Blogi

2009 rok będzie złym rokiem dla klientów z sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Kolejne lata będą złe dla tych banków, które zerwą kontakty z małym biznesem albo poprzez zaprzestanie wspierania jego potrzeb finansowych, albo też zbyt natarczywe windowanie opłat i prowizji.

W ostatnich tygodniach mogliśmy przeczytać na pierwszych stronach gazet, że banki wycofują się z kredytowania wcześniej zaakceptowanych projektów, a sam proces absorpcji jest zagrożony z powodu nagłego odwrotu bankowców od finansowania – także nowych projektów. Czy to prawda? Na ile kryzys na rynkach finansowych oraz ogarniająca Europę recesja wpłynęły na udział banków w tych szczególnych procesach gospodarczych?

Marek Zuber

Dexus Partners

Środki pomocowe z Unii Europejskiej będą istotnym czynnikiem łagodzącym skutki światowego kryzysu. Można je podzielić na dwie grupy. Pierwsza to środki na poziomie budżetu państwa i budżetów administracji państwowej. W tym kontekście już sam aspekt związany z rozwojem infrastruktury daje silny bodziec prorozwojowy. W końcu cały plan rządowy to w sumie ponad 300 mld zł przeznaczonych na ten cel do 2013 r. Znaczną część tej kwoty stanowią właśnie środki unijne. Warto wspomnieć, że najbliższy okres ma przynieść intensyfikację wydatków w związku z planami UE, przeznaczenia części środków z lat 2011-2013 na lata 2009 i 2010, właśnie ze względu na przeciwdziałanie skutkom kryzysu. Dokładnie to samo dotyczy drugiej grupy środków. Są one przeznaczone dla firm i różnego rodzaju organizacji i wiążą się przede wszystkim z inwestycjami. Oczywiście okres spowolnienia teoretycznie nie sprzyja dokonywaniu inwestycji. Warto jednak podkreślić, że jeśli znaczną część jej kosztu można pokryć bezzwrotnymi środkami zewnętrznymi, może to stanowić dodatkowy impuls dla jej realizacji. Tym bardziej że inwestycja może być przecież istotnym elementem restrukturyzacji. A właśnie trudniejsze okresy, takie jak recesja, czy nawet spowolnienie, wymuszają wręcz restrukturyzację. Powinna się ona wiązać nie tylko ze zwykłymi zwolnieniami, ale także, a właściwie przede wszystkim, z podnoszeniem wydajności. Pomoc unijna wraz z obniżeniem podatków i składki rentowej oraz przygotowanym przez rząd pakietem antykryzysowym, to elementy polskiej walki ze spowolnieniem gospodarki. Środki unijne stanowią chyba najważniejszy element tego pakietu.

Numer „BANKU”, jaki Państwo trzymacie w rękach, jest numerem szczególnym. Choćby dlatego, że jego publikacja wypada w okresie XX Walnego Zgromadzenia Związku Banków Polskich, spotkania środowiskowego, które tym razem jest spotkaniem kadencyjnym, podsumowującym dokonania Związku na przestrzeni ostatnich kliku lat – przy wyznaczeniu celów na przyszłość.

Wbrew przekonaniu większości Polaków tworzone i wdrażane przez zachodnie rządy pakiety antykryzysowe i stymulacyjne są błędne i gospodarce szkodzą. W tej sytuacji nie tylko nie musimy, ale i nie możemy ich kopiować!

WYDARZENIA I WSKAŹNIKI

• Bank Światowy i Komisja Europejska szacowały ostatnio, że Polska będzie w tym roku należała do europejskiej czołówki pod względem wzrostu PKB – spodziewają się, że wyniesie on w naszym kraju ok. 2 proc. Oficjalna budżetowa prognoza zakłada wzrost PKB w 2009 r. o 3,7 proc., natomiast pesymistyczny scenariusz rządowy o 1,7 proc. Według centralnej ścieżki projekcji inflacyjnej Narodowego Banku Polskiego wyniesie on 1,1 proc. w 2009 r., a w kolejnym gospodarka przyspieszy do 2,2 proc., zaś w 2011 – do 3,7 proc.

Jacek Wiśniewski, główny ekonomista Raiffeisen Bank Polska SA

Przystąpienie Polski do ERM2 może działać na gospodarkę zarówno stymulująco, jak i destabilizacyjnie. Wszystko zależy od tego, w jakim stylu owo wejście będzie się odbywało. Załóżmy, że inwestorzy uwierzą w rychle wejście naszego kraju do strefy euro. Na pewno Polska odróżniłaby się na korzyść od bankrutujących krajów regionu. Już samo to byłoby bardzo dobrym osiągnięciem. Inwestorzy, zachęceni dobrymi perspektywami mogliby zacząć z powrotem inwestować. Doszłoby do stabilizacji notowań złotego, co byłoby korzystne i dla eksporterów i dla importerów, a potem dla całej gospodarki. Co jeśli nie uwierzą? Jeśli nie będzie zgody politycznej i nie będziemy mieli perspektyw na spełnianie kryteriów fiskalnych? Wtedy samo mówienie o ERM2 będzie neutralne dla gospodarki – inwestorzy i tak będą wiedzieli swoje. Najgorszy scenariusz to przejście do akcji bez przygotowania – czyli wejście do ERM2 bez zgody politycznej i wysokiego prawdopodobieństwa spełniania kryteriów fiskalnych. Ryzyko konieczności przesuwania parytetu w wyniku ataku spekulacyjnego byłoby stosunkowo wysokie. A ta niepewność mogłaby oddziaływać destabilizująco na gospodarkę.

