Dług technologiczny w sektorze finansowym
Dług technologiczny to zjawisko związane ze wzrostem kosztów rozwoju i utrzymania projektów (a w węższym rozumieniu – infrastruktury IT) związane z doborem nieoptymalnych, doraźnych technologii i brakiem lub niewystarczającym poziomem inwestycji w modernizację.
Przez dług technologiczny rozumie się też narzędzia i technologie przestarzałe lub nieodpowiadające bieżącym potrzebom organizacji.
Ponieważ współczesny biznes jest bardziej zależny od technologii niż kiedykolwiek wcześniej, dług technologiczny nie jest już wyłącznie sprawą IT, ale kwestią organizacyjną.
Według firmy doradczej McKinsey dług technologiczny może wiązać od 20 do 40% wartości całego zasobu technologicznego korporacji przed amortyzacją.
W raporcie „Embracing modernization: From technical debt to growth”, przygotowanym na zlecenie firmy DXC na podstawie ankiety wśród dyrektorów ds. informatyki i technologii, omówione zostały najważniejsze wnioski, spostrzeżenia i rekomendacje w zakresie obsługi długu technologicznego z perspektywy wybranych branż. Znalazł się wśród nich sektor finansowy.
Czytaj także: Raport specjalny | Cyberbezpieczeństwo | Banki to swoiste cyfrowe twierdze
Dług technologiczny z perspektywy z sektora finansowego – jak odpowiadali ankietowani
Wpływ długu technologicznego na rozwój i zdolności transformacyjne:
64% respondentów uważa, że istnieje głęboki związek między długiem technologicznym, a zdolnościami transformacyjnymi organizacji i że ma on znaczący wpływ na rozwój firmy;
33 % uznało, że związek ten jest umiarkowany, a 3 % – że tego związku nie ma, lub jego wpływ jest niewielki.
Dług technologiczny jako ryzyko:
45 % uczestników badania, reprezentujących sektor finansowy, wskazało, że dług technologiczny jest obecny w rejestrze czynników ryzyka (dokument zawierający informacje o zagrożeniach dla organizacji, ich analizę i metody przeciwdziałania im). To największy odsetek odpowiedzi twierdzących spośród 10 branż objętych badaniem.
Strategie modernizacji:
Czy modernizacja aplikacji i danych ma kluczowe znaczenie dla strategii technologicznej czy biznesowej organizacji? W sektorze finansowym te światy są ściśle połączone – odsetek odpowiedzi wyniósł odpowiednio 76% i 75%.
Kto jest odpowiedzialny za dług technologiczny?
Zdaniem 72% ankietowanych główną odpowiedzialność za niwelowanie długu technologicznego ponoszą dyrektorzy ds. informatyki / technologii.
Jedynie 35% odpowiedzi wskazywało na kadrę zarządzającą.
Cele biznesowe modernizacji:
Poproszeni o wskazanie najczęstszych argumentów za modernizacją, ankietowani wskazywali:
1. Większą elastyczność architektury;
2. Rozwój (wzrost);
3. Poprawę doświadczeń pracowników.
Sposób myślenia o transformacji cyfrowej:
Na pytanie „Jakie stwierdzenia najlepiej odzwierciedlają podejście i sposób myślenia twojej firmy o transformacji cyfrowej?”, ankietowani najczęściej odpowiadali:
1. Transformacja cyfrowa ma kluczowe znaczenie dla ogólnej strategii biznesowej naszej organizacji;
2. Wyzwania rynkowe i zakłócenia wywierają presję na naszą infrastrukturę IT i aplikacje;
3. Nasza cyfrowa transformacja jest powiązana z pragnieniem dotrzymywania kroku oczekiwaniom klientów lub przekraczania ich.
Priorytety:
Poproszeni o wskazanie trzech najważniejszych obszarów biznesowych, w których ich firmy aktywnie prowadzą działania modernizacyjne, ankietowani wskazali:
1. Finanse;
2. Zarzadzanie danymi;
3. Relacje z klientami.
Przeszkody w modernizacji:
59% – wyzwania prawne (przepisy, regulacje, zgodność);
53% – kwalifikacje (brak specjalistycznej wiedzy i specjalistów, brak narzędzi);
52% – finansowe (niewystarczające inwestycje, brak uzasadnionych przykładów użycia);
47% – utrata wiedzy organizacyjnej o narzędziach, procesach i zależnościach między nimi;
44% – przeszkody kulturowe (wsparcie, sponsoring projektów);
41% – przeszkody technologiczne (technologie i narzędzia w „stanie końcowym”).
Czytaj także: Cyberbezpieczeństwo: co świadczy o cyfrowej innowacyjności sektora bankowego?
Komentarz Łukasza Dutkiewicza, Business Development Executive, EMEA Global Business Services, DXC Technology:
Polski sektor bankowy przeszedł w okresie transformacji lat 90. gruntowną modernizację, dzięki której dług technologiczny został w tym czasie prawie zniwelowany, a polskie banki technologicznie prześcignęły większość banków zachodnioeuropejskich.
Teraz jednak sytuacja powoli się odwraca: zachodnie systemy z lat 70. są w sposób nieuchronny wypierane przez oparte w większości na chmurze rozwiązania tworzone w nowoczesnej architekturze, podczas gdy 20-letnie i starsze systemy w wielu rodzimych bankach coraz częściej domagają się modernizacji.
Dług technologiczny wraz z gwałtownym rozwojem gospodarki i finansów opartych na masowym przetwarzaniu danych jest coraz wyżej oprocentowany, a potrzeba zmian ma coraz większe uzasadnienie biznesowe.
Ważne jest też, by myśląc o długu technologicznym patrzeć na to pojęcie szerzej, niż tylko na wspieraną (lub nie) wersję oprogramowania czy sprzętu.
Dług należy rozpatrywać także w kontekście upośledzonych zdolności biznesowych, które są konsekwencją monolitycznej architektury aplikacyjnej, stosowania stosu technologicznego, (który jest coraz mniej popularny wśród wchodzących na rynek programistów) czy też architektury danych, która jest trudno przenoszalna do chmury i ogranicza nasze możliwości z korzystania powszechnie stosowanych już w sektorze finansowym, narzędzi AI.
Czytaj także: Bankowość i Finanse | Technologie | Musimy zacząć myśleć cyfrowo
***
Analiza została przeprowadzona przez globalnych ekspertów DXC na podstawie danych publicznych dotyczących 14 największych banków na świecie.
