PKO Bank Polski / PKO BP

Przez większą część miesiąca zgodnie z naszymi oczekiwaniami utrzymywała się na rynku stopy procentowej korekta, a rentowności obligacji skarbowych były wyższe niż pod koniec sierpnia. Gwałtownie jednak rynek umocnił się w ostatnim tygodniu września;

Kontynuowanej wczoraj korekty na rynku EUR/USD i ruchu w stronę 200-dniowej średniej nie zatrzymały dane z amerykańskiego rynku pracy, które rozczarowały większymi niż oczekiwano potrzebami zasiłku finansowego dla bezrobotnych w USA niż się spodziewano. Interpretacja danych z amerykańskiego rynku (szczególnie rynku pracy) nie jest łatwa w kontekście dominujących obecnie obaw o wzrost gospodarczy, a z drugiej strony zależności dalszej polityki monetarnej i skali poluzowania ilościowego od napływających danych.

Doniesienia z Japonii, że kraj dołączył do grona państw wierzących w skuteczność dodrukowywania pieniądza, zwiększając program skupu aktywów o 10 bln JPY, tylko na krótko zdołały wesprzeć wspólną walutę. W reakcji na decyzję BoJ kurs EUR/USD wzrósł do 1,308 jednakże jeszcze przed otwarciem sesji europejskiej zaczął ponownie osuwać się, testując w godzinach popołudniowych wsparcie na 1,30.

Zgodnie z oczekiwaniami pozytywna reakcja, która rozlała się po rynku w odpowiedzi na kolejny „centralny” stymulus tym razem z Japonii, nie utrwaliła się w sektorze stopy procentowej. Obawy o wzrost globalny (dzisiaj wpisują się w niego o poranku dane z Chin – wstępny PMI 11 miesiąc poniżej 50 i w Japonii spadek eksportu) – rewidują optymizm z poprzednich dni., Wczorajsze poranne wzrosty rentowności Bundów dzięki którym 10-latka na otwarciu testowała jeszcze drogę 1,66%, zostały szybko wymazane, co zaowocowało nie tylko testami poziomu 1,60% powtórzonymi na dzisiejszym otwarciu, ale także dobrą aukcją niemieckiej 2-latki. Niemcy sprzedały prawie 4,1 mld EUR w 2-letniej obligacji zerokuponowej przy B/C na poziomie 2,1 (w sierpniu 1,5) i rentowności na poziomie 0,06%.

To, co wczoraj wydarzyło się w Stanach Zjednoczonych, to prawdopodobnie dopiero początek potencjalnej drogi, jaką Fed gotowy jest podjąć w walce o wyraźną poprawę sytuacji na rynku pracy. Decyzje, które implementowane mogą być już od dzisiejszego dnia to zaangażowanie w zakupy MBS-ów o wartości 40 mld USD każdego miesiąca do końca roku (23 mld szacowane do końca września) oraz zwiększenie zaangażowania w długoterminowe aktywa o 85 mld USD każdego miesiąca utrzymując funkcjonalność Operation Twist (OT) na rynku instrumentów dłużnych. Co więcej zgodnie z oczekiwaniami FOMC utrzyma stopę procentową na ultra niskim poziomie przynajmniej do połowy 2015 roku, utrzymując akomodacyjne nastawienie w polityce monetarnej nawet po poprawie sytuacji gospodarczej. QE3, które skupia się na zakupach MBS-ów i kontynuacji Operation Twist, który na pierwszy rzut oka, wydawać mógłby się ograniczony i wyspecyfikowany – podobnie jak QE2 – będący określonym i „one-off’owym” wydarzeniem w strategii polityki monetarnej FOMC. To jednak nie wszystko jak pokazał komentarz…

Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC) ogłosił trzeci program luzowania ilościowego, czyli tzw. QE3. Mimo, iż QE była już dyskontowana rynek zapowiedź tę przyjął z entuzjazmem zakładając najprawdopodobniej, że aktywna postawa banków po obu stronach Atlantyku pomoże wyciągnąć świat z kryzysu. Kurs EUR/USD przełamał opór na 1,30 złoty umocnił się do 4,06 wobec euro i 3,12 wobec dolara. Indeksy Standard & Poor’s 500 i Dow Jones osiągnęły najwyższy poziom od grudnia 2007 r., kończąc sesję wzrostami odpowiednio o: 1,6% i 1,5%. Wzrostami na informacje Fed zareagowały także notowania złota, które podrożało o prawie 2,0% i ropy naftowej, której cena wzrosła o ponad 1,0%.

Znamy już decyzję niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego (FTK). Niemcy mogą ratyfikować europejski pakt fiskalny i stały fundusz pomocowy (ESM), lecz pod pewnymi warunkami. Trybunał uznał, że niemiecki parlament musi być informowany o decyzjach ESM, a bez zgody niższej izby parlamentu Niemcy nie mogą ponosić wyższych kosztów w funduszu niż uzgodnione 190,24 mld euro.

Nawet kiedy na rynku nic się nie dzieje i wszyscy skupiają się na najważniejszych decyzjach, świat finansów nie pozostaje niewzruszony na biegnący czas i terminarz zdarzeń, komentarzy i publikacji z pozoru tylko drugorzędnych. To one w tle wyczekiwania odsłaniają inwestorom niestabilne i grząskie pole inwestycyjne w którym ciężko o niezachwiane risk-on, choć amerykański czas kwotowań udowadnia, że z nadziei da się jeszcze dużo wyciągnąć. Wczorajszą uwagę przyciągały nerwowe dyskusje między Portugalią a Troiką,które ostatecznie przyniosły wydłużenie okresu uzgodnionej wcześniej konsolacji (choć niewykluczona jest potrzeba dalszych restrykcji), podczas gdy w Grecji, jednym ze spornych punktów staje się możliwość podwyższenia wieku emerytalnego z (uwaga!) 66 na 67 lat (w środę Samaras ponownie spotyka się z Troiką a jeszcze wczoraj jego zapewnienia co do chęci powrotu na restrykcyjną ścieżkę pozytywnie przyjęło przedstawicielstwo EBC).

Wtorek na rynku FX był kolejnym dniem wyczekiwania na kluczowe informacje, stąd początkowo zmienność notowań głównej pary walutowej nadal była niewielka. Już w pierwszych godzinach sesji kurs EUR/USD ustanowił nowe wrześniowe maksimum lokalne. Para ponownie testowała okolice 1,28 USD. Dopiero podczas handlu w USA aprecjacja euro wobec dolara nasilała się, co zaowocowało testem poziomu 1,287. Tak więc z dnia na dzień para euro/dolar pnie się w coraz wyższe rejony. Z technicznego punktu widzenia silnym wsparciem pozostaje rejon 1,27 USD po wcześniejszym przełamaniu lokalnej strefy podażowej pomiędzy 1,2753-1,2779 USD.

Niemiecki Bund rozpoczyna poniedziałkową sesję w okolicach 140,80, po tym jak w piątek testował jeszcze 139,60 (intraday). Wzrost wartości bezpiecznych aktywów na początku tygodnia oddaje potrzebę ostrożnego wejścia w okres dość ryzykownych czynników, które w tym tygodniu „testować” będą dość optymistyczny plan zarysowany przez rynek po słowach EBC w poprzednim tygodniu. Punktem kluczowym dla ścieżki Bund’a będzie środowa decyzja trybunału konstytucyjnego, który choć świadomy jest wartości ESM dla dalszej ścieżki całej Europy, to nie działa w ramach paradygmatu ratowania strefy. Ta decyzja jednak będzie warunkowa dla planów Draghiego i dla efektywnych możliwości Europy to finansowania jakiegokolwiek „nowego” fiaska w strefie euro. Kilka tygodniu temu wskazywaliśmy już, iż środku ESFS już się kończą…

Weekend nie zmienił sytuacji na rynkach finansowych, jak też poniedziałkowa publikacja rozczarowujących danych z chińskiej gospodarki (słabsze od oczekiwany okazały się zarówno odczyty dotyczące eksportu Chin, jak i tamtejszej produkcji przemysłowej). Inwestorzy wciąż pozostają bowiem pod wpływem posiedzenia EBC i słabych danych z USA oczekując na werdykt niemieckiego TK, Fed i SNB.

