BANK 2011/10

Wrzesień był kolejnym miesiącem giełdowych wstrząsów. Europejski sektor bankowy znalazł się na trudnej do opanowania huśtawce, szczególnie kiedy losy akcji trzech wielkich francuskich banków – BNP Paribas, Société Générale i Crédit Agricole – wdarły się na pierwsze strony gazet, które przy okazji odmieniały nazwę kraju ze stolicą w Atenach przez wszystkie przypadki. Można było pomyśleć, że Grecja to kamień u szyi francuskiej bankowości. Trudno się zatem dziwić, że niektórzy polscy klienci filii tych banków, a są ich u nas miliony, śledzili te doniesienia z niepokojem. Tymczasem kontekst tych turbulencji jest dużo szerszy niż konsekwencje zadłużenia Grecji, a francuskie banki należą do najsolidniejszych na kontynencie.

Pierwszego października rozpoczął się nowy rok akademicki 2011/2012. Jest to szczególny rok. Przypada w nim 20-lecie niepaństwowego szkolnictwa wyższego oraz początek szeroko zakrojonej wymiany pokoleniowej. Obie zmiany budzą kontrowersje. Z jednej strony komercjalizacja szkolnictwa wyższego nie ograniczyła dostępu do pierwszego, drugiego i trzeciego jego poziomu.

Wygląda to na swego rodzaju paradoks, ale wczytując się w co bardziej wyraziste teorie ekonomiczne, przynajmniej w części opracowań akademickich można znaleźć odwołania do doświadczeń związanych z przewrotem umysłowym, jaki swego czasu wywołała teoria względności Alberta Einsteina. Ostatnio znowu jesteśmy świadkami takiej koincydencji.

W warszawskim Klubie Bankowca 29 września br. 276 bankowcom wręczono, po raz 43., certyfikaty ZBP w ramach Systemu Standardów Kwalifikacyjnych w Bankowości Polskiej. Jeszcze w tym roku, po siedmioletnim cyklu szkoleń, zostanie wręczony 15-tysięczny certyfikat.

Na przystani przy hotelu „Las” w Giżycku maszty stały równiutko w szeregu. Kilkanaście omeg czekało na rozpoczęcie IX Regat Żeglarskich o Puchar Związku Banków Polskich. Wszystko zapowiadało dobrą zabawę, nic nie wróżyło dramaturgii pod koniec zawodów. Pod czujnym okiem ratowników nic się nikomu nie stało, podobnie jak niezagrożone było zwycięstwo załogi Lukas Banku.

Pan Moneo jest człowiekiem uporządkowanym i myślącym. Zadziwia go już i niepokoi rozedrgana i niespokojna współczesność. Niepokoi go inwazja angielszczyzny. Niepokoją go nowe i dziwnie brzmiące dla ucha terminy rodem z giełdy czy też z rynków terminowych. Dlatego też szuka w świecie porządku działania.