Autor: AWS

Skala zaskoczenia danymi o inflacji była na tyle duża, że poruszyły one rynkiem. Złoty osłabił się w stosunku do euro, przekraczając poziom 4,24 zł. Później kurs lekko zawrócił, co może sugerować, że bariera 4,24 na razie będzie się trzymać. Choć ważne będą dziś dane o PKB o godz. 10.00. Gdyby wypadły słabiej od konsensusu (2,7 proc.), wówczas osłabienie złotego może być kontynuowane. Choć na rynku niewiele jest prognoz na to wskazujących.

Złoty był wczoraj nieco mocniejszy, co mogło być spowodowane umocnieniem obligacji (napływ kapitału) oraz nieznaczną poprawą nastrojów wokół walut rynków wschodzących. Ogólnie nastroje na światowych rynkach raczej kształtują się pod wpływem obaw o wzrost gospodarczy. Widać to głównie po niskich rentownościach obligacji, szczególnie w Europie, oraz spadających cenach ropy – wczoraj Brent po raz pierwszy od 2010 r. kosztował mniej niż 80 dolarów za baryłkę.

Na rynku złotego nieco większa wahliwość. W piątek rano złoty umacniał się i kurs eur/pln w pewnym momencie obniżył się w pobliże 4,20 zł. Później jednak złoty znacząco się osłabił i eur/pln znów tkwi w paśmie 4,21-4,24. Co ciekawe, osłabienie złotego miało miejsce mimo dość wyraźnego umocnienia obligacji, wywołanego nieoczekiwanym zwiększeniem programu skupu aktywów przez Bank Japonii.

Kurs eur/pln utrzymywał się wczoraj w granicach 4,19-4,195, czyli w pobliżu wielotygodniowych maksimów. Powodów do głębszego osłabienia raczej nie ma – zarówno ryzyko polityczne jak i ryzyko ze strony polityki Fed zmalały ostatnio. Pewne ryzyko stanowią jutrzejsze dane o inflacji, które mogą być nieco niższe od oczekiwań.

Nastroje na rynku są dyktowane przez obawy o globalny wzrost gospodarczy. To powoduje powrót umocnienia dolara oraz spadek rentowności obligacji na tzw. rynkach bazowych. Silniejszy dolar pociągnął za sobą osłabienie złotego. Kurs eur/pln przekroczył 4,19. Na rynek stopy procentowej wpływ dziś mogą mieć jastrzębie wypowiedzi członków Rady Polityki Pieniężnej.

Czwartek przyniósł kontynuację umocnienia cen obligacji skarbowych w Polsce; złoty zaś pozostał w miarę stabilny. Rentowności na całej krzywej spadły o 9-13 pkt bazowych. W podobnej skali obniżyły się stawki FRA i IRS. Krótki koniec jest oczywiście pod przemożnym wpływem bardziej agresywnej postawy Rady Polityki Pieniężnej w Polsce, rynek wycenia kolejne 50 pkt cięć stóp w tym roku.

Duże wahania i utrzymanie kursu złotego do euro bez większych zmian w skali dnia; bardzo silna przecena dolara; silny wzrost cen obligacji – to krótkie podsumowanie emocjonującej środy. Cięcie stóp o 50 pkt bazowych w Polsce wywołało osłabienie złotego i umocnienie obligacji. Wieczorem relacja z posiedzenia Fed doprowadziła w sesji amerykańskiej do znaczącego umocnienia złotego, ponieważ Fed zasygnalizował obawy o skutki umocnienia dolara.

Złoty był wczoraj nieznacznie słabszy wraz ze spadającym eurodolarem. Widać korelację – silniejszy dolar, większe ryzyko dla złotego. Fed na razie nie bije mocno w polską walutę, ale czai się gdzieś za rogiem (bo teoretycznie im bardziej jastrzebi Fed, tym silniejszy dolar i słabszy złoty – choć ta zależność nie musi się potwierdzić w przyszłości). Choć konia z rzędem temu, kto wytypuje, pod wpływem jakich czynników eur/pln wybije się z pasma 4,17-4,20, w którym przebywa od miesiąca.

Obawy, że dobre dane z USA i idące za nimi umocnienie dolara mocno zaszkodzą polskim obligacjom i walucie na razie się nie realizują. Poniedziałek przyniósł odreagowanie ruchów piątkowych – złoty się umocnił, wraz z polskimi obligacjami skarbowymi, a dolar osłabił. Widać, że wśród inwestorów dominuje przekonanie, iż ożywienie w największej gospodarce świata oraz generalnie na świecie nie będzie spektakularne.

Lepsze dane makro z USA (patrz niżej) umocniły dolara oraz generalnie przeceniły złotego. Wysoki wzrost zatrudnienia oznacza wyższe prawdopodobieństwo podwyżek stóp procentowych w dolarach w 2015 r., co przekłada się na mniejszą relatywną atrakcyjność aktywów na rynkach wschodzących. Choć warto dostrzec, że polskie aktywa zareagowały na impulsy z USA w ograniczonym stopniu.

Kurs euro w stosunku do złotego utrzymuje się w bardzo wąskim paśmie wahań nie przekraczających 1 grosza, nie reagując na decyzje EBC, słabsze dane makro, wahające się ryzyko polityczne itd. Widać, że kurs osiągnął jakiś wysoki poziom równowagi w okolicach bieżących cen. Trudno właściwie wskazać jednoznacznie jakiś czynnik, który w krótkim okresie mógłby to zmienić.

Wczoraj doszło do istotnego spadku rentowności amerykańskich obligacji, co pomogło trochę walutom rynków wschodzących, w tym złotemu. Rentowność papierów dziesięcioletnich w USA spadła o 10 pkt bazowych, a dwuletnich o 5 pkt. To dość istotny ruch jak na jeden dzień, będący reakcją na gorsze dane makro ze świata.

Tematem numer jeden na rynku finansowym jest umocnienie dolara. Amerykańska waluta systematycznie zyskuje wraz z tym, jak rosną szanse na europejską wersję luzowania ilościowego (QE – quantitative easing). Dziś rano dolar znów umacnia się po informacji o słabszym od oczekiwań odczycie indeksu PMI w Niemczech. Wielokrotnie w tym miejscu pisałem, że umocnienie dolara to długoterminowy trend – wreszcie rynek reaguje na dużą różnicę w potencjałach gospodarczych między USA i Europą.