawdopodobne. Ale sektor finansowy i gospodarka zmagają się od lat z innym, nie mniej groźnym dla rozwoju kraju zjawiskiem. To notoryczne niedokredytowanie, wynikające z niskiej skłonności przedsiębiorstw do inwestycji.
Wyniki banków poprawią się znacznie w tym roku dzięki podwyżkom stóp. To jedyna pewna wiadomość, bo wszystko poza nią jest niewiadomą. I to, do jakiego poziomu wzrosną stopy, i jaki będzie ich wpływ na ryzyko kredytowe. Dzięki dotychczasowym podwyżkom polski sektor bankowy może zarobić w 2022 r. 19 mld zł. A ile i na czym może stracić?
Choć rewolucja już się zaczęła i wszyscy o niej mówią coraz głośniej, mało kto ją jeszcze widział. Choć wiadomo, że jej paliwem jest umiejętność czerpania wartości z danych i wykorzystywania efektów sieciowych za pośrednictwem internetu, niewielu jeszcze to potrafi. Jak podnieść sztandar czwartej rewolucji przemysłowej i się w tym nie pogubić – radzą autorzy raportu opublikowanego przez Warszawski Instytut Bankowości.
Gdy w marcu zeszłego roku wybuchła pandemia, aktywność społeczna i gospodarcza gwałtownie zamarła, a wraz z nią ruch samochodów, spadła liczba wypadków i kolizji. Teoretycznie powinny za tym spaść ceny ubezpieczeń komunikacyjnych. Trwało to za krótko, by wpłynąć na ceny polis, a na dodatek mocno wzrosły przeciętne koszty likwidacji szkody – twierdzą ubezpieczyciele.
Pomoc publiczna to poważna sprawa. Powinna być efektywna, bo zrzucają się na nią wszyscy obywatele. Czy liczne rządowe tarcze antykryzysowe i finansowe okazały się w czasie pandemii takową dla mikroprzedsiębiorstw? Badanie naukowców z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie przynosi wiele zaskakujących odpowiedzi.