PKO Bank Polski / PKO BP

Weekend nie przyniósł większych zmian zarówno na szerokim jak i krajowym rynku walutowym. Główna para walutowa rozpoczyna bieżący tydzień w okolicach 1,32 USD, zaś waluta nasza przy 4,16 wobec euro. W rezultacie złoty zdołał utrzymać ponad 3 groszowe umocnienie jakie przyniósł ubiegły tydzień. Decyzja agencji Fitch o podniesieniu perspektywy ratingu dla Polski i zapowiedź możliwego podwyższenia oceny w okresie najbliższych dwóch lat to bardzo dobra informacja dla PLN w dłuższym horyzoncie czasowym, tym bardziej, że agencja poprawia ocenę wiarygodności przy obecnym pogorszeniu koniunktury gospodarczej zarówno na świecie jak i w Polsce.

Nie pierwszy raz z perspektywy rynków finansowych Bella Italia nie kojarzy się z klimatem wakacyjnego relaksu. Bieżące wybory parlamentarne podnoszące rynkową niepewność i ryzyko dla stabilności sytuacji politycznej w kraju, udowadniają to po raz kolejny. Pierwsze szacunki zaczną nadchodzić na rynek dzisiaj po południu (tuż po zamknięciu lokali wyborczych), a oficjalne wyniki poznamy prawdopodobnie już dzisiaj wieczorem.

W trakcie kończącego się tygodnia na rynku finansowym dominowały mieszane nastroje. Był to tydzień zdominowany przez „lekko-słabe” dane z gospodarki globalnej (z kilkoma wyjątkami w postaci wskaźników wyprzedzających dla Niemiec), ubarwiony głównie publikacjami protokołów z dyskusji na posiedzeniach banków centralnych. Podczas gdy Bank Anglii jest gotowy elastycznie traktować cel  inflacyjny  i nie wyklucza rozszerzenia programu wsparcia  ilościowego, FOMC zmroził apetyt na ryzykowne aktywa generując  ruch  w stronę  bezpiecznych  inwestycji.  Dyskusja  wśród  członków  FOMC wskazał  bowiem,  że duża ich część sygnalizuje potrzebę  ograniczenia polityki skupu aktywów dłużnych.

Nasze pesymistyczne przewidywania  niestety  znalazły odzwierciedlenie w rzeczywistości. W Tygodniku rynkowym  z  15.02  wskazywaliśmy,  że po słabym minionym  tygodniu obecny może  przynieść  dalsze pogorszenie  nastrojów.  Jeszcze  do  wtorku  sytuacja  wydawała  się  stabilna.  Kurs  EUR/USD oscylował pomiędzy 1,331-1,339.   Tego  dnia na rynek  dotarły  zaskakująco  mocne dane  dotyczące  niemieckiej gospodarki,  które  zdołały  wybić szeroki rynek z dotychczasowego przedziału wahań,  prowadząc  do testu poziomu oporu  na 1,343 USD. Impuls do zmian notowań euro dała publikacja indeksu ZEW, która pokazała wzrost  wskaźnika  do  48,2  pkt  –  poziomu  najwyższego   od  kwietnia  2010   roku.  Była  to  jednocześnie optymistyczna zapowiedź informacji ważniejszych dla gospodarki – indeksów PMI i instytutu  Ifo – zaplanowanych na dalszą części tygodnia

W środę najważniejszym wydarzeniem na rynkach finansowych była publikacja minutes ze styczniowego posiedzenia FOMC. Zgodnie z oczekiwaniami w zeszłym miesiącu podjęta została dyskusja nad tzw. strategiami wyjścia z obecnej, ultrałagodnej polityki pieniężnej. Z protokołu wynikało, że Rezerwa Federalna rozważy duże zmiany w programie ilościowego luzowania polityki pieniężnej (QE) na posiedzeniu w marcu.

Środowa sesja przyniosła symboliczny wzrost rentowności na polskim rynku stopy procentowej. Za osłabieniem notowań przemawia przede wszystkim nieznacznie obniżenie prawdopodobieństwa obniżki stóp procentowych w marcu, po ostatnich danych nt. produkcji przemysłowej. W kierunku wzrostu rentowności oddziałują też wypowiedzi członków RPP. W środę E. Chojna-Duch, a wcześniej A. Bratkowski sygnalizowali, że w Radzie na posiedzeniu Rady w marcu może nie znaleźć się wystarczająca większość do przegłosowania obniżki stóp procentowych.

