Rola sektora bankowego w przejściu do gospodarki niskoemisyjnej: raport IBFed i Deloitte

Badanie zawierało ankietę wśród kadry zarządzającej bankami z całego świata oraz wywiady z przedstawicielami nie tylko banków, ale również zrzeszeń bankowych i organizacji międzynarodowych na temat ich wyzwań i priorytetów w tym obszarze.

Za pomocą tego dokumentu IBFed i Deloitte chciały podkreślić różnice strukturalne, z którymi borykają się banki – według m.in. jurysdykcji, sektora, modelu biznesowego. Badano też, co skłania banki do zobowiązania się do neutralności klimatycznej, jakie przyjęto strategie i jakie postępy osiągnięto do tej pory.

Banki w procesie zielonej transformacji i zrównoważonej gospodarki

Kwestie środowiskowe, społeczne i klimatyczne mają wpływ na gospodarkę, a poszczególne sektory poszukują sposobów na dekarbonizację swojej działalności, zgodnie ze zobowiązaniami do zerowej emisji netto i związanymi z nimi planami przejściowymi. 

Banki, jako pośrednicy finansowi, odgrywają oczywiście ważną rolę we wspieraniu transformacji swoich klientów w różnych sektorach gospodarki realnej. W swoich strategiach przejściowych muszą brać jednak pod uwagę nie tylko transformację własnych operacji, ale przede wszystkim emisje związane z ich finansowaną działalnością. Finansowane emisje stanowią zaś ok. 75 proc. śladu węglowego dla banków i pozostają niezwykle trudne do zmierzenia.

Tymczasem banki coraz częściej muszą oceniać możliwości biznesowe, ryzyko i sposoby wspierania klientów towarzysząc im w drodze do neutralności klimatycznej. Banki muszą zwracać więc szczególną uwagę na sposób przekierowania kapitałów i ryzyko potencjalnie utraconych aktywów.

Czytaj także: Dla klientów polskich banków jak ważne są czynniki ESG?

Bankowe strategie dążenia do neutralności klimatycznej

Sektor bankowy na całym świecie doskonale rozumie i potwierdza swoją rolę w przejściu do neutralności klimatycznej – stwierdza raport. Dokument podkreśla, że na całym świecie panuje zgoda co do konieczności przejścia, a terminy różnią się w zależności od regionów i krajów.

W związku z tym różnią się też plany i strategie przejścia poszczególnych banków. Niektóre trendy, takie jak strategie zaangażowania i dialog z klientami, stają się wyraźniejsze, a inne trendy prawdopodobnie pojawią się w przyszłości, gdyż ekosystem będzie ewoluował.

Banki widzą się same jako istotnego gracza w globalnej zmianie, ale zarazem jako jedną z wielu ruchomych części całego systemu. Aby odnieść sukces, banki potrzebują ciągłej współpracy międzysektorowej, wsparcia ze strony sektora publicznego, harmonizacji metodologii i globalnego podejścia oraz poprawy dostępności danych we wszystkich jurysdykcjach.

Raport IBFed i Deloitte dostępny TUTAJ

Sektor bankowy wyraża swoją gotowość i elastyczność w celu dostosowania się do ewentualnych dalszych i nieoczekiwanych zakłóceń, aby osiągnąć neutralność klimatyczną w dłuższym okresie. Raport odnosząc się do aktualnego kryzysu energetycznego, nie wyklucza, że w przyszłości mogą pojawić się też inne powiązane z nim kryzysy. Odporność będzie więc kluczem do utrzymania zmian klimatycznych na właściwym torze.

Czytaj także: Banki liderami zrównoważonego rozwoju?

7 wniosków dotyczących wysiłków sektora bankowego na rzecz neutralności klimatycznej.

1. Większość banków polega na różnych międzynarodowych i krajowych inicjatywach, aby kierować swoją pracą w kierunku neutralności klimatycznej. Bankom może być trudno osiągnąć cele zerowej emisji netto wcześniej niż to, do czego zobowiązują się gospodarki, w których działają.

2. Większość banków na świecie realizuje plany wspierania celów neutralności klimatycznej wierząc, że cały sektor odgrywa ważną rolę w przejściu na gospodarkę niskoemisyjną. Banki czynią to jednocześnie zarządzając ryzykiem klimatycznym i środowiskowym, ryzykiem dewaluacji swoich aktywów oraz zgodnie z oczekiwaniami regulatorów. Niektórzy twierdzą, że banki nie powinny być uważane za siły napędowe tej transformacji, ale tylko stronę ułatwiającą proces. Powinno więc nastąpić skupienie się banków na obszarach, na które mogą mieć największy pozytywny wpływ.

3. Banki, choć ważne, są tylko jednym graczem w krajowym i regionalnym ekosystemie. To sektory wysokoemisyjne muszą wykonać swoją część, wprowadzając innowacje, aby zmniejszyć ślad węglowy. Rządy i inne branże muszą z kolei odpowiedzieć jaśniejszymi wytycznymi, zharmonizowanymi metodami i koordynacją.

4. W niektórych jurysdykcjach polityka wykluczania była głównym narzędziem łagodzenia wpływu banków na klimat. To nie wystarczy jednak do osiągnięcia celów neutralności klimatycznej. Ważne są też inne działania, które obejmują programy angażowania klientów i zrównoważone finansowanie poprzez innowacje w produktach i usługach.  

5. Pomiary emisji nadal stanowią wyzwanie dla większości banków i korporacji ze względu na znaczne ograniczenia danych i brak zharmonizowanych metodologii.

6. Obecny kryzys energetyczny będzie miał niezaprzeczalny wpływ na zdolność banków do planowania i wdrażania działań na rzecz neutralności klimatycznej. W perspektywie krótkoterminowej, tymczasowo mogą być przywrócone źródła energii o wyższej emisji, co nie zmienia ogólnej trajektorii zrównoważonego rozwoju. W perspektywie średnio- i długoterminowej kryzys energetyczny stanowi strategiczną okazję do przyspieszenia bardziej zrównoważonej produkcji energii i zmniejszenia zależności od źródeł wysokoemisyjnych. Z tego powodu droga do neutralności klimatycznej może nie być liniowa, a banki mogą być zmuszone do dostosowania harmonogramu swoich konkretnych celów i planów dla konkretnych klientów.

7. Sprawiedliwe przejście do neutralności klimatycznej jest niezbędne do utrzymania spójności społecznej.Właściwy poziom zaangażowania społecznego jest kluczem do zapewnienia, że ​​transformacja będzie wspierana przez wszystkich interesariuszy. Aby jednak osiągnąć sprawiedliwą transformację, kraje rozwijające się potrzebują wsparcia finansowego i technologicznego ze strony krajów rozwiniętych.