Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Miesięcznik Finansowy BANK (marzec 2017):
Zobacz także archiwalne wydania pism: BANK, NBS, FN, NZB (KF), EDS
Wyniki banków za rok 2016 są znacznie lepsze, niż tego oczekiwali analitycy i sami bankowcy. Na tak dobre ich notowania na GPW wpłynęły zaskakujące polityczne deklaracje płynące od obozu rządzącego, a odnoszące się do frankowiczów.
Wydarzenia
Parlament Europejski przegłosował zatwierdzenie unijno-kanadyjskiej umowy o wolnym handlu CETA, która zniesie prawie 99% ceł we wzajemnym handlu, większość barier pozataryfowych i zliberalizuje handel usługami między UE i Kanadą. Unijni eksporterzy mają na tym zaoszczędzać rocznie około 500 mln euro. CETA przyniesie korzyści zarówno obywatelom, jak i biznesowi w UE, bowiem 900 tys. miejsc pracy w Europie zależy od eksportu do Kanady.
Jaki wpływ na sektor bankowy i gospodarkę będzie miało wprowadzenie proponowanych zmian ustawowych o kredytach konsumpcyjnych?
Od pewnego czasu komunikacja publiczna w Polsce nabrała specyficznego charakteru – obserwatorzy mówią o brutalizacji języka, celowym wywoływaniu napięć społecznych, budowaniu konfliktu. Nie sposób nie zgodzić się z taką oceną, choć znacznie ciekawsze i dające więcej do myślenia jest podejście, które proponuje Jacek Santorski, znany psycholog, trener, specjalista od komunikacji w biznesie, autor wielu książek. Co więcej, zjawiska te dotyczą również sfery gospodarki. Rozmawiał z nim Krzysztof Mika.
Andrzej Kawiński w artykule „Mity obrotu bezgotówkowego” zamieszczonym w numerze 1/2017 „Miesięcznika Finansowego BANK” twierdzi, że „Nie można porównywać transakcji w bankowości elektronicznej (gdzie nie mamy możliwości wyboru formy płatności) z zakupami towarów w sklepie”. Jako autor artykułu „Gospodarka bezgotówkowa” (MF BANK 11/2016), z tezami którego polemizuje Kawiński, twierdziłem i nadal twierdzę, że nie tylko można, ale i trzeba tak robić.
Koniec spowolnienia w Polsce. Inwestycje odżyją dzięki unijnemu programowi spójności, a Program 500+, który jeszcze do niedawna miał być kulą u nogi i ciążyć polskiej gospodarce, stanie się jednym z najważniejszych jej kół zamachowych. Ekonomiści z niepokojem patrzą jedynie na rozwój sytuacji międzynarodowej.
Kiedy w lutym 2016 r. rząd Beaty Szydło wprowadzał podatek bankowy naliczany od aktywów banków i kas oszczędnościowo-kredytowych, część ekonomistów była zdania, że nowa danina negatywnie zaważy na wynikach sektora. Nic takiego się nie stało. Jednak w 2017 r. polskie banki już nie będą olśniewać rentownością, jak to miało miejsce do tej pory.
Z Krzysztofem Pietraszkiewiczem, prezesem Związku Banków Polskich, rozmawiał Bohdan Szafrański.
Gdzie drwa rąbią, lecą wióry. Na całym świecie banki redukują zatrudnienie, bo już im nie zależy na utrzymywaniu dużej liczby placówek. Zwalniają obsadę oddziałów, żeby zatrudnić informatyków i speców od digitalizacji. W Polsce ten proces dodatkowo pogłębiają konsolidacja i związana z nią bezpośrednio rozpaczliwa walka o utrzymanie rentowności.
W minionych dwóch latach doszło do znaczących zmian w środowiskach, w jakich funkcjonują banki spółdzielcze. To efekt konieczności sprostania wymogom regulacyjnym związanym z CRD IV i CRR oraz Ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw.
