Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Robotnicy na słynnym obrazie Gustawa Courbeta „The Stone Breakers” to wymowny przykład ciężkiej fizycznej pracy. „Bodajże byś kamienie na drodze tłukł” – takie przekleństwo przed laty kierowano do zatwardziałych leni w nadziei, że przerażeni tą perspektywą wezmą się do nauki lub gorliwszej pracy. Finalny efekt tak ciężkiej pracy – tytułowy BRUK stał się negatywnym bohaterem w wielu kontekstach.
Rada Programowa Forum Bezpieczeństwa Banków przyjęła za motto tegorocznej edycji słowa Kevina Mitnicka, byłego hakera, który socjotechniczne metody pozyskiwania informacji opanował w sposób mistrzowski. Stwierdził on, że: „Możesz wydać fortunę na zakup technologii i usług, a twoja infrastruktura sieciowa może nadal być podatna na staroświeckie manipulacje”
Nowe technologie i produkty, nawet te rewolucyjne, wchodzą do codziennego użytku powoli, stopniowo zastępując swoich poprzedników. Nawet tak rewolucyjne wynalazki jak oświetlenie elektryczne, napęd parowy, spalinowy czy elektryczny potrzebowały wielu lat na upowszechnienie i masowe wykorzystanie. Tak samo było z telefonem, radiem, telewizją. Czas, jaki był potrzebny nowym wynalazkom na znalezienie masowego zastosowania, uległ w XX wieku zasadniczemu skróceniu. Nawet to gigantyczne tempo, w którym dzisiaj rozprzestrzeniają się nowe idee, technologie, usługi lub produkty, nie zmienia ich ewolucyjnego charakteru. Pewne nowe funkcjonalności są już tylko w nowym produkcie, ale jego starsze wersje poddane metamorfozie, znajdują zastosowania w innych lub bardziej wyrafinowanych obszarach.
Premier Mateusz Morawiecki w przemówieniu do nowych ministrów zrekonstruowanego rządu, posłużył się porównaniem swoich nadziei i oczekiwań do ideologicznego przekazu fresku z Palazzo Publico w toskańskiej Sienie. „Alegoria dobrych rządów” Ambrogio Lorenzetti stanowiła punkt odniesienia dla słów premiera: „Ja bym chciał, żeby nasz rząd był i został zapamiętany jako dobry rząd dla polskich rodzin, dobry rząd dla bezpieczeństwa polskiego – szeroko rozumianego bezpieczeństwa polskiego”.
Napotkałem wiele przykładów nowych zastosowań dawnych inżynierskich rozwiązań i konstrukcji. Wszyscy mamy
z nimi do czynienia w codziennym życiu, ale nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, kto i kiedy je wymyślił, a w niektórych
przypadkach nie potrafimy określić, do czego służyły. Przykładem takiego życia po życiu może być suwak
logarytmiczny. Znamy też przypadki nieoczekiwanego znikania niektórych rozwiązań technicznych, które przez lata
zdawały się być nie do zastąpienia, np. okablowanie komputerów coraz częściej zastępowane łącznością bezprzewodową
oraz napędy CD i DVD wypierane przez nowe nośniki o wręcz nieprawdopodobnej pojemności. Mamy
też do czynienia z migracją przedmiotów codziennego użytku do stref kolekcjonerskich, a nawet snobistycznych (brzytwa, pióra wieczne, zegarki, lampowe wzmacniacze i analogowe gramofony audiofilskie). W nowych rolach nabierają splendoru i blasku.
Cykl artykułów pod wspólnym tytułem „Życie po życiu” ma stanowić inspirujący do nowych wyzwań materiał dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich doradców bankowych. Projektując nowe produkty i usługi, warto w innowacyjny sposób sięgać po stare i sprawdzone rozwiązania. Dlatego opisując przypadki „recyklingu” inżynierskiej twórczości, będę starać się ukazać ich biznesowy kontekst.
„Jeśli byłem w stanie spojrzeć dalej, to tylko dlatego, że stałem na ramionach gigantów.”
