Maksymilian Stefański

Nowa fala pandemii po raz kolejny rodzi czarne scenariusze dla gospodarki, a stosunkowo wolne tempo szczepień w Europie nastrojów nie poprawia. Wiele sektorów gospodarki wychodzących z walki z COVID-19 na tarczy, będzie potrzebowało lat, o ile nie dekad, aby powrócić do kondycji sprzed koronawirusa. W tej całej kryzysowej układance jeden element znacząco odstaje od reszty. Rynek mieszkaniowy jak na razie zdaje się jedynie strzepywać kurz unoszący się ze zgliszczy globalnej recesji.

Pierwszym, co dostrzega się w trakcie analizy najnowszych raportów i prognoz ekonomicznych, jest przekonanie, iż w kolejnych miesiącach będzie coraz lepiej. Jednakże bacznego obserwatora sytuacji gospodarczej zastanawiać może rozdźwięk pomiędzy tym, co jest, a tym, co zaraz ma nadejść. Nim ostatecznie odpowiemy na pytanie, czy szklanka jest do połowy pełna, czy do połowy pusta, przyjrzyjmy się kilku kluczowym liczbom.

Przyjęcie unijnego budżetu na lata 2021-2027 jest prawdopodobnie jedną z najważniejszych decyzji podjętych przez Unię Europejską w ciągu ostatniej dekady. Nie chodzi bynajmniej o jego rekordową wielkość 1,8 bln euro, ale o stworzony w jego ramach Europejski Fundusz Odbudowy i Rozwoju. Środki przeznaczone na ożywienie post-pandemicznej gospodarki mają nie tylko gwarantować powrót na ścieżkę rozwoju, ale przede wszystkim wytyczyć jej nowy, zrównoważony kierunek. Fakt ten nie powinien umknąć przede wszystkim bankom współfinansującym gospodarczy rozwój Europy.

Ach co to był za rok! Chociaż o 2020 można by powiedzieć wiele, to ciężko wyobrazić sobie, że będziemy go wspominać z jakimkolwiek sentymentem. Wyjątkowość tego roku polega też na tym, że po raz pierwszy wszyscy zgodnie, ponad wszelkimi podziałami, chcieliby, żeby dobiegł już końca. Mimo iż poprzeczka zawieszona jest stosunkowo nisko, oczekiwania względem roku 2021 są co najmniej spore.