To był burzliwy rok dla banków notowanych na warszawskiej giełdzie. Zaczął się fatalnie, skończył dobrze. Inwestycja giełdowa w banki nie była może złym wyborem, ale gorszym, niż gdyby wybrać spółki z innych sektorów. Najbardziej zadowoleni byli akcjonariusze ING BSK. Roku do udanych nie zaliczy na pewno Leszek Czarnecki.
W 2016 r. sektor bankowy w Polsce, oprócz wypełniania istotnej roli w finansowaniu gospodarki i inwestycji, dostosowywania się do kolejnych wymogów regulacyjnych i prawnych czy udziału w procesie cyfryzacji państwa musiał mierzyć się z wieloma innymi wyzwaniami. Podatek bankowy, podwyższenie domiarów kapitałowych i dodatkowe koszty wynikające z konieczności wykorzystania części środków Bankowego Funduszu Gwarancyjnego – to tylko niektóre z nich.
Podatek bankowy zgodnie z ustawą budżetową na 2016 r. miał dać 2% dochodów podatkowych państwa. Nie spełnił oczekiwań, ale zapewnił za to popyt ze strony banków na obligacje skarbowe. Ich kupno jest sposobem na obniżenie podstawy opodatkowania. Okazało się, że giełdowe banki i PZU odprowadzają zdecydowaną większość nowej daniny. Najmniejsze koszty poniosły banki korporacyjne..
Coś za coś. Ustawy dotyczącej przymusowego przewalutowania kredytów walutowych nie będzie, za to część banków nie wypłaci posiadaczom akcji udziału w zyskach. „Jeśli akcjonariusze znów nie dostaną dywidend, to wcześniej czy później zmuszą zarządy banków do odejścia od kredytów frankowych” – twierdzą eksperci.
„Repolonizacja sektora bankowego została zakończona” – tym prostym i lapidarnym stwierdzeniem media podsumowały grudniowy zakup 32,8% akcji Banku Pekao S.A. przez PZU i Polski Fundusz Rozwoju. W rzeczywistości przekroczenie magicznej bariery 50% rodzimego kapitału w polskiej bankowości to ważny, ale bynajmniej nie ostatni etap procesu, który coraz częściej określany bywa mianem udomowiania polskich banków.
Początek roku przyniósł oficjalną odsłonę rządowego programu „Mieszkanie plus”. Według zapewnień szefa resortu infrastruktury i budownictwa Andrzeja Adamczyka już w połowie 2017 r. pierwsi zainteresowani wynajmem niedrogiego lokalu będą mogli zgłosić swój udział w programie.
Komisja Europejska od dawna popędza Polskę w sprawie przyjęcia unijnych regulacji o kredytach hipotecznych. Na początku grudnia ub.r. zagroziła, że jeśli nasz kraj nie przyjmie ich w ciągu dwóch miesięcy, to sprawa zostanie skierowana do Trybunału Sprawiedliwości UE. Tymczasem ostatnie trzy miesiące prac nad ustawą nim poświęconą zdominowała dyskusja o pośrednikach kredytowych.
Druga rocznica sławetnej decyzji Szwajcarskiego Banku Narodowego przyniosła kolejne już na przestrzeni mijających miesięcy ożywienie debaty na temat frankowiczów. 13 stycznia br., a więc dokładnie na dwa dni przed drugą rocznicą „czarnego czwartku”, Komitet Stabilności Finansowej ogłosił stosowną rekomendację odnośnie restrukturyzacji kredytów walutowych.
Pod koniec 2016 r. Komisja Europejska przedstawiła nowy pakiet regulacji do wdrożenia w ramach unii bankowej. Ich celem „jest konieczność dalszego wzmacniania odporności banków”. Inicjatywa opiera się na już obowiązujących przepisach unijnego prawa bankowego i ma na celu uzupełnienie regulacji wprowadzonych po kryzysie 2008-2009. Banki działające w Polsce mogą na zmianach skorzystać.
