Autor: Konrad Machowski

„Traduttore traditore” (tłumacz to zdrajca) – to włoskie przysłowie, przestrzegające przed wypaczeniami powstającymi podczas przekładu, dedykować można autorom implementacji do naszego porządku prawnego postanowień dyrektywy PSD2 odnośnie nieautoryzowanych operacji płatniczych. Fatalny błąd sprawił, że przed polskimi bankami postawiono zadanie awykonalne. Czy procedowana właśnie nowelizacja przepisów wyeliminuje tak brzemienny w skutkach lapsus?

Bankowość należy do sektorów szczególnie narażonych na ataki cyberprzestępców, jednak krajobraz zagrożeń dla instytucji finansowych podlega ustawicznym zmianom. Doskonale zorganizowane grupy przestępcze wykorzystują wyrafinowane technologie i schematy działania, aby uzyskać dostęp do cennych aktywów i danych zgromadzonych w bankach. Wybuch wojny w Ukrainie przypomniał, że zasoby instytucji finansowych mogą być celem nie tylko nastawionych na zysk cybergangów, ale również służb specjalnych „państw zbójeckich”, podejmujących działania dywersyjne w przestrzeni wirtualnej.

Niepewność, towarzysząca pierwszej fazie pandemii, przyniosła wyhamowanie popytu na rynku wierzytelności bankowych. Pierwsze symptomy normalizacji zaczęły się pojawiać w drugiej połowie 2020 r., zaś minione 12 miesięcy upłynęło pod znakiem rekordowych zakupów, dokonywanych przez najsilniejsze firmy windykacyjne. Przedstawiciele branży i bankowcy twierdzą, iż kolejne fale COVID-19 nie przyniosą ponownego osłabienia, a dobra passa w tym segmencie rynku powinna utrzymywać się przez kolejne lata.

Już za kilka miesięcy osoby niedysponujące wkładem własnym na zaciągnięcie kredytu hipotecznego będą mogły uzyskać pozytywną decyzję kredytową dzięki gwarancjom udzielonym przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Czy nowe rozwiązania, przewidziane w Polskim Ładzie, trafią w potrzeby rodzin zabiegających o dach nad głową?