Osłabienie dolara wobec euro i konsolidacja na złotym z lekkim umocnieniem w końcówce dnia – tak w skrócie można byłoby opisać sytuację na rynku walutowym podczas środowego handlu w Europie.

Ruch na amerykańskiej krzywej był wczoraj wyraźny i poziom 2,0% którego obawiał się amerykański benchmark 10-letni przez ostatnich kilka dni, został przetestowany już w czasie trwania europejskiego czasu kwotowań.

W rozgrywkach sportowych pauzowanie jest wynikiem kulminacji przewinień, czyli czerwonej kartki. Zastanawiam się czym owo pauzowanie jest w polityce pieniężnej i czym jest owa czerwona kartka, a przede wszystkim komu miałaby być wystawiona. Nie jest nią już inflacja rosnąca ponad miarę, nie jest nią inflacja bazowa i nie jest nią odbudowa potencjału gospodarczego w Polsce, przynajmniej w świetle napływających na przełomie roku danych trudno o taką interpretację wskaźników.

Wtorek na rynku walutowym nie przyniósł większych zmian kursów EUR/USD oraz EUR/PLN. Nieco lepsze dane PMI sektora usługowego dla strefy euro za styczeń w porównaniu do grudniowych (48,6 wobec  48,3 poprzednio) przejściowo zatrzymały dalszą przecenę na rynku EUR/USD – kurs, który z rana spadł poniżej 1,35 (1,3457) po publikacji danych wzrósł powyzej 1,35 (1,3568).

Pomimo, że to polskie PKB było wczoraj z naszego, krajowego punktu widzenia najważniejszym punktem dnia, rzućmy najpierw okiem na sytuację na zagranicznych krzywych, które nie będą pozostawać obojętne rentownościom polskich obligacji skarbowych. Wtorek, podobnie jak poniedziałek, przebiegał pod znakiem względnej stabilizacji na rynku obligacji safe-haven.

Klimat inwestycyjny na rynkach finansowych jest bardzo dobry, co sprawia, że euro pozostaje mocne. W ostatnim czasie motorem do wzrostów okazała się silniejsza niż oczekiwano publikacja indeksu nastrojów gospodarczych instytutu Ifo, który wzrósł w styczniu powyżej oczekiwań rynkowych. Nie zawiodły też dane dotyczące koniunktury gospodarczej w USA i Chinach – wskazując na kontynuację tendencji wzrostowej –  które wspólnie pchnęły falę optymizmu w rynek.

Ruch na północ na wykresach bezpiecznych rentowności był w czasie poniedziałkowej sesji niezmącony wątpliwością, iż coś mogłoby przerwać niekorzystną dla aktywów safe-haven falę risk-on. Rynek trawił wciąż piątkowe efekty „przed-spłaty” 137,2 mld EUR z pierwszej transakcji LTRO, skupiając się na pozycjonowaniu rentowności obligacji bezpiecznych w wyższych przedziałach zmienności – na tyle wysokich, aby pozwalały na testy poziomów nie widzianych od września 2012 w przypadku Bunda 10Y bądź od kwietnia 2012 roku w przypadku 10Y Treasuries’a.

Pierwszy powolny, ostrożny i uzależniony całkowicie od preferencji rynku krok w stronę normalizacji warunków prowadzonej polityki monetarnej, uczyni dzisiaj Europejski Bank Centralny, ogłaszając kwotę przedterminowej spłaty operacji LTRO uruchomionej w grudniu 2011 roku. A oto dlaczego.

W piątek od rana na rynku głównej pary walutowej pojawił się silny popyt na wspólną walutę. Kurs EUR/USD przebił tegoroczny szczyt na 1,3404 docierając w okolice 1,342. Wzrosty głównej pary walutowej zapowiadała już czwartkowa sesja która dostarczyła nowych, ważnych informacji makroekonomicznych z Azji, Europy i USA, a co istotne większość z nich była pozytywna.

