Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Czwartek na rynku walutowym upłynął pod znakiem silnego umocnienia dolara względem euro (z 1,3184 do 1,3024 na zamknięciu) oraz osłabienia złotego wobec obu tych walut (EUR/PLN z 4,0659 do 4,0840, USD/PLN z 3,0841 do 3,1364 na zamknięciu).
Po grudniowym posiedzeniu Fed, kiedy to zdecydowano o ilościowej dogrywce zwanej QE4 opatrzonej jednak zestawem automatycznych stabilizatorów dla procesu skupu obligacji skarbowych przez Fed, przez rynek przemknęło ryzyko niepewnego bo szybszego momentu zakończenia (pauzy) w drukowaniu dolarów.
Na szerokim rynku czwartkowa sesja walutowa rozpoczęła się spokojnie. Podczas handlu w Europie kurs EUR/USD odreagowywał nocne spadki poniżej 1,31 co pozwoliło parze EUR/PLN na ponowny test wsparcia na 4,062. Generalnie podczas sesji europejskiej niewiele się działo, bowiem publikacja najważniejszych danych z USA zaplanowana została na popołudnie godziny wczorajszej sesji. Inwestorzy wciąż z uwagą oczekiwali też na kolejne wieści z amerykańskiego Kongresu.
Wobec skali wzrostu EUR/USD któremu wyjątkowo pomogły wczoraj dane na temat amerykańskiego PKB, rynek obligacji był wyjątkowo a nawet zaskakująco spokojny, tak jakby pamiętały – nieco lepiej od rynku walutowego – że przecież jakikolwiek krótkoterminowy optymizm ważony musi być na wstępie oczekiwaniem na rozstrzygnięcia dotyczące klifu fiskalnego i…na koniec roku.
Na koniec I kw. 2013 r. spodziewamy się spadku rentowności polskich 2-letnich obligacji skarbowych do 3,00% i 10-letnich do 3,60%. W dalszej części roku przewidujemy ich umiarkowany wzrost, nieznacznie przekraczający poziomy z końca 2012 r.
W 2013 roku spodziewamy się umocnienia euro wobec dolara oraz aprecjacji złotego wobec obu tych walut. Głównymi przesłankami takiego scenariusza są:
W przyszłym roku spodziewamy się podtrzymania pozytywnej koniunktury na rynkach akcji, choć w mniejszej skali niż w bieżącym. Prognozujemy wzrost WIG do 50 tys. pkt. Zakładamy kontynuację ekspansywnej polityki monetarnej głównych banków centralnych, która będzie wspierać proces przywracania równowagi makroekonomicznej oraz skłaniać inwestorów do poszukiwania wyższych stóp zwrotu wśród aktywów ryzykownych.
Bieżący tydzień na rynku euro/dolara rozpoczęliśmy w okolicach 1,315. Zazwyczaj, okres poprzedzający zbliżające się święta raczej nie sprzyjał dużej zmienności. I tym razem inwestorzy nie ruszyli masowo do zakupów po piątkowym wybiciu górą ze średnioterminowej konsolidacji, co może zapowiadać relatywnie spokojny przebieg kolejnych sesji tygodnia.
Aktywność na rynku jest w przedświątecznym tygodniu istotnie mniejsza. Wczorajszy poranek był raczej optymistyczny z punktu widzenia rynku obligacji europejskich, głównie z perspektywy kompletu peryferyjnych papierów skarbowych.
Zmiany, zmiany, zmiany. Jesteśmy świadomi tego, że czasami największy wpływ na polskie dzisiaj może mieć wczoraj na dalekim wschodzie.
Bieżący tydzień na rynku euro/dolara rozpoczęliśmy w okolicach 1,315. Okres poprzedzający zbliżające się święta raczej nie będzie sprzyjał dużej zmienności. Można więc oczekiwać, że najbliższe dni cechować będzie stabilizacja, a rynek zdominują przede wszystkim zlecenia klientowskie.
To już prawie przedświąteczny klimat, co oznacza spadającą aktywność na rynku, spadającą zmienność i brak decydujących ruchów, no chyba że na dniach dojdzie do piorunująco zaskakującego konsensusu w sprawie klifu fiskalnego w USA. To prawdopodobnie najważniejszy punkt jaki pozostał do „rozwiązania” na przełomie 2012/2013 roku.