Sir Isaac Newton
Poprzednie odcinki miały za zadanie wyposażyć czytelnika w informacje pomocne w rozważnym podjęciu działalności gospodarczej. Zaczęliśmy od uciążliwych stereotypów oraz ważnych pytań. Następnie przeszliśmy do zagadnień praktycznych. Omówiliśmy po kolei: rolę przyjętego przez nas modelu biznesu oraz planu działania, strukturę firmy i jej składniki, sposoby pozyskiwania nowych klientów. Na zakończenie zajmiemy się zagadnieniem pracowników w firmie.
Wyjaśnianie takich pojęć, jak GDPR czy RODO pod koniec 2017 r. jest już prawdopodobnie niepotrzebne. Ukazało się tyle artykułów w prasie specjalistycznej, że odczuwamy już pewien przesyt. Tematyka ochrony danych osobowych i zachodzących zmian w prawie ją regulującym, przebiła się do prasy codziennej i telewizji publicznej. Ale czy uda nam się odnieść sukces w implementacji nowego prawa?
Streszczenie dla nowego czytelnika
Tytuł dla wszystkich odcinków dokumentujących wyprawy autora jest ten sam, a skojarzenie z wybitnym filmem Romana Polańskiego jest jak najbardziej zasadne. Wprawdzie obiecałem szefom „Miesięcznika Finansowego BANK”, że nie będę posługiwać się osikowym kołkiem i czosnkiem, ale chciałbym w swoich poszukiwaniach wykazać się nie mniejszym zapałem i wiarą w sukces, jaką przejawiali bohaterowie „Nieustraszonych pogromców wampirów”. W każdym odcinku moje poszukiwania mają następujące cele: dopaść innowacyjne rozwiązanie w momencie, kiedy przynosi już finansowe rezultaty oraz dumę jego autorom i rozgromić mity, które krążą wokół innowacyjnych zjawisk.
Poprzednie odcinki wyposażyły czytelnika w informacje pomocne do rozważnego zajęcia się biznesem. Rozpoczynając ją od jakiegoś jednostkowego projektu, który często stanowił impuls do utworzenia firmy lub podjęcia osobistej działalności gospodarczej, będziemy musieli zmierzyć się z prawdziwym biznesowym wyzwaniem. Jak pozyskiwać nowych klientów?
Poprzednie dwa odcinki1 miały wyposażyć czytelnika w dwie umiejętności. Pierwsza z nich to prosta samoobrona przed skutkami zakorzenionych mitów o przedsiębiorcach i działalności gospodarczej. Druga to krytyczne podejście do biznesu jako modelu, w którym nic nie dzieje się bez przyczyny. Dla ułatwienia samodzielnej analizy przedsięwzięć gospodarczych polecałem metodę The Business Model Canvas Alexandra Osterwaldera i Yves’a Pigneura. Zapowiedziałem także, że w trzecim odcinku zajmiemy się dużym brązowym polem, które w moich układankach symbolizuje firmę.
Cykl artykułów pod wspólnym tytułem „Przedsiębiorczość jako styl” ma stanowić pomocny materiał dla osób zaczynających działalność gospodarczą. Ma stanowić także źródło inspiracji dla osób już ją prowadzących oraz ich doradców ze strony banku.
Znajomy wojskowy, który pełni służbę na wschodniej granicy Unii Europejskiej opowiedział mi o swoim zmartwieniu. Rozdzielając zadania podległym sobie żołnierzom, daje pierwszeństwo wyboru starszym wiekiem i stopniem. Podobnie postępuje przy rozdziale terminów służby, a nawet urlopów. Spotyka to się z niezadowoleniem młodszych wiekiem żołnierzy, którzy nie dostrzegają obiektywnych powodów dla stosowanych preferencji. Znajomy robi tak, ponieważ czuje wewnętrzny imperatyw, tak został wychowany w domu rodzinnym, ale jak wyznał, sam nie potrafi znaleźć przekonywującej argumentacji dla wprowadzonego zwyczaju. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, a także Sylwester, Nowy Rok i ponownie będzie on musiał zmierzyć się z problemem.
