Komentarze ekspertów
Grecki rząd oderwany od rzeczywistości. Fed w centrum uwagi
Szanse na kompromis w sprawie Grecji z dnia na dzień maleją. Premier Cipras nie nawet wykazuje minimum dobrej woli. Oskarża kredytodawców o niszczenie kraju. W centrum uwagi posiedzenie Fed. Bazowo zakładamy zaostrzenie komunikatu i następujący po nim wzrost notowań dolara w relacji do większości walut.
Minione dni były stosunkowo skąpe w dane makroekonomiczne, szczególnie te napływające z Polski. Nie trudno więc odgadnąć, że polska waluta znajdowała się przez cały tydzień pod wpływem czynników globalnych. Na początku tygodnia doszło do nieznacznego osłabienia złotego wraz z innymi walutami wschodzącymi w związku z wynikami tureckich wyborów parlamentarnych.
Rynki finansowe, jakkolwiek emocjonują się napływającymi informacjami i reagują na pojawiające się impulsy, to w praktyce już czekają na środowe wyniki posiedzenia Fed. Czekają na wskazówkę ws. terminu podwyżki stóp procentowych w USA. Dotyczy to w równym stopniu dolara co złotego.
Krajowy rynek tracił przez większą część poniedziałkowej sesji podążając za wycenami papierów włoskich, hiszpańskich i francuskich. Wyprzedaż ta dotknęła także dług czeski (w mniejszej skali) i węgierski (w większej). W konsekwencji krajowa krzywa przesunęła się w górę o 5-6 pb. w długim końcu krzywej IRS i o 10 pb. krzywej obligacji. Wyraźne przesunięcie można było także zarejestrować na krzywej FRA, gdzie najdłuższe stawki przesunęły się w górę o 4-5 pb., co było równoznaczne ze zdyskontowaniem przez inwestorów trzech pełnych 25-punktowych podwyżek stóp w horyzoncie najbliższych dwóch lat.
Ostatni tydzień nie obfitował w dane mogące nadać nowy kierunek cenom metali szlachetnych. W związku z osłabieniem indeksu amerykańskiej waluty, przewaga sesji wzrostowych poskutkowała niemal 10-dolarowym zyskiem w skali tygodnia, a na zamknięciu piątkowych notowań inwestorzy wyceniali złoto na 1180,90 USD za uncję.
Zapowiadane przez Grecję na ten tydzień zawarcie porozumienia z wierzycielami wydaje się coraz mniej realne. Jak wynika z informacji opublikowanych przez rzecznika Komisji Europejskiej, odbywające się w weekend w Brukseli rozmowy premiera Aleksisa Tsiprasa z szefem Komisji Europejskiej, Jean-Claude Junkerem, mimo „odnotowanie pewnego postępu”, zakończyły się z powodu „znacznych rozbieżności między planami władz Grecji a wymaganiami”. Wszystko wskazuje na to, że bez ustępstw ze strony rządu w Atenach, znalezienie kompromisowego rozwiązania przed końcem miesiąca po raz kolejny stanie pod znakiem zapytania. Tymczasem, zdaniem Greków, oczekiwania kredytodawców pozostają „irracjonalne”, a ich stanowisko – głównie za sprawą MFW – „nieprzejednane i twarde”. Już w czwartek, z powodu braku postępów w negocjacjach, a także utrudnionego przez państwa strefy euro dostępu do kluczowych informacji o stanie finansów publicznych Grecji, MFW zdecydował się na przerwanie rozmów i odesłanie swoich przedstawicieli do Waszyngtonu. Ich zdaniem pozostanie Grecji w strefie euro bez restrukturyzacji części zadłużenia i udzielenia nowych kredytów, nie będzie możliwe – na te nie chce natomiast wyrazić zgody reszta wierzycieli.