Bieżący tydzień na rynku walutowym rozpoczynamy z poziomów bliskich zamknięcia zeszłego. Kurs EUR/USD oscyluje więc w okolicach powyżej 1,33 frank szwajcarski przy 1,245 EUR zaś japoński jen poniżej 90 USD. W kraju złoty nadal słaby. Silnie rozczarowujące dane o produkcji przemysłowej i budowlanej (dla przypomnienia, w grudniu produkcja przemysłowa obniżyła się  o 10,6% r/r, zaś produkcja budowlano-montażowa spadła o 24,8% r/r) przeceniły naszą walutę do 4,15-4,16 wobec euro i 3,12-3,13 wobec dolara. Od 3,265 – poziomu najniższego od lipca 2011 roku – odbiła się też para CHF/PLN, w poniedziałek rano notując 3,35 (powtarzając atak po piątkowym nieudanym podejściu).

Luźniejszy poniedziałek przyda się rynkom po dość zmiennym – głównie z punktu widzenia rynku stopy – piątku.

Rynek obligacji komunalnych w Polsce.
W ostatnich latach utrzymywała się tendencja do wzrostu wartości emisji obligacji municypalnych w Polsce. Ten wzrost wynikał przede wszystkim ze wzrostu zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego (i ich związków), który w latach 2009-2011 wynosił rocznie między 10 a 15 mld PLN. Dla porównania w poprzednich latach wzrost zobowiązań nie przekraczał 5 mld PLN rocznie. Cały czas jednak samorząd terytorialny częściej wybierał formę finansowania poprzez kredyty/pożyczki bankowe niż poprzez emisje wartościowych papierów dłużnych.

Na ustach polskich uczestników rynku finansowego najważniejszym słowem na otwarciu tygodnia jest inflacja. Jej publikacja (już jutro) zapewnia zejście do celu inflacyjnego. Perspektywa zejścia z CPI do poziomu 2,5% może, ale tylko może, stanowić istotny czynnik wspierający polski dług, który w czasie poprzedniego tygodnia doznał znacznej przeceny po tym jak Rada Polityki Pieniężnej zwiększyła obawy o skalę obniżek stóp procentowych.

Sesję poniedziałkową rozpoczynamy jeszcze z wysokim  euro, kurs EUR/USD oscyluje w okolicach 1,24. Nastroje wobec wspólnej waluty poprawiła przede wszystkim niezapowiedziana (a po części oczekiwana) informacja  o kontynuacji luzowania polityki monetarnej EBC.

Rada postanowiła obniżyć stopy procentowe NBP o 0,25 pkt. proc. do poziomu: dla stopy referencyjnej do 4,00%. Zgodnie z oczekiwaniami styczniowe posiedzenie przypomniało o tym, że o poziomie stóp procentowych nie decydują nadzieje i szacunki rynkowe, ale kolegialne ciało jakim jest Rada Polityki Pieniężnej a komunikat i komentarz do komunikatu potwierdził, że scenariusze zakładające możliwą przerwę w cyklu obniżek stóp procentowych były uzasadnione.

Środa na rynku krajowym upłynęła w oczekiwaniu na decyzje RPP w sprawie stóp procentowych. Do południa notowania EUR/PLN rosły, podchodząc ostatecznie pod 4,12 co najwyraźniej wskazywało, że inwestorzy obawiają się głębszej niż rynkowe prognozy obniżki o 25pb. Co więcej deprecjację złotego wspierała sytuacja na rynku bazowym, gdzie kurs EUR/USD kontynuował trend spadkowy docierając podczas sesji europejskiej do wsparcia na 1,304.

Pamiętamy, co ksiądz Tichner mówił o prawdzie. Na otwarciu 2013 roku mamy jak zawsze – prawdy swinte (na przykład taką, że gospodarka zwalnia, bo to udowadniają dane gospodarcze), tys prawdy (bo kiedy gospodarka zwalnia i przestaje straszyć presją inflacyjną to bank centralny powinien działać antycyklicznie i obniżać stopy procentowe) i te ostatnie odmiany prawdy, owe niechlubne, które zweryfikują i objawią się z biegiem czasu.

Wtorkowa sesja europejska na rynku walutowym przebiegała w dość sennej atmosferze. Kurs EUR/USD praktycznie podczas całego handlu w Europie oscylował w okolicach 1,312-1,314 zaś EUR/PLN testował opór na 4,125. Podobnie jak dzień wcześniej dopiero Amerykanie  przyczynili się do lekkiego odreagowania, tym razem prowadząc do wyprzedaż wspólnej waluty do 1,306-1,307 USD, wszystko jednak odbywało się w budującym się od początku tygodnia kanale zmienności. Co ciekawe w tym samym czasie złoty zaczął umacniać się schodząc poniżej wsparcia na 4,11 wobec euro.