Wydarzenia: Współpraca sektora bankowego ze szkołami wyższymi niezbędnym warunkiem rozwoju

Karol Jerzy Mórawski

Trudno o bardziej zwięzłe i trafne zarazem podsumowanie początków inicjatywy, której bezdyskusyjny sukces możliwy był wyłącznie dzięki aktywnemu współdziałaniu teoretyków i praktyków ekonomii.

Interdyscyplinarny charakter programu NZB przejawia się również w organizowanych cyklicznie konferencjach, podsumowujących kolejne etapy realizacji tego bezprecedensowego przedsięwzięcia oraz umożliwiających wymianę doświadczeń pomiędzy jego koordynatorami i edukatorami a przedstawicielami świata nauki, finansów oraz administracji publicznej. Tradycji stało się zadość także i podczas czerwcowego sympozjum, w którym uczestniczyli Piotr Müller, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, prof. dr hab. inż. Jan Szmidt, przewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich oraz rektor Politechniki Warszawskiej, prof. Waldemar Rogowski, główny analityk kredytowy Biura Informacji Kredytowej oraz Wojciech Leśniewski, menedżer inicjatywy edukacyjnej Santander Universidades.

Naukowcy potrzebni od zaraz

Wiodącym tematem ostatniego spotkania były toczące się wówczas prace parlamentarne nad nową ustawą o szkolnictwie wyższym i nauce, przez samych twórców określaną mianem „konstytucji dla nauki”. Te z pozoru odległe od codziennej praktyki bankowej kwestie w rzeczywistości mają kluczowe znaczenie dla przyszłości sektora finansowego, również w jego spółdzielczym segmencie. – Biznes potrzebuje nowego typu absolwentów – zaznaczył prezes Związku Banków Polskich, a osiągnięcie tego celu możliwe jest wyłącznie poprzez dostosowanie metodyki nauczania akademickiego i organizacji samych uczelni do realiów współczesnego, dynamicznie zmieniającego się świata. Obecny stan trudno bowiem uznać pod wieloma względami za zadowalający. Dynamicznie rosnący w ostatnich dwóch dekadach wskaźnik skolaryzacji na poziomie wyższym nie przełożył się bowiem na kondycję kadry badawczej, a pod względem liczby naukowców przypadających na 1000 mieszkańców nasz kraj zajmuje czwartą pozycję od końca we Wspólnocie – te mało krzepiące dane przytoczył prof. Jan Szmidt.

Prace nad nowym ustrojem polskiego szkolnictwa wyższego rozpoczęły się ponad dwa lata temu, a w wypracowaniu nowych rozwiązań aktywnie uczestniczyli przedstawiciele różnych środowisk. – Założenia do ustawy wyłonione zostały w drodze konkursu, w którym wzięło udział piętnaście zespołów eksperckich. Trzy z nich przedstawiły propozycje, ich prezentacja miała miejsce w marcu 2017 r. Następnie podczas narodowego kongresu nauki odbyły się konsultacje, w których wzięło udział około 7 tys. osób – przypomniał Piotr Müller. Kluczowym elementem reformy jest zupełnie nowy ustrój polskich szkół wyższych. – Uczelnia ma stanowić całość, nie być jedynie federacją wydziałów, instytutów i katedr – zadeklarował przedstawiciel Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wyższy poziom prac badawczych zapewnić ma z kolei odejście od przestarzałych kryteriów oceny pracy poszczególnych pracowników naukowych. Dotychczas wysokie notowania w rankingach można było uzyskać, publikując w prasie fachowej liczne artykuły o wątpliwej jakości merytorycznej, po wejściu w życie nowych przepisów ocenie podlegać będą tylko najlepsze opracowania poszczególnych badaczy.

Również i w polityce kadrowej poszczególnych placówek naukowych ilość ma przejść w jakość. – Chcąc nadawać stopnie naukowe, uczelnia musiała dysponować ...