Autor: Jacek Biernacki

213 miliardów euro wyrzuconych w błoto? Tak przynajmniej twierdzi mający siedzibę w Holandii think tank TNI, powiązany z waszyngtońskim Instytutem Studiów Politycznych (IPS). Jego eksperci przyjrzeli się programom ratowania banków, stosowanym przez kraje Unii Europejskiej od kryzysu finansowego w 2008 r. Według nich właśnie 213 mld euro z kieszeni unijnych podatników zniknęło bezpowrotnie, zmarnotrawione na pokrycie strat wynikających z podejrzanych transakcji finansowych dokonywanych przez banki bądź na wynagrodzenia dla firm doradczych. Autorzy raportu „Biznes naprawczy”, stworzonego pod auspicjami TNI, stawiają poważne zarzuty firmom audytorskim z tak zwanej wielkiej czwórki oraz sieci małych firm doradztwa finansowego. Twierdzą, że czerpały ogromne profity z tworzenia „programów ratunkowych” dla europejskich banków, nie zawsze trafionych. Rekordowa wypłata dla jednej z firm doradztwa finansowego to 3 mln euro za 3 dni pracy…

Brexitowa wojna na słowa Im bliżej rozpoczęcia procedury brexitu, tym bardziej ostre słowa padają ze strony londyńskich kół rządowych. Szef Banku Anglii (Bank of England) Marc Carney oświadczył, że również jego instytucja myliła się w pesymistycznych ocenach stanu brytyjskiej gospodarki po brexicie. Większość rynkowych „strachów” została już skonsumowana przy okazji zeszłorocznego referendum, a teraz brytyjską […]

Unijna „szczepionka” przeciwko bankowym kryzysom
Komisja Europejska przedstawiła pakiet propozycji mających doprecyzować przyjęte 2-3 lata temu dyrektywy o wymogach kapitałowych, o restrukturyzacji i kontrolowanej upadłości banków oraz rozporządzenie w sprawie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i upadłości. Ma to dostosować ustawodawstwo europejskie do uzgodnionych wcześniej w ramach Komitetu Bazylejskiego praktycznych działań w kwestii zarządzania ryzykiem finansowym. Reguły te wprowadzają już największe poza Unią potęgi finansowe świata. Głównym posunięciem Unii będzie zobligowanie pozaunijnych banków do utrzymywania minimalnych progów kapitałowych służących do pokrywania strat w ramach wspólnego mechanizmu restrukturyzacji i upadłości. W podtekście tej decyzji leży obawa, że nowy amerykański prezydent Donald Trump zechce dać bankom więcej wolności dla ryzykownych operacji, co zwiększy konkurencyjność amerykańskich instytucji finansowych. Krótko mówiąc – Unia w ramach porządkowania prawa idzie troszkę w protekcjonizm, nie kryjąc, że uzgodnione regulacje bazylejskie dają więcej korzyści bankom amerykańskim.