Autor: Aleksandra Bluj

Wszystkie zdania dzisiaj z rana zaczynają się od Obama… Prawda jest taka, że ktokolwiek nie zostałby prezydentem USA ubiegłej nocy, jego tezy i plany zostałyby zweryfikowane przez rzeczywistość polityczną i ekonomiczną. Co prawda głosy wciąż są liczone, ale najwyraźniej kluczowe stany w USA dają poczucie komfortowego zwycięstwa ?startego? prezydenta w tych wyborach. Niemniej jednak zwycięstwo B.Obamy nad M.Romneyem oznacza powrót to znanych rynkowi celów i standardów działania. Przygotowania do wyników zieleniły indeksy w USA i osłabiały UST, przy wyjątkowo stabilnym EUR/USD.

Dla tych którzy wracają po przedłużonym weekendzie na polski rynek długu poziomy których doświadcza na rynku będą – jeśli nie niespodzianka – to istotnym przyspieszeniem scenariusza już z obecnego tygodnia. Polskie papiery skarbowe zyskiwały w czasie pierwszych sesji listopada, dyskontując już efekt listopadowej obniżki stóp.

Po dzisiejszym dniu dla wielu z nas zacznie się przedłużony weekend. Większość prawdopodobnie pogrąży się w duchu rodzinnych wspomnień bądź w aromacie dyniowych zup a niektórzy myślą będą już przy…. wydarzeniach z nadchodzącego tygodnia, w tym „na” posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej i aukcji obligacji skarbowych.

Rynek finansowy w przeważającej części skupia się na wynikach finansowych spółek, które rozczarowując w stosunku do oczekiwań osłabiły istotnie nastroje rynkowe. Przełożyło się to automatycznie na bazowe rynki stopy procentowej. Podczas gdy w ostatnim czasie lepsze od oczekiwań dane makroekonomiczne ze Stanów Zjednoczonych doprowadziły do wzrostu rentowności obligacji skarbowych, wczorajsza sesja zatrzymała papiery amerykańskie, które testowały już ważne opory techniczne (2Y: 0,32%, 5Y: 0,83% i 10Y: 1,88%). Ich ewentualne przełamanie może doprowadzić do silniejszej przeceny długu na rynkach bazowych, a w efekcie mieć również wpływ na wycenę polskich papierów.

Poniedziałek zgodnie z oczekiwaniami nie był dniem wielu rozstrzygnięć i zmian. Konsekwencje wyborów hiszpańskich nie wpłynęły stale na rynek finansowy, a po umocnieniu w poprzednim tygodniu doszło do korekcyjnego osłabienia papierów hiszpańskich. Czyżby stopniowa realizacja zysków na hiszpańskich papierach może mieć coś wspólnego z ograniczoną presją na szybkie decyzje w strefie euro, a przede wszystkim skomplikowanym scenariuszem dotyczącym dofinansowania i nadzoru banków w Europie?

Bundzie w okolicach 1,49% rozszerzyła się w stosunku do poniedziałkowego zamknięcia poniżej poziomu 1,48% do głębokiego testowania górnej strony październikowego kanału zmienności w okolicach 1,54%. Niewątpliwie istotnym wsparcie dla zmian na rynku był odczyt ZEW, który zgodnie z oczekiwaniami wskazał na silną poprawę indeksu do -11,5 pkt z -18,2 i wyraźnie powyżej oczekiwań (-15). Niemalże wszystkie informacje płynące z USA były „lepsze” – choć poza inflacją która utrzymała nie tylko tendencję wzrostową ale i tempo miesięcznego wzrostu (0,6%m/m), bardziej niż oczekiwano wzrosła produkcja przemysłowa o 0,4%m/m po poprzednim spadku o -1,2%m/m. UST 10Y wzrósł z porannego otwarcia w okolicach 1,67% do poziomu 1,73% i próbuje ruszać wyżej w czasie dzisiejszego otwarcia.

Kontynuowanej wczoraj korekty na rynku EUR/USD i ruchu w stronę 200-dniowej średniej nie zatrzymały dane z amerykańskiego rynku pracy, które rozczarowały większymi niż oczekiwano potrzebami zasiłku finansowego dla bezrobotnych w USA niż się spodziewano. Interpretacja danych z amerykańskiego rynku (szczególnie rynku pracy) nie jest łatwa w kontekście dominujących obecnie obaw o wzrost gospodarczy, a z drugiej strony zależności dalszej polityki monetarnej i skali poluzowania ilościowego od napływających danych.

Zgodnie z oczekiwaniami pozytywna reakcja, która rozlała się po rynku w odpowiedzi na kolejny „centralny” stymulus tym razem z Japonii, nie utrwaliła się w sektorze stopy procentowej. Obawy o wzrost globalny (dzisiaj wpisują się w niego o poranku dane z Chin – wstępny PMI 11 miesiąc poniżej 50 i w Japonii spadek eksportu) – rewidują optymizm z poprzednich dni., Wczorajsze poranne wzrosty rentowności Bundów dzięki którym 10-latka na otwarciu testowała jeszcze drogę 1,66%, zostały szybko wymazane, co zaowocowało nie tylko testami poziomu 1,60% powtórzonymi na dzisiejszym otwarciu, ale także dobrą aukcją niemieckiej 2-latki. Niemcy sprzedały prawie 4,1 mld EUR w 2-letniej obligacji zerokuponowej przy B/C na poziomie 2,1 (w sierpniu 1,5) i rentowności na poziomie 0,06%.

