Autor: Bernard Waszczyk

W walce z rynkiem większość funduszy polskich akcji zazwyczaj ponosi porażkę – tak wynika z porównania ich stóp zwrotu w okresach jedno- i trzyletnich ze zmianami, jakie w tym czasie notował najszerszy wskaźnik koniunktury na warszawskiej giełdzie, WIG.

Tegorocznym liderem pod względem wysokości stóp zwrotu wśród funduszy inwestycyjnych jest fundusz akcji japońskich, który dał zarobić prawie 40 proc. W czołówce uplasowały się też fundusze operujące na rynkach surowcowych oraz inwestujące w akcje spółek amerykańskich.

Ostatnie miesiące przyniosły stabilizację liczby oddawanych do użytkowania mieszkań w skali roku. Uspokaja się też sytuacja pod względem rozpoczynany inwestycji oraz wydawanych pozwoleń na budowę.

Różnice między cenami ofertowymi a transakcyjnymi mieszkań z miesiąca na miesiąc stają się coraz mniejsze. Głównym powodem takiego stanu rzezy są przede wszystkim dynamicznie rosnące ceny po jakich faktycznie zawierane są transakcje.

Fundusze polskich obligacji skarbowych, notując w drugim kwartale średnią stratę w wysokości 0,9 proc., zanotowały najsłabszy kwartał od pięciu lat.

Rządowe plany dotyczące otwartych funduszy emerytalnych dla wielu osób mogą być zaskoczeniem, bo pieniądze do nich trafiające traktują – z pewnymi ograniczeniami – ale jednak jako swoją własność. Tak niestety nie jest, a pełnię kontroli nad naszymi pieniędzmi dają dopiero rozwiązania z zakresu tzw. III filaru, jak np. IKE czy IKZE.

W czerwcu indeks średnich cen transakcyjnych Open Finance i Home Broker wzrósł o 3,7 proc., a w całym pierwszym półroczu 2013 zyskał już 10,9 proc.

Po wzrostowym maju, czerwiec przyniósł spadek wartości jednostek uczestnictwa większości funduszy inwestycyjnych. Na skutek pogorszenia nastrojów na światowych rynkach kapitałowych, na przeszło 400 monitorowanych przez nas funduszy otwartych, ostatni miesiąc na minusie zakończyło ponad 86 proc. z nich.

Stabilność dochodów generowanych z wynajmu mieszkań może być godna pozazdroszczenia. Zwłaszcza, jeśli porównać je do zysków jakie oferują lokaty czy obligacje skarbowe.

Propozycje zmian w systemie emerytalnym zaproponowane przez rząd skłaniają tylko do jednego wniosku – koniec oglądania się na państwo, o własną emeryturę trzeba zadbać samemu.

Majowy odczyt indeksu średnich cen transakcyjnych mieszkań wskazuje, że sytuacja na rynku mieszkaniowym generalnie jest stabilna, choć z punktu widzenia deweloperów zapewne mogłaby być lepsza.

Dla inwestorów posiadających w portfelach jednostki funduszy, a zwłaszcza tych lokujących głównie w polskie akcje, maj był niewątpliwie całkiem udanym miesiącem. Słabszy miesiąc zanotowały z kolei fundusze polskich obligacji.

Liczba subfunduszy jest istotnym, ale nie jedynym kryterium oceny funduszu parasolowego. Nie można także zapominać m.in. o kosztach czy wynikach inwestycyjnych.

Pod względem osiąganych stóp zwrotu fundusze akcji japońskich są bezapelacyjnymi tegorocznymi liderami wszelkich zestawień. Inwestorzy zaczęli to dostrzegać.

Spółki coraz chętniej dzielą się z inwestorami wypracowanymi zyskami. Towarzystwa funduszy inwestycyjnych dostrzegają ten potencjał i wprowadzają na rynek kolejne produkty, których strategia opiera się na inwestowaniu w akcje spółek regularnie wypłacających dywidendę.

Szybko spada liczba rozpoczynanych przez deweloperów inwestycji oraz uzyskiwanych przez nich pozwoleń na budowę mieszkań. Roczna dynamika spadku przekracza już 20 proc.

Kurczy się różnica między cenami transakcyjnymi a ofertowymi mieszkań. To efekt przede wszystkim wzrostu cen transakcyjnych, który jednak jest efektem statystycznym i na razie nie nosi znamion trwałego odwrócenia trendu.

Podobnie jak miesiąc wcześniej, w kwietniu najgorszą inwestycją okazały się fundusze akcji polskich. Słabsze dane makro i oczekiwania co do dalszych obniżek stóp procentowych sprawiły jednak, że straty poniesione na funduszach akcji można było odrobić na obligacjach.

Zarabianie w każdych warunkach, bez względu na koniunkturę, przychodzi funduszom absolutnej stopy zwrotu równie łatwo, jak przynoszenie strat.

Umowę na prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego można zawrzeć w sześciu formach z pięcioma rodzajami instytucji finansowych. Wybór optymalnego rozwiązania wymaga pewnego rozeznania oraz sprecyzowania oczekiwań, potrzeb i umiejętności.