Budownictwo mieszkaniowe powoli wraca do normalności
Letnie odbicie wolumenów nowych budów i mieszkań oddanych potwierdzają, że COVID-19 w najmniejszym stopniu nie zakłócił porządku harmonogramów prac budowlanych, które nie tylko idą pełną parą, ale nawet wykazują symptomy ponadprzeciętnej dynamiki.
Po chwilowym i raczej mało spektakularnym „pandemicznym” osłabieniu statystyk inwestycyjnych w tegorocznym kwietniu, inwestorzy mieszkaniowi powrócili do intensywnej pracy, efektem której jest odwrócenie trendów danych do wartości bliskich rekordowym dla okresów miesięcznych w lipcu. Tym samym w środku wakacji rynek pierwotny notuje wyraźny progres aktywności inwestycyjnej.
Ewolucja statystyk mieszkań oddanych do użytkowania
Tym razem najbardziej spektakularnym dowodem trwania inwestycyjnej prosperity w pierwotnym segmencie mieszkaniówki, jest ewolucja statystyk mieszkań oddanych do użytkowania. Jak tłumaczą eksperci portalu RynekPierwotny.pl tym razem wynik za 7 miesięcy br. osiągnął poziom prawie 119 tys. lokali, co oznacza poprawę rok do roku o 6,6 proc. Z kolei wypracowany wspólnie przez wszystkie formy budownictwa rezultat lipcowy na poziomie blisko 22 tys. lokali, jest nie tylko o blisko jedną trzecią wyższy rok do roku, ale ponownie jest jednym z zaledwie kilku najlepszych historycznie wyników miesięcznych.
Co warte podkreślenia, takie dane i wynikający z nich progres to zasługa przede wszystkim deweloperów, którzy w okresie siedmiu miesięcy br. przekazali do eksploatacji prawie 77 tys. lokali, co oznacza wzrost rok do roku o 11 proc. oraz wolumen o bez mała dwukrotnie większy od osiągniętego w tym samym okresie przez inwestorów indywidualnych. Statystyki mieszkań ukończonych, będąc wypadkową mieszkań rozpoczętych w przeszłości, są najbardziej przewidywalną kategorią danych mieszkaniowych GUS. W związku z tym systematyczna dynamika wzrostów nie powinna tu dziwić ani obecnie, ani w przewidywalnej przyszłości.
Symptomy odbudowywania potencjału inwestycyjnego
Z kolei ogniwem najbardziej dotkniętym przez COVID-19 w danych GUS pozostaje sytuacja dotycząca mieszkań rozpoczętych. I tu jednak można zaobserwować wyraźne symptomy odbudowywania potencjału inwestycyjnego. Ogółem w okresie styczeń – lipiec br. rozpoczęto 122 tys. mieszkań, czyli o ponad 11 proc. mniej niż w analogicznym okresie ubiegłego roku. Z kolei sami deweloperzy ruszyli w tym czasie z budową blisko 66 tys. lokali, co jest wynikiem słabszym rok do roku o 16 proc. Za to ich rezultat miesięczny na poziomie 12,3 tys. jednostek jest już o ponad procent lepszy rok do roku i aż o 32 proc. w relacji miesiąc do miesiąca. Mamy więc powrót tej kategorii danych do optymalnych poziomów sprzed lockdownu.
Jeszcze bardziej optymistycznie prezentują się dane dotyczące nowych pozwoleń. Po silnej zwyżce w czerwcu, lipiec przyniósł wprawdzie korektę, ale do poziomu, który wciąż koresponduje z rekordowymi wolumenami tego rodzaju miesięcznych statystyk z ostatnich lat. Na pewno nie jest to wyłącznie wynikiem spadku aktywności urzędniczej w czasie lockdownu. Ta zaznaczyła się tylko w kwietniu w postaci zaledwie jednorazowej korekty wolumenów przedmiotowych decyzji administracyjnych.
W sumie inwestorzy zgromadzili od początku roku już 147 tys. nowych pozwoleń, czyli o zaledwie 4,5 proc. mniej niż w analogicznym okresie 2019 roku. Sami deweloperzy od stycznia do lipca br. uzyskali ich ponad 88 tys., czyli 5 proc. mniej w relacji rok do roku. Uwagę jednak zwraca sam wynik lipcowy, który przekroczył 14 tys. jednostek, czyli wolumen zbliżony do rekordowych osiągnięć miesięcznych deweloperów w tej kategorii danych.
Statystyki nowych pozwoleń na budowę są naturalnym parametrem oceny potencjału popytowego rynku w przyszłych okresach przez deweloperów. Bardzo dobry lipcowy wynik, po rekordowym wybiciu w czerwcu, mówi sam za siebie o wciąż niesłabnącym optymizmie inwestycyjnym deweloperów mieszkaniowych.
Wciąż silna koniunktura inwestycyjna pierwotnego rynku mieszkaniowego
W sumie mamy więc obraz wciąż silnej koniunktury inwestycyjnej pierwotnego rynku mieszkaniowego, który zdaje się zupełnie ignorować zagrożenia związane z pandemią oraz wysokim prawdopodobieństwem jej eskalacji już w niedalekiej jesiennej perspektywie. Za optymalnymi wynikami budownictwa mieszkaniowego muszą iść analogiczne osiągnięcia sprzedażowe mieszkań deweloperskich, o które w przewidywalnej przyszłości może być coraz trudniej. Tym samym radość z rosnących słupków przedmiotowych statystyk GUS wyraźnie zakłóca niepokój o utrzymanie potencjału popytowego rynku pierwotnego na pożądanym poziomie. Ewentualna nadpodaż nowych mieszkań w czasach gospodarczego spowolnienia jest bowiem największą zmorą branży deweloperskiej i głównym katalizatorem „efektu domina” rynkowego załamania, do którego miejmy nadzieję tym razem nie dojdzie.