Dwudniowa próba przełamania niekorzystnych tendencji na giełdach została skutecznie skontrowana. Tym razem „nóż w plecy” wbił bykom Międzynarodowy Fundusz Walutowy, którego przedstawiciele w piątek zniecierpliwieni barakiem konstruktywnego podejścia do negocjacji z Grecją, spakowali walizki i wrócili do Waszyngtonu.
Dobra kondycja polskiej gospodarki wspiera złotego pomimo wielu niepewności zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych.
Bardzo dobre dane makroekonomiczne, optymistyczne prognozy, poprawa sytuacji w strefie euro, to tylko niektóre z sygnałów, wskazujących na duże prawdopodobieństwo kontynuacji dobrej passy naszej gospodarki. Pozostałe to dynamiczny wzrost inwestycji i eksportu, perspektywa wykorzystania pieniędzy z Unii Europejskiej oraz ożywienie na rynku pracy.
Wielu kredytobiorców zszokowała decyzja Szwajcarskiego Banku Centralnego, która doprowadziła w połowie stycznia do skokowego umocnienia franka o blisko 20% względem np. euro. W ciągu ostatnich 4 miesięcy kurs franka względem złotego spadł do poziomu blisko 3.80 PLN. Pod koniec maja doszło do wybicia w górę z blisko 3-miesięcznej konsolidacji. Zaczyna się budowa trwalszej tendencji wzrostowej. W dzisiejszej analizie staram się ocenić jak może się zachować kurs franka względem złotego w perspektywie średnioterminowej i długoterminowej.
Krajowy rynek walutowy w dalszym ciągu pozostanie pod wpływem impulsów generowanych przez czynniki globalne. Uwaga inwestorów powinna koncentrować się z jednej strony na rynku długu, z drugiej natomiast na publikowanych po południu danych z USA. Być może lekki wpływ na nastroje mogą mieć doniesienia ws. Grecji.
Czwartek przebiegał pod znakiem odreagowania wzrostów dochodowości Bundów z ostatnich dni. Sposób zachowania był zbliżony do tego z poprzednich dni, przy czym spadki rentowności znalazły po południu napęd w postaci informacji z MFW, że wciąż są znaczące rozbieżności co do porozumienia z Grecją. W konsekwencji dochodowość papierów DE10Y spadła z poziomu 1,03% na początku dnia do 0,89% na zamknięciu. Ruchów tych nie przerwało nawet ogłoszenie lepszych niż oczekiwano (1,2% m/m realizacja vs. 1,1% m/m oczekiwania) danych o sprzedaży detalicznej w USA w maju. Również US10Y zyskiwały, co odzwierciedliło się w przesunięciu ich rentowności z 2,50% do 2,42%.
Temat aukcji na częstotliwości LTE, w polskich mediach prawie zupełnie przemilczany, jest dla Polski bardzo ważny w perspektywie najbliższych lat, ponieważ zdeterminuje to, jak szybko będziemy się rozwijać. Ciekawa jest też forma, czyli aukcja (a nie przetarg) – pomimo, iż najwięksi operatorzy telekomunikacyjni wylicytowali już prawie miliard dolarów (Urzšd Komunikacji Elektronicznej na bieżšco publikuje najwyższe stawki).
W środę mieliśmy do czynienia z wyhamowaniem spadków cen dług. Korekta, która postępowała od rana była pochodną informacji na temat zintensyfikowania rozmów, między kredytodawcami a Grecją, które skutkować miałyby otwarciem drogi do wypłacenia Grecji kolejnej transzy pomocy (informacja ta napłynęła z otoczenia kanclerz Niemiec A.Merkel). W efekcie licząc od godzin porannych rentowności 10Y niemieckich papierów spadły z 1,05% do 0,98%, zaś amerykańskich z 2,45% do 2,44%. W relacji do wtorkowego zamknięcia mieliśmy jednak do czynienia ze wzrostem dochodowości o 1 pb. w przypadku DE10Y i o 2 pb. w przypadku US10Y.
