Waluty narodowe dyskryminowane w UE przy płatnościach transgranicznych?
Chodzi o Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/518 z 19 marca 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 w odniesieniu do niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii i opłat za przeliczenie waluty.
Zrównanie warunków
Rozporządzenie wprowadza dwie istotne zmiany w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu z 2009 roku.
Po pierwsze, wprowadza zasadę, że usługi płatnicze transgraniczne w ramach UE w walucie euro nie mogą być droższe niż przelew o tej samej wartości w walucie krajowej – bez względu na to, jaka to waluta (euro bądź inna krajowa). Dotychczasowa zasada stanowiła, że przelew transgraniczny w walucie euro nie może być droższy niż przelew krajowy w walucie euro – dlatego przelew SEPA kosztował zarówno w Polsce, jak i do innego państwa UE tę samą stawkę 5 zł.
Nowa zasada oznacza, że jeśli przelew w złotych w Polsce kosztuje dla danego klienta zero, to przelew o tej samej wartości w euro nie może kosztować więcej.
Inna kwestia to wypłaty z bankomatów – jeśli wypłata w PLN w Polsce jest bezpłatna, wypłata w EUR w innym państwie członkowskim również musi być bezpłatna.
Rozporządzenie tylko dla euro
Najbardziej intrygujące – choć może to nie jest do końca trafne określenie w tej sytuacji – jest to, że rozporządzenie dotyczy jedynie waluty euro.
Jeśli zatem wypłacimy korony czeskie w Czechach – ograniczenie opłat nie ma zastosowania. Tak samo w przypadku klientów z państwa ze strefy euro (np. Francji), którzy będą korzystać z usług płatniczych w złotych – bank nadal ma swobodę w kształtowaniu opłat.
Wydaje się to nieuczciwe i naruszające konkurencję na wewnętrznym rynku europejskim.
Obowiązki informacyjne dla transakcji transgranicznych
Druga kwestia to wprowadzenie szerokich obowiązków informacyjnych związanych z opłatami za przeliczenie waluty związane z transakcjami płatniczymi realizowanymi w oparciu o kartę płatniczą oraz związane z poleceniami przelewu.
Tu działanie wydaje się słuszne, choć pierwotnie zaproponowane nowe obowiązki dla dostawców usług płatniczych prowadzących rachunki (a zatem również banków) wydawały się być nadmiarowe.
W ostatecznej treści rozporządzenia udało się wprowadzić obowiązki informacyjne w przypadku transakcji transgranicznych, tak by klient był świadom dodatkowych kosztów. Doprecyzowano również zasady przekazywania informacji przy popularnej wśród turystów usłudze DCC (dynamic currency conversion).
Przepisy dotyczące opłat wchodzą w życie już w grudniu 2019 roku.
Przepisy odnośnie do obowiązków informacyjnych, których wykonanie wymaga zmian w systemach teleinformatycznych, będą stopniowo wchodzić w życie, począwszy od kwietnia 2020 roku.
