NBP wprowadza do obiegu monetę „100. rocznica utworzenia Banku Polskiego SA”
Moneta o nominale 10 zł jest wykonana ze srebra o próbie Ag 999, ma średnicę 32 mm i masę 31,10 grama.
Jej nakład wynosi do 11 000 sztuk.
Nową monetę będzie można nabyć we wszystkich Oddziałach Okręgowych NBP i i w sklepie internetowym Kolekcjoner w cenie 340 zł.
Czytaj także: NBP: Władysław Zawadzki i Michał Kalecki na monetach kolekcjonerskich z serii Wielcy polscy ekonomiści
Wizerunek Stanisława Karpińskiego na rewersie monety
Awers monety prezentuje przedwojenną elewację frontową budynku Banku Polskiego SA, usytuowanego przy ul. Bielańskiej w Warszawie.
Na rewersie monety przedstawiono wizerunek Stanisława Karpińskiego na tle portalu nad wejściem do głównej sali operacyjnej banku.
Więcej informacji – można znaleźć w folderze emisyjnym.
Kolejna emisja jest zaplanowana na 25 kwietnia 2024 r. Tego dnia Narodowy Bank Polski wprowadzi do obiegu srebrną monetę kolekcjonerską o nominale 1 zł „100. rocznica wprowadzenia złotego do obiegu”.
Monety i banknoty kolekcjonerskie NBP są sprzedawane w opakowaniu handlowym wraz z certyfikatem.
Czytaj także: Polscy ekonomiści Leon Biegeleisen i Stanisław Lewiński na monetach NBP
NPB o działalności Banku Polskiego Spółki Akcyjnej
Powstanie Banku Polskiego Spółki Akcyjnej było związane z reformą walutową i uzdrowieniem finansów publicznych, które od grudnia 1923 r. do wiosny następnego roku przeprowadził rząd Władysława Grabskiego.
Program działań naprawczych obejmował osiągnięcie stabilizacji budżetowej, uzyskanie równowagi na rynku pieniężnym oraz stabilizację kursu marki polskiej, aby następnie zastąpić ją nową walutą – złotym.
Bank Polski SA stał się bankiem emisyjnym, który zastąpił Polską Krajową Kasę Pożyczkową, instytucję powołaną jeszcze w 1916 r. przez okupanta niemieckiego. Umocowanie prawne banku zostało określone w Ustawie z dnia 11 stycznia 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i reformie walutowej.
Statut Banku Polskiego jako spółki akcyjnej został podpisany przez Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego 20 stycznia 1924 r. Dokument określał uprawnienia instytucjonalne banku, regulował zasady związane z powoływaniem jego władz oraz zawierał warunki emisji waluty polskiej. Bankowi zapewniono prawo wyłączności emisji złotego do 31 grudnia 1944 r.
W marcu 1924 r. rozpoczęto zapisy na zakup akcji. Wyemitowano milion stuzłotowych akcji, które znalazły nabywców wśród 176 tys. chętnych. Skarb Państwa posiadał początkowo zaledwie 1 proc. udziałów w tej emisji, a struktura właścicielska pozostałych akcji miała charakter bardzo rozproszony, co pozwoliło zapewnić niezależność banku od organów państwowych.
Spotkanie założycielskie nowo powstałej instytucji zaplanowano na 15 kwietnia, a właściwą działalność zainaugurowano 28 kwietnia 1924 r. Władysław Grabski odsłonił tablicę – umieszczoną w budynku wzniesionym pierwotnie dla carskiego Banku Państwa przy ul. Bielańskiej w Warszawie – na której znalazły się słowa:
„Państwo Polskie, powołując do życia w roku 1924 Bank Polski jako ostoję ładu pieniężnego w Kraju i jako wyraz duchowej łączności z przedwiekową instytucją tejże nazwy, wyraża wdzięczność tym licznym obywatelom, którzy nie szczędzili ofiar na Skarb Narodowy”.
Tego samego dnia rozpoczęto emisję nowej polskiej waluty – złotego.
Pierwszym prezesem banku został Stanisław Karpiński, który pełnił tę funkcję do 1929 r. Działalność Banku Polskiego SA przerwał wybuch II wojny światowej. Instytucja została ewakuowana do Paryża, a później do Londynu, gdzie w sposób ograniczony kontynuowała działalność.
Po zakończeniu wojny Bank Polski SA został pozbawiony praw emisyjnych, a jego formalna likwidacja nastąpiła w 1951 r.
