Autor: Damian Rosiński

Oczekiwanie, że będzie inaczej było nieuzasadnione. Najnowsze dane z Państwa Środka pokazują obraz gospodarki zgodny z założeniami władz w Pekinie, bez najmniejszych wątpliwości, że sytuacja wymknęła się spod kontroli. PKB wzrośnie w tym roku w zakładanym tempie 7 proc., a gospodarka wykona kolejny krok w kierunku zwiększenia udziału konsumpcji w tworzeniu PKB. Pytanie czy to wystarczy, by poprawić wyceny aktywów emerging merkets.

Jak tylko eurodolar zbliża się do bariery 1,15, przy której znajdował się w momencie wprowadzania programu QE w Europie, przedstawiciele EBC interweniują słownie przeciwko dalszym wzrostom. Wczoraj dołożyły się do tego świetne dane z rynku pracy i zaskakujący wzrost inflacji w USA, co dało silny impuls spadkowy. Grający na wzrosty na EUR/USD muszą mieć świadomość, że mają przeciwko sobie potęgę banku centralnego z Frankfurtu.

Publikacje z USA przybliżają scenariusz podwyżki stóp Fed dyskontowany przez rynek, czyli dopiero w 2016 r. Dynamika ożywienia słabnie i taka tendencja będzie się utrzymywać. Dolar traci w reakcji na nowy impuls, tylko nie wiadomo, jak długo mocniejsze euro tolerował będzie EBC.  Dziś ultra ważne w kontekście polityki pieniężnej dane o inflacji CPI z USA.

Po inflacji w strefie euro, również w Wielkiej Brytanii i Chinach dynamika cen obniżyła się we wrześniu, co może zapowiadać rozczarowujący wynik także w USA (publikacja jutro). Przybliża się tym samych scenariusz obniżki stóp procentowych w Chinach, a oddala perspektywa monetarnego zacieśnienia w krajach anglosaskich. Jest to recepta na pozytywną dla ryzykownych aktywów końcówkę roku. Tylko czy nie jest to zbyt piękne, by okazało się prawdziwe?

Rosnące nadzieje na wzmożenie działań stymulujących aktywność w gospodarce Chin poprawiają nastroje na tamtejszych giełdach. W USA kolejny przedstawiciel Fed dostrzega potrzebę podwyższenia stóp procentowych przed końcem roku. Obie informacje są korzystne z punktu widzenia wzrostu apetytu na ryzyko i dalszej poprawy pozycji złotego wobec najważniejszych walut.

Końcówka tygodnia przynosi utrzymanie dobrych nastrojów na rynkach z kontynuacją wzrostów na złotym po odebranej jako „gołębi” sprawozdaniu z wrześniowego posiedzenia Fed (tzw. minutes). Złoty mocniejszy. Kurs EUR/PLN będzie kierował się na 4,20. W przyszłym tygodniu spodziewamy się kontynuacji wzrostu apetytu na ryzyko.

Do członków Fed opowiadających się za podwyżką stóp procentowych w tym roku pośrednio dołącza MFW, który w Raporcie o Stabilności Finansowej przestrzega władze w krajach emerging markets by przygotowywały się na monetarne zacieśnienie w USA. Dzisiejsze sprawozdanie z posiedzenia Fed we wrześniu będzie utrzymane w podobnym tonie. Czy rynek zacznie wobec tego w większym stopniu dyskontować wzrost stóp?

Wzrost apetytu na ryzyko, dzięki któremu polska giełda zanotowała największy skok indeksów od wielu miesięcy, a obligacje wzrosły do poziomów nieobserwowanych od wiosny, nie przełożył się, póki co, na wzmocnienie złotego. Zakładamy, że potencjał ten może ujawnić się wraz z ogłoszeniem przez Radę Polityki Pieniężnej, że nie zamierza wracać do cyklu obniżek stóp, a najpóźniej wraz z publikacją pierwszych danych z Chin w przyszłym tygodniu. Zaskoczą one pozywanie, co zmniejszy obawy o kondycję gospodarki Państwa Środka.