Bieżący tydzień na rynku głównej pary walutowej rozpoczęliśmy w okolicach 1,29-1,30 USD za po tym jak euro do 1,288 USD osłabiła publikacja lepszych od oczekiwanych danych z rynku pracy w USA (spadek stopy bezrobocia w listopadzie do poziomu najniższego od grudnia 2008 roku), a wcześniej komentarz prezesa M.Draghi podczas konferencji EBC, w którym otwarcie mówił o rozważaniach banku na temat możliwych obniżek stóp procentowych i jego gotowości technicznej do wprowadzenia na rynek ujemnej stopy depozytowej.
Na rynku głównej pary walutowej czwartkowa sesja przebiegała stabilnie. Kurs EUR/USD po przełamaniu oporu na 1,31 – poziomu do którego euro dotarło w reakcji na zapowiedzi FOMC uruchomienia nowego programu skupu aktywów, zastępującego dotychczasowy Operacja Twist, wczoraj podczas handlu w Europie lekko obniżył notowania w okolice wsparcia na 1,304.
Reakcja „dzień po” na QE4 na rynku z szerszej perspektywy była trochę dziwna biorąc pod uwagę poprzednie „dzień po” decyzji o drukowaniu.
Poniedziałek rozpocznie się wzniosłym momentem wręczenia pokojowej nagrody Nobla dla Unii Europejskiej, za szerzenie myśli demokratycznej i stabilizacji w regionie. Jest to oczywiście absolutnie irrelewantna informacja dla rynku a i moralnie wydaje się stać nieco w sprzeczności z bieżącą sytuacją w strefie euro.
W nowy tydzień wchodzimy z notowaniami euro/dolara na poziomach bliskich piątkowym. Kurs EUR/USD nadal więc oscyluje w okolicach 1,29 po tym jak dolarowi siłę dały miesięczne dane z rynku pracy w USA. W zeszłym tygodniu amerykański Departament Pracy podał, że w listopadzie liczba nowych miejsc pracy poza rolnictwem wzrosła o 146 tys. wobec wzrostu o 138 tys. miesiąc wcześniej i oczekiwanych przez analityków 93 tys.
Banki centralne przykuwają uwagę rynków pod koniec roku.
Na światowym rynku walutowym do czwartkowego posiedzenia EBC dominowały nie najgorsze nastroje podtrzymywane informacjami dotyczącymi Grecji (zgoda na odkup długu – od sukcesu programu wykupu uzależnione zostanie przekazanie zaległych transz pomocowych dla Grecji) oraz Hiszpanii (oficjalne zwrócenie się kraju o pomoc dla swojego sektora bankowego). W rezultacie do środy kurs EUR/USD piął się w górę, przełamując opór na 1,312.
Podczas środowej sesji, na rynku głównej pary walutowej wspólna waluta nie zdołała trwale przełamać oporu na 1,312. Kurs EUR/USD jeszcze podczas sesji europejskiej powrócił w okolice 1,308 przerywając tym ruchem dobrą passę z ostatnich dwóch dni. W czwartek od rana euro notuje już okolice 1,304 USD.
Polski rynek finansowy oderwała wczoraj od reszty świata Rada Polityki Pieniężnej. Najbardziej widoczne było to na rynku EUR/PLN, który czekając na decyzję zachwiał odwrotną korelacją do EUR/USD, który oddawał wczoraj część zysków podążając w spadkach za rentownością bezpiecznych niemieckich benchmarków i przywołał (z kolei) pozytywną korelacją ze spreadami ES-DE.
Rada Polityki Pieniężnej obniżyła stopy procentowe o 0,25 pkt proc., czyli zgodnie z oczekiwaniami. Głównymi przyczynami obniżki jest spowalniająca wyraźnie dynamika PKB, która niesie za sobą obniżenie presji inflacyjnej. Na przełomie 2012 i 2013 r. wzrost PKB wyniesie ok. 1 proc. rok do roku, a inflacja spadnie w pobliże środka celu inflacyjnego (2,5 proc.).