Prace banku nad MiFID2/MiFIR – nowym zestawem przepisów unijnych zapewniających ochronę inwestorów, ład korporacyjny i przejrzystość rynkową – muszą nabrać tempa. Raportowanie do regulatora zdarzeń na papierach wartościowych i transakcjach pochodnych będzie się bowiem odbywać w nowy sposób w stosunku do MiFID1 i obejmie m.in. dostarczanie informacji dotychczas nie gromadzonych (np. decision maker) oraz o innej charakterystyce niż np. w EMIR, czy wykorzystanie nowego formatu technicznego danych.
Wiosną tego roku powinniśmy poznać ostateczny projekt aktu prawnego, który zastąpi obowiązujące przepisy w zakresie ochrony danych osobowych. Obecnie obowiązujące prawo nie gwarantuje bowiem ich bezpieczeństwa.
Koniec z ukrywaniem, że ataku nie było, zamiataniem pod dywan wycieków danych i udawaniem, że wszystko jest w porządku, skoro wcale nie jest. „Gdy GDPR zostanie wprowadzony i wszystkie naruszenia bezpieczeństwa będą podawane do wiadomości publicznej natychmiast po ich wystąpieniu, wielu klientów banków będzie zaskoczonych” – ostrzegają eksperci. I nie będzie to zaskoczenie pozytywne.
Ujednolicenie zasad ochrony danych osobowych obowiązujące na terenie całej Unii Europejskiej, konieczność jej uwzględniania już na etapie projektowania systemów korzystających z tego rodzaju zasobów oraz obowiązek dokonywania analizy istniejących i potencjalnych ryzyk przez administratorów danych – takie rozwiązania przewidują nowe unijne przepisy w zakresie ochrony danych osobowych.
Z Piotrem Alickim, prezesem zarządu Krajowej Izby Rozliczeniowej S.A., rozmawiał Stanisław Brzeg-Wieluński.
Doświadczenie w zakresie sprzedaży klientom detalicznym dodatkowych produktów i usług finansowych podpowiada, że bez proaktywnych kontaktów z nimi, zwłaszcza rozmów sprzedażowych wychodzących z call center, są niskie szanse, aby nabyli oni kolejne produkty. Wytrawni menedżerowie CRM i kampanii bezpośrednich dodają także, iż zbyt częste kontakty z klientami powodują obniżenie skuteczności działań sprzedażowych, zwiększa ją natomiast obiektywna atrakcyjność ofert (np. wstępne zatwierdzanie ofert kredytowych) i dopasowanie ich do klientów.
Z dr. Andrzejem Sieradzem, Digital Architectem CEE Microsoft, byłym wiceprezesem zarządu Banku BGŻ S.A., rozmawiał Stanisław Brzeg-Wieluński.
Technologia była przez stulecia motorem rozwoju cywilizacyjnego. Również współczesne wynalazki, choćby telefonia komórkowa, internet, chmura obliczeniowa, dość istotnie zmieniają nasze życie. Czy wciąż tajemniczy dla wielu blokchain to rzeczywiście nadzieja sektora finansowego?
Rok 2017 będzie przełomowy. W komórkach Polaków pojawią się dowody osobiste, a płatności komórkowe BLIK zadebiutują w urzędach. Zwieńczeniem technologicznej rewolucji będzie pojawienie się e-dowodów. Jeśli jednak ten ostatni projekt zakończy się fiaskiem, będziemy musieli zwrócić UE 150 mln zł.
Postęp technologiczny wymusza od banków, by stały się instytucjami cyfrowymi, nadążającymi za kolejnymi wynalazkami i oczekiwaniami klientów. Ci bowiem chcą mieć natychmiastowy dostęp do usług – na dodatek z każdego miejsca i o każdej porze.
Rozwój nowoczesnych kanałów komunikacji pomiędzy bankami, a ich klientami stworzył całkiem nową rzeczywistość. Diametralnie zmieniły się oczekiwania konsumentów oraz sposób korzystania z usług bankowych. Dotyczy to także oddziałów bankowych, które mogą wykorzystać cyfrową rewolucję na swoją korzyść i na nowo zdefiniować swoją rolę w budowaniu relacji z klientem. Wszystko wskazuje na to, że plotki o ich śmierci były mocno przesadzone.