Perspektywy dla rynków wschodzących w krótkim terminie uległy poprawie wobec oddalenia wizji podwyżki stóp procentowych w USA po słabym odczycie danych z rynku pracy. W dłuższym horyzoncie istotne jest czy spadek tempa kreacji nowych etatów nie przekształci się w trwale wolniejsze tempo wzrostu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych. Byłby to bardzo negatywny scenariusz w biorąc pod uwagę wyczerpanie możliwości wsparcia koniunktury działaniami banku centralnego.

Choć może się to wydawać pewnego rodzaju paradoksem, bowiem powszechnie przyjmuje się, że zacieśnienie polityki pieniężnej to negatywny sygnał dla rynków, wszyscy gracze liczący na uspokojenie sytuacji powinni kibicować dobrym wynikom amerykańskiej gospodarki, która podwyżkę stóp przybliży. Niepewność wywołana brakiem jasnej ścieżki zmian oprocentowania, a jeszcze bardziej rozdźwięk między tym, co wycenia rynek (zacieśnienie dopiero w 2016 r.), a co mówią przedstawiciele Fed, wpływają niekorzystnie na ceny aktywów i warunki prowadzenia firm.

Nawrót deflacji w strefie euro wzmaga oczekiwania na rozszerzenie programu skupu obligacji w Europie utrzymując presję na osłabienie walutę. Z kolei pogłębienie spadku cen w Polsce oraz kolejny słaby odczyt indeksu PMI dla przemysłu są negatywnymi czynnikami dla złotego. Nawet wizja wzmożonej podaży euro z EBC nie daje wsparcia polskiej walucie. W IV kw., wraz z ustąpieniem czynnika ryzyka politycznego, złoty odzyska siły.

Rozdźwięk perspektyw polityki pieniężnej w strefie euro i USA znów się powiększa. Deflacja w Europie przybliża scenariusz rozszerzenia programu QE, podczas gdy dobre wyniki amerykańskiej gospodarki podwyżkę stóp procentowych w tym roku. W długim terminie powinno to sprzyjać utrzymywaniu presji na umocnienie dolara i spadek wartości wspólnej waluty.

Prezes Fed J. Yellen podtrzymała opinię, że podwyżka stóp procentowych powinna nastąpił w tym roku, z zastrzeżeniem, że nic niepokojącego nie wydarzy się w gospodarce. Dolar zyskał nieco w reakcji na tę wypowiedź, lecz rynkowe stopy procentowe ani drgnęły. Rynki w dalszym ciągu nie w pełni dyskontują wzrost stóp do grudnia. Zanim ponownie zacznie się umacniać, amerykańska waluta wcześniej straci jeszcze odczuwalnie w relacji do euro. W centrum uwagi dziś finalny odczyt PKB z II kw. z USA.

Ton wypowiedzi M. Draghiego podczas kwartalnego sprawozdania przed Komisją PE był neutralny, prezes EBC starał się tonować nastroje i nie pogłębiać obaw. Siłą rzeczy nie brzmiał więc szczególnie gołębio. Euro odzyskało część strat, choć można zakładać, że ostatnią wyprzedażą rynek zdyskontował więcej – realną wizję rozszerzenia QE. Jest potencjał do odbicia eurodolara. Złoty słaby i do końca miesiąca nie odzyska sił.

Przed przemówieniem M. Draghiego euro jest dalej wyprzedawane, a wczoraj słabość dotknęła również złotego. Rynek zdyskontował mocno gołębi przekaz ze strony prezesa EBC co czyni ryzyko przereagowania wysokim. Możliwe odbicie EUR/USD w drugiej części sesji i do końca tygodnia. Rano odczyty indeksów PMI z Europy. Odczyt z Chin najniżej w historii badania.