Na rynku głównej pary walutowej niewiele zmian we wtorkowym obrazie rynku. Wspólna waluta nadal wspierana informacją na temat planu skupu długu przez Grecję oraz doniesieniami z Hiszpanii, która to po długo oczekiwanym przez rynek okresie milczenia formalnie zwróciła się o pomoc finansową z europejskich funduszy na dokapitalizowanie krajowych banków, alej lekko zyskuje na wartości. W rezultacie kurs EUR/USD przełamał wczoraj po południu opór na 1,31 i nie przeszkodził mu w tym fakt, że na razie nie ma zgody państw UE na nadzór bankowy – dyplomaci unijni nie wypracowali kompromisu m.in. w sprawie tego, które banki (wszystkie czy tylko największe) mają być objęte nadzorem. Inwestorzy nie „przestraszyli się” też ostrzeżeń płynących z ust kanclerz Niemiec A.Merkel, iż pomimo poczynionego postępu kryzys nie został jeszcze zażegnany i nie można powiedzieć, że najgorsze mamy już za sobą.
Grudzień rozpoczyna się efektownie. Efektywność wczorajszych decyzji przyjdzie nam mierzyć nie tyle w ciągu najbliższego tygodnia, ale miesiąca czy nawet przyszłego roku. Podstawowym punktem relatywnego optymizmu, który wczoraj dominował na rynku europejskim, była upubliczniona przed spotkaniem europejskim, seria szczegółów dotyczących wcześniejszego wykupu greckich obligacji. Pozytywnie na rynek wpłynął przede wszystkim wyższy niż oczekiwano (niż jeszcze piątkowe zamknięcie) poziom wyceny papierów przy wykupie. Przełożenie na rentowności papierów peryferyjnych było natychmiastowa.
W ostatnich tygodniach krzywa WIBOR ma negatywne nachylenie, a w terminach powyżej 3M kwotowania znalazły się poniżej stopy referencyjnej NBP (póki co jedynie nieznacznie do 9 pb).
W nowy tydzień wchodzimy z kursem EUR/USD powyżej poziomu 1,30. Inwestorzy wydają się nie zauważać słabych danych ze strefy euro żyjąc nadzieją na pozytywne rozwiązanie kwestii przyszłorocznego budżetu USA. Nadzieje są duże bowiem jak na razie w rozmowach nic nie osiągnięto. Kolejne spotkanie (tym razem sekretarza Skarbu USA T.Geithnera ze spikerem Izby Reprezentantów J.Boehnerem) zakończyło się wzajemnym obwinianiem za brak porozumienia.
Chińskie światełko nadziei o poranku nie odwołuje kryzysu ale silnie ociepla zimowy poranek.PMI dla sektora wytwórczego wzrósł do poziomu najwyższego od 6 miesięcy osiągając 50,6 w listopadzie (pierwszy wzrost od 13 miesięcy), ze wzrostem sub-wskaźnika dla nowych zapasów do poziomu 51,2. Wskaźnik HSBC potwierdza wzrost głównego PMI (50,5).
Wszyscy czuliśmy gdzieś pod skórą, że wzrost PKB będzie w III kwartale słaby. Słabsze były dane cząstkowe, słabo sprawdziły się modele prognozujące III kwartał, słabo performowała gospodarka Niemiec (a na pewno słabiej niż wielu oczekiwało) i słabe są dane tak w Polsce, jak i w Europie (choć kilka wskaźników – choć wiosny nie czynią – wykazało poprawę nastrojów biznesowych w wybranych krajach EMU).
Patrząc na wykresy EUR/USD i EUR/PLN można rzec deja vu sprzed dwóch tygodni – co w praktyce oznacza, że dobiegający końca tydzień to ponownie z jednej strony pięć dni sporej zmienności, z drugiej zaś (patrząc na wykresy godzinowe) praktycznie zerowa zmiana nominalna kursów EUR/USD i EUR/PLN. Na szerokim rynku główna para walutowa oscylowała bowiem w ostatnich dniach w szerokim przedziale 1,288-1,302 zaczynając i kończąc tydzień w okolicach 1,30 USD.
Daleko było wczoraj rynkowi do euforii, choć część aktywów skorzystała na tymczasowym porozumieniu w sprawie Grecji. Na wykresach bezpiecznych aktywów było bardzo statycznie – Bund nie zakotwiczył się w okolicach 1,46% nie próbując forsować nawet tego poziomu. Dyskusja w Niemczech która niejednoznacznie opiniuje zdobycze posiedzenia Eurogrupy nie pomaga. Obawy o haircut i magiczne słowo „veto” wiszą nad średnioterminowymi planami pomocy Grecji.