BANK 2015/06

Czy kupując auto na raty, będziemy musieli wcześniej zahaczyć o notariusza? Kiedy bank zdecyduje się na zabezpieczenie kredytu wekslem? Czy po kilkunastu latach niebytu na polski rynek powrócą żyranci? Takie pytania rodzą się po kwietniowym wyroku Trybunału Konstytucyjnego, kwestionującym zasadność wystawiania bankowych tytułów egzekucyjnych (BTE).

14 kwietnia 2015 r. Trybunał Konstytucyjny uznał bankowy tytuł egzekucyjny (BTE) za niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, przy czym orzekł także, że utrata mocy przepisów art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy Prawo bankowe zostaje odroczona do 1 sierpnia 2016 r. Przypomnieć wypada, że wbrew obiegowej opinii BTE nie był wynalazkiem czasów PRL. Został bowiem wprowadzony Rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 20 stycznia 1924 r. BTE funkcjonował więc w polskim systemie prawnym od dziesięcioleci, a w okresie ostatnich 25 lat jego znaczenie, wraz z rozwojem sektora bankowego, rosło. Z czasem stał się podstawowym narzędziem optymalizacji procesu dochodzenia należności bankowych. Dla całego sektora bankowego likwidacja BTE oznacza prawdziwą rewolucję. Waga wyroku TK jest tak ogromna, że trudno o wskazanie wszystkich aktualnych i przyszłych jej skutków. Z konieczności ograniczymy się do najbardziej oczywistych.

W kontekście likwidacji bankowego tytułu egzekucyjnego banki stają przed realnym wyzwaniem skutecznego zabezpieczenia swoich należności. Czy znajdą adekwatne rozwiązania zabezpieczające zawierane umowy kredytowe, tak aby relacje bank – klient pozostały partnerskie? Czy koszty wdrożonych rozwiązań nie zostaną przerzucone na klienta?

Komisja Europejska rozpoczęła prace nad projektem nowej unii. Tym razem dotyczy ona rynków kapitałowych. W zamyśle Brukseli integracja kapitałowa ma przyczynić się do polepszenia dostępu do finansowania dla przedsiębiorstw i rozwoju sekurytyzacji.

Pod koniec kwietnia gruchnęła sensacyjna wieść: rosyjscy hakerzy włamali się do skrzynki mejlowej Baracka Obamy. Nie było to pierwsze lepsze wtargnięcie, ale starannie zaplanowana prowokacja. Atak nastąpił, gdy na oczach całego świata Rosja anektowała Półwysep Krymski.

Coraz bardziej nasycony rynek na Zachodzie i przyśpieszenie w krajach rozwijających się. Ten trend w segmencie urządzeń mobilnych zarysowuje się coraz wyraźniej. Jak na tym skorzysta Polska?

Obecnie to nie technologia ogranicza upowszechnianie płatności mobilnych. Raczej użytkownicy. Trzeba ich umiejętnie przekonać i zachęcić do korzystania z nowych rozwiązań.

Czy czeka nas dekada, w której ostatecznie pozbędziemy się portfeli z naszych kieszeni? W końcu pozostaną one tylko eleganckim dodatkiem, a odpowiedzialny za całą tę sytuację będzie rozwój technologii. Nasze pieniądze i karty płatnicze będziemy trzymać w telefonie.

Mobilne bankowanie niesie wiele zagrożeń. Często stanowią one realną groźbę dla stanu konta.

Rozmowa ze Sławomirem Ziajką, zastępcą dyrektora Pionu Banków Komercyjnych w Asseco Poland

Nowe sposoby pośrednictwa pomiędzy ludźmi mającymi potrzeby (również wymagania lub oczekiwania) oraz ludźmi je zaspokajającymi polegać będą na ograniczeniu pieniądza jako substytutu wartości i wykorzystaniu innych dóbr lub własnych umiejętności do wyrównywania zobowiązań w ramach sprawiedliwej wymiany.

O szansach, zagrożeniach i przyszłości branży płatności mobilnych z Bartoszem Ciołkowskim, dyrektorem generalnym polskiego oddziału MasterCard Europe rozmawiał Artur Król.

Rozmowa ze Zbigniewem Parysem (Solutions Architect w Cloudware Polska, od 19 lat związanym z branżą IT,specjalizującym się w rozwiązaniach storage’owych takich firm jak IBM, NetApp, Hitachi Data Systems, HP czy LSI, mającym także bogate doświadczenie w dziedzinie monitoringu i wirtualizacji) oraz z Piotrem Biskupskim (CEE Flash System Technical w IBM, w Dziale STG, odpowiadającym za systemy Flash w ramach regionu CEE, od 17 lat związanym z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; którego główne zainteresowania naukowe i hobbystyczne to nanotechnologia i fizyka ciała stałego).

25 lat to piękny wiek – takie hasło padało tego wieczoru wielokrotnie. A okazja była ku temu znakomita, bowiem firma NCR obchodzi właśnie ćwierć wieku swojej obecności w Polsce. 28 maja, podczas uroczystej gali w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, na ręce prezesa NCR Polska Bartłomieja Śliwy spływały gratulacje i życzenia od partnerów i klientów spółki, a wieczór szybko stał się przepełnionym „luźnymi” rozmowami towarzyskim spotkaniem. Miejsce również nie było przypadkowe – muzyczną ucztę zafundował bowiem Leszek Możdżer.

Nasza strategia to budowa silnej Poczty Polskiej na rynku kuriersko-paczkowym. Ważną rolę do odegrania mają także usługi finansowe i ubezpieczeniowe, których zadaniem jest stabilizacja przychodów Grupy Poczty Polskiej w kontekście zmian na rynku pocztowym. Jednym z elementów takiego rozwoju są usługi z segmentu logistyki gotówki. Przewidzieliśmy w naszej strategii wzrost przychodu z obsługi obrotu gotówkowego oraz usług konwojowania wartości. Poczta Polska ma już właściwe kompetencje, aby zdynamizować te usługi i zapewnić im wysoką sprzedaż. Zadania z tego zakresu realizowane będą przez naszą wyspecjalizowaną i zreformowaną w ostatnim czasie jednostkę biznesową Pion Poczta Polska Ochrona.

95 proc. rosyjskich regionów nie jest w ogóle atrakcyjnych dla zagranicznych inwestorów. Na dodatek zagranica jak ognia boi się rosyjskich papierów. Jedna duża amerykańska spółka jest dwa razy więcej warta niż cała moskiewska giełda.

Wykluczenie z systemu SWIFT oznaczałoby dla Rosji potężny wstrząs. Dla niektórych byłoby to równoznaczne z użyciem broni masowego rażenia. I w ekonomicznym sensie nie jest to wcale przesadą. Ten potężny kraj właściwie zostałby odcięty od reszty świata.

Jest co najmniej kilkanaście scenariuszy rozwoju sytuacji na greckich wyspach. Żaden nie daje ani Grecji, ani Europie nadziei na łatwą przyszłość. Wspólną?

Negocjacje, które mogą zmienić świat zawsze budzą wielkie nadzieje, obawy i nieporozumienia. Tak dzieje się z umową o utworzenie Transatlantyckiego Porozumienia w dziedzinie Handlu i Inwestycji, czyli TTIP. Daje nadzieję, że na nowo uporządkuje relacje USA-UE. Rodzi obawy, że wzmocni niepokojące efekty globalizacji. Postrzega się umowę jako reakcję na kryzys. Tymczasem jest na odwrót. Przygotowania do zawarcia TTIP rozpoczęły się wiosną 2007 r., zaś kryzys 2008+ je spowolnił.

Jakie są główne, najtrudniejsze obszary toczących się negocjacji? Jakie nowe problemy negocjacyjne i koordynacyjne pojawiają się w ich trakcie?

Uregulowanie współpracy handlowej i inwestycyjnej w ramach umowy dwustronnej między USA i UE zdecyduje o poprawie konkurencji oraz dostępu konsumentów do dóbr.

Współpraca regulacyjna jest jednym z trzech kluczowych zagadnień prowadzonych obecnie negocjacji w ramach przyszłej umowy między UE a USA. Wynik rokowań ma doprowadzić do harmonijnego funkcjonowania dwóch odrębnych systemów regulacyjnych tworzonych przez odmienne instytucje polityczne.

Mechanizm rozwiązywania sporów typu państwo-inwestor (investor-to-state dispute settlement, ISDS) jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych punktów negocjacji w sprawie utworzenia TTIP. Dlaczego?

Rokowania prowadzące do ustanowienia Transatlantyckiego Partnerstwa Handlowego i Inwestycyjnego (TTIP) są prowadzone w ramach dwudziestu czterech grup roboczych. Przynajmniej dwie z nich podejmują problemy związane z handlem artykułami rolno-spożywczymi. Pierwsza zajmuje się sprawami rynków rolnych. Druga podejmuje kwestię norm weterynaryjnych i fitosanitarnych.

Negocjacje w sprawie TTIP, skoncentrowane na poprawie uwarunkowań wzajemnego handlu i inwestycji, pomijają problem wzajemnych relacji między kursami obu walut. To błąd. Jeżeli TTIP ma znaczyć dla strategicznego partnerstwa USA-UE tyle, ile niegdyś traktat rzymski dla integracji europejskiej, to w negocjowanym porozumieniu należy unormować, choćby szeroko, kwestię dolar-euro. Problem jest tym głębszy, że znaczenie powiązań pieniądza amerykańskiego z europejskim nie ogranicza się do przestrzeni transatlantyckiej. Obie waluty dominują w światowym systemie finansowym, o czym decyduje ich pozycja w transakcjach międzynarodowych i rezerwach walutowych. Ich relacje trzeba widzieć w kontekście negocjowanych umów o wolnym handlu – w szczególności chodzi o TPP – przez USA. Wielkie umowy negocjuje także UE, np. z Chinami. W każdym przypadku powiązania dolar-euro decydują o wzajemnych obrotach USA-UE, PNB i zatrudnieniu

Perspektywa brytyjskiego biznesu

Brytyjski biznes postrzega umowę TTIP jako szansę, którą trzeba wykorzystać. Do USA trafia niemal 1/5 brytyjskiego eksportu. Udział polskiego eksportu do Niemiec kształtuje się podobnie. W pierwszym przypadku odnotowuje się jednak o wiele więcej barier handlowych. To trzeba zmienić. Nie tylko z myślą o brytyjskim biznesie, lecz o ochronie jednolitego rynku. A oto pięć najważniejszych powodów, dla których warto popierać TTIP.

Z Dariuszem Kozłowskim, wiceprezesem zarządu Centrum Prawa Bankowego i Informacji, ekspertem od spraw bezpieczeństwa informatycznego, rozmawia Jerzy Trzaska.

Z Arkadiuszem Lewickim, dyrektorem Krajowego Punktu Kontaktowego ds. Instrumentów Finansowych Programów Unii Europejskiej przy Związku Banków Polskich (KPK) rozmawia Jerzy Trzaska.

Centrum AMRON – dzięki zasobom międzybankowej bazy danych Związku Banków Polskich – Systemu AMRON oraz wiedzy eksperckiej – podjęło się opracowania modeli spełniających wymogi Rekomendacji J (rekomendacje 11 i 12).