Moje rozważania, które na tym portalu rozpocząłem kilka miesięcy temu, bazują na podstawowych tezach i przykładach, jakie zawarłem w swoim wykładzie wygłoszonym 11 maja 2015 roku w Katowicach w ramach przedsięwzięcia „Antykwariat Sztuki1„. Jak napisałem już w części pierwszej eseju: „Są próbą ich pogłębienia i rozszerzenia, ale bez odwoływania się do specjalistycznego piśmiennictwa. Chciałbym przekazać przede wszystkim swoje osobiste doświadczenia, a nie wiedzę dostępną w literaturze. Przez „osobiste doświadczenia” rozumiem nie tyle własną wiedzę i poglądy, ale przede wszystkim poznawcze rezultaty moich rozmów, spotkań i przygód z artystami. Uwzględnię także emocjonalny kontekst moich kontaktów z ich dziełami oraz najbliższym otoczeniem.”
[antykwariat sztuki]
Moje rozważania bazują na podstawowych tezach i przykładach, jakie zawarłem w swoim wykładzie wygłoszonym 11 maja 2015 roku w Katowicach w ramach przedsięwzięcia „Antykwariat Sztuki”. Są próbą ich pogłębienia i rozszerzenia, ale bez odwoływania się do specjalistycznego piśmiennictwa. Chciałbym przekazać przede wszystkim swoje osobiste doświadczenia, a nie wiedzę dostępną w literaturze. Przez „osobiste doświadczenia” rozumiem nie tyle własną wiedzę i poglądy, ale przede wszystkim poznawcze rezultaty moich rozmów, spotkań i przygód z artystami. Uwzględnię także emocjonalny kontekst moich kontaktów z ich dziełami oraz najbliższym otoczeniem.
Wychodząc z domu zazwyczaj wiem na jak długo. W środę 17 czerwca, w dniu uroczystego otwarcia wystawy pt.: „Arcydzieła sztuki japońskiej w kolekcjach polskich” oraz poprzedzającej je konferencji prasowej byłem w błędzie. Tego dnia spędziłem w Muzeum Narodowym w Warszawie praktycznie cały dzień. Od czasu do czasu mam takie dziwne wrażenie, że jeszcze z niego nie wróciłem… Ale opowiem o tym po kolei.
Katsushika Hokusai (1760-1849)
Pod wielką falą w Kanagawie, 1829-1833
drzeworyt barwny
Muzeum Narodowe w Krakowie, z kolekcji Feliksa Jasieńskiego
W piątek 29 maja zakończyła się w Galerii Apteka Sztuki wystawa najnowszych praz Marcina Szymielewicza pt.: „TOPOS – ŹRÓDŁA ZNACZEŃ”. Portal AleBank oraz Miesięcznik Finansowy BANK sprawowały nad nią patronat medialny. Co nam po tej wystawie pozostało? Jakie wrażenia? Czy poznaliśmy coś nowego?
Zdaniem specjalistów z Prezydium Rady Bankowości Elektronicznej Związku Banków Polskich, dynamika rozwoju bankowości elektronicznej w Polsce stanowi fenomen w skali europejskiej. Opierając się na dostępnych danych statystycznych, można z łatwością wykazać, że w ostatniej dekadzie zaszły poważne zmiany w dzielącym nas dystansie do innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Co więcej, w relacji z wieloma krajami jesteśmy w tej dziedzinie liderem. Jaka jest tego geneza? Czy jest to wynik synergii rozwoju sektora telekomunikacyjnego i usług bankowych? Jedno jest pewne – dzięki temu mamy w Polsce bardzo dobry klimat do dalszego rozwoju innowacyjnych inwestycji teleinformatycznych. Trzeba przy tym też pamiętać, że bez udziału Klientów bankowości elektronicznej by tego nie było.
Mottem tegorocznego Kongresu jest myśl zawarta w podsumowaniu opracowania pt.: Wizja zrównoważonego rozwoju dla polskiego biznesu 2050: