KF 2009.05-06 (maj – czewrwiec 2009)

Podczas tegorocznego pochodu pierwszomajowego dało się słyszeć hasło, zdaje się autorstwa Piotra Ikonowicza, ostatniego zawodowego rewolucjonisty Rzeczypospolitej, „wczoraj ZOMO, dzisiaj banki”. Z takim zawołaniem w zasadzie nie ma co polemizować, to czystej wody populizm. Ciekawe jak wyglądałaby dzisiejsza Polska, gdyby zarówno jej gospodarka, jak i budżety rodzinne obywateli nie mogły korzystać ze wsparcia instytucji bankowych. Wystarczy przypomnieć sobie, jak żyło się w latach 90. ubiegłego wieku, gdy niemal wszystko było kupowane za gotówkę, o czasach tzw. realnego socjalizmu, gdy kredyt był równie trudno dostępny jak dobra kiełbasa, już nie wspominając.

Jednostronne wprowadzenie euro bez wejścia do strefy euro nazywane jest euroizacją. Kwietniowa propozycja Międzynarodowego Funduszu Walutowego do takiego działania odbiła się szerokim echem na rynkach finansowych. Czy takie działanie może mieć jednak racjonalny i uzasadniony sens?

Bessa minęła? Jeszcze za wcześnie, aby tak można było definitywnie stwierdzić. Euforia zakupów widoczna na GPW była wywołana przez m.in. OFE, które miały niedoważone portfele.

Międzynarodowy Fundusz Walutowy zdecydował się przyznać Polsce 20,5 mld USD limitu kredytowego. Było to poprzedzone nieoczekiwaną zapowiedzią Polski o skorzystaniu z tej możliwości. Czym tak naprawdę jest limit kredytowy i czy wywołana tymi informacjami euforia była słuszna?

Opcje walutowe to dziś pojęcie niegodne dżentelmena. Dlatego dużą popularnością cieszą się bankowe lokaty.

2008 był rokiem oczekiwań, że kryzys kredytowy, który się rozwinął z kryzysu finansowego, nie dotknie Bułgarii. Jednak ostatnie trzy miesiące ubiegłego roku pokazały, że były to tylko złudzenia.

Zachowane do dzisiaj papierowe akcje i obligacje przypominają o chwale polskiej gospodarki. Niejednokrotnie są dziełami sztuki. Zostały zaprojektowane między innymi przez Józefa Mehoffera i Zofię Stryjeńską. Najtańsze można kupić w Polsce po 10 zł, za najdroższą trzeba zapłacić nawet 200 tys. dolarów.

Ziemia jeść nie woła – głosi stare przysłowie. Jednak w czasie spowolnienia gospodarczego może się okazać, że ziemia jednak „zjada” kapitał w niej zamrożony. Pytanie tylko czy w czasie spowolnienia da się go w dużo lepszy sposób ochronić?

Kryzys ekonomiczny przyniósł pośród wielu innych wyzwań także coraz trudniejsze do rozstrzygnięcia dylematy, w co inwestować posiadane środki.

Zaległe długi Polaków rosną w zastraszającym tempie. Według InfoMonitora Biura Informacji Gospodarczej SA łączne przeterminowane zadłużenie w Polsce na koniec lutego 2009 r. wynosiło 8 mld 589 mln 741 tys. 089 zł.

Jak mądrze się zadłużać? Najlepiej nie zadłużać się wcale! Jednak nie jest to takie proste – kredyt stał się nieodłączną częścią codziennego życia, większość z nas prędzej czy później z kredytu korzysta. Warto jednak wiedzieć, kiedy kredyt jest dla nas wskazany, a w jakiej sytuacji świadczy o naszej słabości.

O mikrotrendzie mówimy w sytuacji, gdy obejmuje on co najmniej 1 proc. społeczeństwa kraju, a jego oddziaływanie ma poważne skutki na wiele innych sfer życia. Definicję tę z powodzeniem można zastosować do osób niezaciągających kredytów.

Kredyt jest powszechnie „łatwobralny”, jak można usłyszeć w jednej z reklam, niestety uwolnienie się od kredytów nie należy do zadań łatwych i przyjemnych, wymaga konsekwencji i zaangażowania.

Tuż przed nadejściem wiosny, bardzo często okazuje się, że zima nie powiedziała ostatniego słowa. Tak było w naszej części Europy, wystawiając naszą cierpliwość do granic możliwości. Podobnie było na giełdach akcji. Ostatnie „mrozy” związane były tu z nakreśleniem minimów dla większości indeksów. Wiosna to, jednak wiosna. Później było lepiej.

Po kilku miesiącach intensywnych spekulacji na rynku złotego zapanowała relatywna cisza. Kurs złotego, poza normalnymi krótkoterminowymi frykcjami (zęby piły) ustawił się w technicznym paśmie, którego techniczna i makroekonomiczna interpretacja wskazuje na 50 proc. prawdopodobieństwo wystąpienia dwóch równie prawdopodobnych scenariuszy dla relacji złoty – euro. Dlatego tak zmalała ostatnio ilość prognoz, bo niewielu analityków chce ryzykować ich formułowanie.

Najbardziej szlachetny kruszec, czyli złoto, to główny przedstawiciel alternatywnej inwestycji kapitału poza rynek akcji czy obligacji. Uznawany za najbezpieczniejszy oraz złoty pieniądz, którego cena w czasach kryzysów zawsze wzrastała.

Na rynku inwestycji alternatywnych nie widać wielkiego ruchu. Choć w przypadku konkretnych przedmiotów inwestycji, na przykład metali szlachetnych, czy przemysłowych sporo się dzieje, przeciętny klient nie znajduje zbyt wielu ofert, choćby w postaci instrumentów strukturyzowanych. Na razie nie sprawdzają się więc zapowiedzi, że wartość tego rynku ulegnie w tym roku podwojeniu.

Już maj, a tytuł komentarza przygotowanego przeze mnie do poprzedniego numeru „Kuriera” („Czekając na wiosenne ożywienie”) nie traci na aktualności. Rynek sztuki wciąż wydaje się być pogrążony w zimowym letargu.

Stary sycylijski obyczaj nakazuje, by wystawiając dom na sprzedaż, zakopać w jego ogrodzie statuetkę św. Józefa, głową w dół. Ma to pomóc w szybkiej sprzedaży. Co jednak zrobić, kiedy wokół bloku nie ma ogrodu ani nawet trawnika, a mieszkanie sprzedać trzeba?

Z budownictwem mieszkaniowym jest trochę tak jak z globalnym ociepleniem. Poza ekspertami, którzy jak Kasandra przestrzegali i przestrzegali, nikt się przez lata nie przejmował. Aż zaczęło robić się gorąco.