To, co wczoraj wydarzyło się w Stanach Zjednoczonych, to prawdopodobnie dopiero początek potencjalnej drogi, jaką Fed gotowy jest podjąć w walce o wyraźną poprawę sytuacji na rynku pracy. Decyzje, które implementowane mogą być już od dzisiejszego dnia to zaangażowanie w zakupy MBS-ów o wartości 40 mld USD każdego miesiąca do końca roku (23 mld szacowane do końca września) oraz zwiększenie zaangażowania w długoterminowe aktywa o 85 mld USD każdego miesiąca utrzymując funkcjonalność Operation Twist (OT) na rynku instrumentów dłużnych. Co więcej zgodnie z oczekiwaniami FOMC utrzyma stopę procentową na ultra niskim poziomie przynajmniej do połowy 2015 roku, utrzymując akomodacyjne nastawienie w polityce monetarnej nawet po poprawie sytuacji gospodarczej. QE3, które skupia się na zakupach MBS-ów i kontynuacji Operation Twist, który na pierwszy rzut oka, wydawać mógłby się ograniczony i wyspecyfikowany – podobnie jak QE2 – będący określonym i „one-off’owym” wydarzeniem w strategii polityki monetarnej FOMC. To jednak nie wszystko jak pokazał komentarz…

Nawet kiedy na rynku nic się nie dzieje i wszyscy skupiają się na najważniejszych decyzjach, świat finansów nie pozostaje niewzruszony na biegnący czas i terminarz zdarzeń, komentarzy i publikacji z pozoru tylko drugorzędnych. To one w tle wyczekiwania odsłaniają inwestorom niestabilne i grząskie pole inwestycyjne w którym ciężko o niezachwiane risk-on, choć amerykański czas kwotowań udowadnia, że z nadziei da się jeszcze dużo wyciągnąć. Wczorajszą uwagę przyciągały nerwowe dyskusje między Portugalią a Troiką,które ostatecznie przyniosły wydłużenie okresu uzgodnionej wcześniej konsolacji (choć niewykluczona jest potrzeba dalszych restrykcji), podczas gdy w Grecji, jednym ze spornych punktów staje się możliwość podwyższenia wieku emerytalnego z (uwaga!) 66 na 67 lat (w środę Samaras ponownie spotyka się z Troiką a jeszcze wczoraj jego zapewnienia co do chęci powrotu na restrykcyjną ścieżkę pozytywnie przyjęło przedstawicielstwo EBC).

Niemiecki Bund rozpoczyna poniedziałkową sesję w okolicach 140,80, po tym jak w piątek testował jeszcze 139,60 (intraday). Wzrost wartości bezpiecznych aktywów na początku tygodnia oddaje potrzebę ostrożnego wejścia w okres dość ryzykownych czynników, które w tym tygodniu „testować” będą dość optymistyczny plan zarysowany przez rynek po słowach EBC w poprzednim tygodniu. Punktem kluczowym dla ścieżki Bund’a będzie środowa decyzja trybunału konstytucyjnego, który choć świadomy jest wartości ESM dla dalszej ścieżki całej Europy, to nie działa w ramach paradygmatu ratowania strefy. Ta decyzja jednak będzie warunkowa dla planów Draghiego i dla efektywnych możliwości Europy to finansowania jakiegokolwiek „nowego” fiaska w strefie euro. Kilka tygodniu temu wskazywaliśmy już, iż środku ESFS już się kończą…

Nie chcę podchodzić do sprawy dogmatycznie, ani kierować uwagi w stronę analizy filozoficznej, ale bieżąca obserwacja zachowań inwestorów rynkowych prowadzi mnie ku rozważaniom na temat różnicy między wiarą i nadzieją, i wbrew pozorom wciąż wiąże się to z sytuacją na rynku finansowym. Kalendarz publikacji był wczoraj co prawda bardzo ograniczony, ale rytm zmian na rynku stopy procentowej i tak wyznacza siła rynkowej wiary w plan Draghiego. Początek sesji przebiegał w nastrojach determinowanych ową wiarą, tym bardziej, że potwierdził go w parlamencie europejskim sam prezes.

Europejski Bank Centralny nie zakończy w czwartek kryzysu w Europie, który trwa już trzy lata -mówiła wczoraj A.Merkel. Nie wiem czy ktoś jeszcze skupia się na tych słowach (oprócz agencji informacyjnych) i trudno mi ocenić czy M.Draghi boi się rozczarować rynki, ale wszyscy musimy mieć świadomość, że mając w pamięci ogólny zarys planu a la ratunkowego jaki ma przedstawić w czwartek prezes EBC, bank centralny Europy, skupując dług krótkoterminowy nie jest w stanie samodzielnie uratować (głównie) Hiszpanii przed potrzebą większego zewnętrznego napływu gotówki.

Zaczęło się od dalekiej Japonii, która zepchnęła futursy na rynku akcji pod kreskę, który to ruch potwierdziło zachowanie w indeksów giełdowych.