Autor: S

Pierwszy prawdziwy wakacyjny dzień oznacza, że przed nami publikacja serii PMI. Azjatycką serię mamy już za sobą, a w jej ramach odczyt PMI dla Chin w czerwcu. PMI w kraju środka uplasował się na poziomie 50,1, czyli poniżej majowego odczytu na poziomie 50,8. Z tytułu rosnących obaw o skalę odbicia w chińskiej gospodarce, warto  zwrócić uwagę na strukturę tego spadku Po stronie nowych zamówień trudno o optymizm. Wyjątkowo rozczarowują zamówienia eksportowe, których sub-indeks obniżył się do poziomu  47,7 (wobec 49,4 poprzednio).

Strumień czy stan? Rynek w trakcie ostatnich kilkunastu dni udowadniał, że niczym jest komfort nawet przy ultra-wysokim stanie wody wobec szalonej podróży, która zapewnia silny strumień. Chodzi tu rzecz jasna o środki płynące z FOMC w postaci QE i reakcję rynku na „zagrożenie” ich stopniowej utraty. Obecnie sytuacja na rynku straciła nieco ze swojej „srogości”.

Dzień rozpoczął się wczoraj dla rynku spokojnie. Rynek obligacji czekał na „dodatkowe impulsy”. Dość neutralne było w trakcie sesji zachowanie złotego, choć polskie stopy i waluta załapały się na wolę optymizmu wynikającą z komunikacji Fed i danych makroekonomicznych. Niestety polski rynek akcji z kolei poszedł „bocznym torem” w stosunku do trasy, którą podążały wczoraj indeksy „reszty świata”, indeksy powędrowały w dół – rynek z ograniczonym optymizmem podszedł do inwestycji w Opolu, materializując to w istotnej przecenie akcji spółki PGE.

Wpływ opublikowanych rekomendacji rządowych w sprawie OFE nie miał wpływu na kwotowania rynkowe. Materiały naszego banku szczegółowo przedstawiają scenariusze dopuszczalnych przez rząd rozwiązań w OFE. Pozostaniemy absolutnie z dala krwawiących tytułów, które mrożą krew w żyłach, a skupiać się będziemy stopniowo na podstawowych czynnikach ryzyka, które mogłyby wynikać ze zmniejszenia puli rąk trzymających polski dług w swoich rękach.

Wczorajsza sesja na rynku była dużo spokojniejsza niż poprzednie. Rynek stopy zyskiwał podczas pierwszej połowy wtorkowej sesji na fali gołębich komentarzy „przyszłych” głosujących członków FOMC. Popołudniowe dane z amerykańskiej gospodarki potwierdziły, że ożywienie w USA trwa i utrzymuje się w mocy stanowisko prezesa Fed o nadchodzącym ograniczaniu stymulacji ilościowej gospodarki USA. Zamówienia na dobra trwałego użytku wzrosły w maju o 3,6% m/m wobec prognozy na poziomie 3,0% (głównie ze względu na odbicie w jednej z najbardziej zmiennych kategorii, czyli zamówieniach w sektorze lotniczym), sugerując dość dobry start II kwartału w amerykańskiej gospodarce. Ale na co warto zwrócić uwagę, to wzrost indeksu Conference Board do poziomu 81,4 pkt w czerwcu wobec oczekiwanego 75,2 pkt.

A we wtorek na czerwone niebo nadlatują gołębie i osładzają gorycz „normalizacji”.
Najważniejszy impuls rynkowy nadszedł tej nocy z Fed. Niegłosujący obecnie, ale z prawem głosu w przyszłości członkowie FOMC N.Kocherlakota oraz R.Fisher zdecydowali się skomentować tak ostatnią decyzję FOMC jak i reakcję rynku na mapę drogową Fed w strategii „taperingu” polityki ilościowej. Znamienne jest to, że obaj Ci członkowie nie byli, delikatnie mówiąc, zwolennikami wzmacniania siły oddziaływania Fed za pomocą stymulusu ilościowego jeszcze w 2011 roku. Co prawda, R.Fisher twardo stał po stronie normalizacji polityki monetarnej Fed wspierając „taperingu”, ale w jego ocenie reakcja rynku w poprzednim tygodniu była przesadzona.

Wyprzedaż, która objęła również polskie aktywa finansowe, jest wynikiem globalnego dostosowania i wyrzucania z pozycji inwestycyjnej wszelkich niepewności. Im więcej impulsów pro wzrostowych z głównych gospodarek, tym więcej szans na „ostatecznie” przeniesienie pozycji inwestycyjnej do sektora akcji. Po „czarnym piątku” (w świetle ostatnich dostosowań wciąż trudno jest z całą pewnością stwierdzić, że są już one całkowicie za nami) wiemy już, że polski sektor reaguje na światowe ruchy tradycyjnie jak rynek wschodzący, a ogólna sytuacja na świecie wciąż stawia pod presją globalny rynek obligacji.

Poziomy na koniec tygodnia mówią więcej niż słowa. Po okresie „drożyzny” na polskiej krzywej i dyskontowania długoterminowych stóp procentowych na świecie na ultra niskich poziomach. weszliśmy w rozdział zwany „normalizacją”… choć obecnie ta „normalizacja” stoi w cieniu silnej globalnej awersji do ryzyka…

Szok, którego doświadczył bez wątpienia rynek finansowy, miał swoje podstawowe podłoże w wycofania się z gry na utrzymanie super niskich kosztów finansowania na świecie. Rozwój sytuacji gospodarczej na świecie wciąż pozostawia wiele do życzenia, stąd optymizm B.Bernanke i załogi FOMC budzi wątpliwości w zakresie wytrzymałości amerykańskiej gospodarki na brak sygnałów ożywienia na rynkach zewnętrznych.

To raczej nie będzie czarny czwartek, ale bardzo prawdopodobnie dominować będą odcienie czerwieni, które wskazują na spadki cen szerokiej gamy aktywów.