Stopy bez zmian, uruchamiamy kolejny program skupu obligacji. Na takie słowa rynek czekał cały przedpołudniowy czwartek, co oznacza, że niewątpliwie wydarzeniem wczorajszego dnia było długo oczekiwane posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego oraz konferencja prasowa jego prezesa M.Draghiego. W środę (5.09) na rynek trafiła informacja, że plan M.Draghiego będzie przewidywał nieograniczony i sterylizowany skup długu o terminie zapadalności do trzech lat, w efekcie czego nie zmieni się ilość pieniądza w systemie finansowym.

Nie chcę podchodzić do sprawy dogmatycznie, ani kierować uwagi w stronę analizy filozoficznej, ale bieżąca obserwacja zachowań inwestorów rynkowych prowadzi mnie ku rozważaniom na temat różnicy między wiarą i nadzieją, i wbrew pozorom wciąż wiąże się to z sytuacją na rynku finansowym. Kalendarz publikacji był wczoraj co prawda bardzo ograniczony, ale rytm zmian na rynku stopy procentowej i tak wyznacza siła rynkowej wiary w plan Draghiego. Początek sesji przebiegał w nastrojach determinowanych ową wiarą, tym bardziej, że potwierdził go w parlamencie europejskim sam prezes.

Przed nami dwa najważniejsze dni tygodnia – środa (5.09) dla rynku krajowego i czwartek (6.09) dla rynku euro/dolara ? kiedy to decyzje w sprawie prowadzonej polityki monetarnej będą podejmowały kolejno RPP i EBC. Od wyniku tych spotkań będą bowiem zależeć dalsze zmiany na rynkach finansowych.

Twoje konto zostało założone.

Jeśli je aktywowałeś możesz korzystać z serwisu.

Europejski Bank Centralny nie zakończy w czwartek kryzysu w Europie, który trwa już trzy lata -mówiła wczoraj A.Merkel. Nie wiem czy ktoś jeszcze skupia się na tych słowach (oprócz agencji informacyjnych) i trudno mi ocenić czy M.Draghi boi się rozczarować rynki, ale wszyscy musimy mieć świadomość, że mając w pamięci ogólny zarys planu a la ratunkowego jaki ma przedstawić w czwartek prezes EBC, bank centralny Europy, skupując dług krótkoterminowy nie jest w stanie samodzielnie uratować (głównie) Hiszpanii przed potrzebą większego zewnętrznego napływu gotówki.

Brak widocznych większych zmian na rynku głównej pary walutowej wskazywał, że inwestorzy swoją uwagę skupili podczas wczorajszej sesji europejskiej przede wszystkim na wieczornej publikacji zapisków z ostatniego posiedzenia Fed (31.07-01.08), których wydźwięk miał pozwolić określić na ile kolejne wsparcie przez Fed amerykańskiej gospodarki jest prawdopodobne. Po serii nieco lepszych danych, jakie pojawiły się w ostatnim czasie, nadzieje na szybkie wdrożenie programu QE3 (bądź innej formy wsparcia) lekko spadły, stąd wyczekiwaniu towarzyszyła niepewność.

Zaczęło się od dalekiej Japonii, która zepchnęła futursy na rynku akcji pod kreskę, który to ruch potwierdziło zachowanie w indeksów giełdowych.

Polski bank nie zamierza na razie wchodzić na chiński rynek. Deklaruje jednak pomoc dla polskich firm zainteresowanych biznesem w Państwie Środka.