Bank i Klient: Nowa fala

Marcin Złoch

Naukowcy dzielą nas na cztery pokolenia różniące się m.in. podejściem do obowiązków zawodowych czy stylem życia. Określa się je mianem: Baby Boomers, X, Y i Z. Najmłodsze, R, w Polsce dopiero zaczęto wyodrębniać, choć w Stanach Zjednoczonych zrobiono to już wcześniej. Oczywiście podział na pokolenia według daty narodzin ma charakter umowny. Można znaleźć osoby urodzone w 1990 r., które swoją postawą bardziej przypominają pokolenie X, zdarzają się także Iksy, którym znacznie bliżej do Igreków.

Pokolenie powojennego wyżu demograficznego, czyli Baby Boomers. Te osoby mają ustalone autorytety już na początku oraz cele, do których dążą ciężką pracą, uważaną przez nich za najlepszą drogę do sukcesu zawodowego. Najbardziej obawiają się utraty posady, głównie ze względu na wiek oraz ograniczoną znajomość współczesnych technologii. Temu pokoleniu najbardziej zależy na stabilizacji i pewności zatrudnienia. Lubią pracować w znanym otoczeniu, na ogół niechętnie podchodzą do zmian. Ich przywiązanie do tradycji i sceptycyzm przy wdrażaniu nowych pomysłów może przeszkadzać im czasem w rozwoju własnym, działu czy firmy.

Gdy pokolenie X wchodziło w dorosłe życie, Polska przechodziła transformację. Oznaczało to, że większość zdobywała swoje pierwsze doświadczenia już w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Iksy wyrosły w przekonaniu, że na dobrobyt należy sobie zapracować. Ich motto brzmi: „żyję, by pracować”. Przedstawiciel pokolenia X skrupulatnie podchodzi do powierzonych mu obowiązków. Wartości wyznawane przez Iksy to poszanowanie zasad hierarchii w pracy i poważanie przełożonego. Choć preferują skupianie się na jednym zadaniu, przez co bywają uważani za mniej wydajnych, to są przy tym sumienni, terminowi i gotowi do ciężkiej i oddanej pracy.

Siła napędowa

Igreki nazywane milenialsami, rozpieszczane przez rodziców spełniających ich zachcianki, były wychowywane w erze konsumpcjonizmu. Doskonale orientują się w nowinkach technologicznych (tablety, iPody, smartfony), co czyni ich elastycznymi i mobilnymi. Jest to grupa o wiele mniej samodzielna niż ich poprzednicy, dlatego też chętnie mieszkająca z rodziną – 60% dzisiejszych Amerykanów wraca po studiach mieszkać z rodzicami w ich domu, a w Polsce wskaźnik kidults (dorośli mieszkający z rodzicami) w wieku 25-34 lata przekroczył 40%. Ciężka praca nie jest dla nich priorytetem. Pracują osiem godzin dziennie, a pozostały czas wolą poświęcić przyjemnościom.