Rozmowa z Jürgenem Fitschenem, członkiem zarządu Deutsche Bank AG

System emerytalny w Polsce powinien zostać gruntownie przewietrzony. Wnikliwiej należy przyjrzeć się nie tylko ZUS-owi i temu, co i jak gromadzi dla swoich przyszłych emerytów, ale także samym funduszom. I wreszcie skończyć z mówieniem o fikcji, która ma przynieść dobre pieniądze na starość – o tak zwanym trzecim filarze.

Jeśli ktoś chciałby sobie wyobrazić 10 lat temu, gdy wdrażano reformę emerytalną, scenariusz pesymistyczny, to wyglądał on tak: pierwsze wypłaty świadczeń z nowego systemu odbędą się w chwili, gdy na rynku kapitałowym będzie totalna zapaść, a indeksy giełdowe będą pikować w dół od wielu miesięcy.

Pośpiech, z jakim prokuratorzy departamentu sprawiedliwości starają się zakończyć tzw. sprawę Madoffa, jest co najmniej podejrzany. Czyżby bali się precedensu, a może jest im po prostu niezręcznie?

Opcje walutowe stały się ostatnio, obok kryzysu, tematem nr 1 polskiej prasy gospodarczej. Wypowiadali się o nich i prawnicy, i ekonomiści, w końcu problemem zajęli się politycy. I zaproponowali unieważnienie transakcji. Czy rzeczywiście można to zrobić?

Jeszcze do niedawna Alan Greenspan, poprzedni szef FED, przekonywał, że innowacje finansowe zmieniły całkowicie funkcjonowanie współcze-snych rynków finansowych, profile ryzyka i zarządzanie nim, czyniąc przez to rynki te bardziej efektywnymi i przewidywalnymi. Dziś wiemy, że głęboko się mylił.

Nie trzeba być superwnikliwym obserwatorem naszej gospodarki, by dostrzec wiele negatywnych zjawisk ekonomicznych. I nie chodzi tylko o bezrobocie i spadek kursu złotego.

ARTUR NIERADKO

Powołano go na stanowisko pierwszego zastępcy prezesa zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego. Pracę rozpoczął na początku lat 90. w Departamencie Zagranicznym Ministerstwa Finansów, gdzie m.in. przewodniczył negocjacjom w sprawie redukcji i restrukturyzacji zadłużenia zagranicznego Polski. Od 1992 do 2002 r. był związany z Bankiem Handlowym w Warszawie SA, gdzie w latach 2000-2002 pełnił funkcję wiceprezesa zarządu. W latach 1992-1995 jako zastępca dyrektora Departamentu Usług Agencyjnych był doradcą Pełnomocnika Rządu ds. Negocjacji z Bankami Komercyjnymi. Był m. in. odpowiedzialny za przeprowadzenie rynkowego wykupu długu z tytułu tzw. obligacji Brady’ego wyemitowanych przez Polskę w wyniku umowy z Klubem Londyńskim. Od 2003 r. prowadził własną działalność gospodarczą.

Od siedmiu lat kieruje zespołem Banku Nordea, wie, że w codziennej pracy pełnej wyzwań jednym z najważniejszych czynników sukcesu jest dobra atmosfera. Chociaż bywały niełatwe momenty, większość pracowników raz wiążąc się z bankiem, pozostaje tu na lata.

Jędrzej Marciniak, dyrektor Obszaru Zarządzania Marką i Relacji Inwestorskich Banku Zachodniego WBK

W ostatnich osiemnastu miesiącach Bank Zachodni WBK sporo zainwestował w odświeżenie swojego wizerunku. Chcemy być postrzegani jako bank ogólnopolski, cieszący się zaufaniem zarówno klientów, jak i tzw. interesariuszy. Te cechy łączymy z większą niż dotychczas dynamiką działania oraz niestandardowym myśleniem.

W styczniu 2009 roku minęło 10 lat od wprowadzenia w krajach Eurolandu i do obrotu międzynarodowego euro. Jakie perspektywy ma waluta europejska?

W poprzednim numerze „BANKU” scharakteryzowaliśmy działalność spółek doradztwa finansowego. A także ich osiągnięcia w zakresie finansów i sprzedaży. W tym numerze dalsze informacje na ten temat.