Autor: Wojciech Fułek

Jak świat światem, „starszyzna plemienna” zawsze narzekała na kolejne młode pokolenie, zarzucając im egoizm, brak wychowania i kindersztuby, bezideowość, brak patriotyzmu i tak dalej. Nie chcę tu prawić banałów, ale zawsze byłem przekonany, iż tak naprawdę nie istnieje konflikt pokoleń, a tylko postaw. To, czy ktoś czuje się (de facto zatem jest) młody, zależy – według mnie – nie od metryki czy siwych włosów, ale od stanu ducha. To trochę jak odwieczny dyskurs „czy poetą się tylko bywa” w opozycji do przekonania, że „każdy jest poetą”.