Najnowsze wydanie miesięcznika BANK dostępne w sklepach i online Sprawdź szczegóły i zapisz się na prenumeratę roczną -20% 
Na początku roku 2013 inwestorzy na rynkach walutowych stanęli nad urwiskiem „klifu fiskalnego”, jednak Kongres USA wykazał wolę polityczną, by przeciwdziałać automatycznym podwyżkom podatku oraz odłożyć o dwa miesiące automatyczne cięcie dopłat z budżetu federalnego. Drugim istotnym elementem, który wpływał na nastroje rynkowe, był protokół z posiedzenia Rezerwy Federalnej.
Otwieramy kolejny tydzień 2013 roku, a oczy inwestorów w dużej mierze zwrócone są w stronę amerykańskiego rynku akcyjnego, głównie za sprawą rozpoczynającego się sezonu wyników finansowych.
Apetyt na ryzyko wśród inwestorów utrzymuje się na dość wysokim poziomie. Widać to szczególnie na parze EUR/USD, która jest uznawana za barometr nastrojów na rynkach globalnych. Kurs z łatwością przełamał kluczowy poziom 1,3200, który ostatnio obserwowaliśmy w maju tego roku. To dobry sygnał, ponieważ inwestorzy wolą kupować euro niż dolary amerykańskie, które uznawane są za „bezpieczną przystań”.
Na forum Trójstronnej Komisji trwają konsultacje nad reformą Działu VI Kodeksu pracy, dotyczącego czasu pracy. Chodzi m.in. o uelastycznienie rozliczania czasu pracy, czemu będzie służyć m.in. wydłużenie okresu rozliczeniowego z 4 do 12 miesięcy. W tym tygodniu padły ze strony rządzących dwie ważne deklaracje, dotyczące planowanych zmian w Kodeksie pracy. Wychodzą one naprzeciw zgłaszanym od dłuższego czasu postulatom Związku Pracodawców Business Centre Club.
Nowy szef Partii Komunistycznej Xi Jinping zasygnalizował wsparcie dla koncepcji bardziej otwartej gospodarki Chin.
Wspólna waluta utrzymuje się w krótkoterminowym trendzie wzrostowym od połowy listopada, pokonując kolejne poziomy i kierując się w stronę w stronę wartości 1,3150 w stosunku do dolara amerykańskiego. Trend nie jest dynamiczny i zakres wahań staje się coraz mniejszy, co w mojej opinii może sugerować wytracenie impetu wzrostowego, tym bardziej, że rynek zbliżył się do poziomu 1,3150, gdzie już dwa razy w ostatnim czasie następowało odwrócenie tendencji. Z drugiej strony, koniec tygodnia będzie obfitował w bardzo ważne dane ekonomiczne, które mogą zwiększyć presję podażową na euro, bądź też sprawić, że trend wzrostowy będzie kontynuowany.
Stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła na koniec października br. 12,5% wobec 12,4% miesiąc wcześniej, podał Główny Urząd Statystyczny. Rok temu było to 11,8%. Liczba zarejestrowanych bezrobotnych na koniec października br. wyniosła blisko 1 mln 995 tys., czyli była wyższa o 0,8% niż przed miesiącem, a w ujęciu rocznym wzrost wyniósł 6,8%.
Święto Dziękczynienia w Stanach Zjednoczonych otwiera co roku ruchliwy sezon zakupów.
Po wyborach prezydenckich wygranych przez Baracka Obamę wartość amerykańskich akcji spadła o 806 miliardów dolarów. Dało to największy spadek indeksów giełdowych w USA od równie pokaźnego spadku w maju tego roku. Kombinacja spadających wycen spółek oraz rosnących zysków podawanych w raportach kwartalnych sprawiło, że aktualnie jesteśmy świadkami najniżej wycenianego „rynkiem byka” od 1962 roku.
Japońska gospodarka uzależniona jest od eksportu. Ten traci na silnej walucie, co w efekcie zagraża wzrostowi gospodarczemu. W długim terminie jen nadal pozostaje silny, chociaż widać symptomy powolnego odwrotu.
Rentowność 2-letnich, niemieckich obligacji spadła poniżej zera pierwszy raz w przeciągu ostatnich dwóch miesięcy, a rentowność 10-letnich obligacji, noszących miano „Bund”, spadła do najniższego poziomu w ciągu czterech tygodni. Głównym czynnikiem, który wpływał na taki obrót sytuacji, jest przygotowanie się greckiego rządu do głosowania w sprawie przyjęcia kolejnych cięć budżetowych.
Rynek oczekiwał słabych wyników finansowych spółek amerykańskich, zaniżając prognozy zysków. Niestety niektóre raporty okazały się jeszcze gorsze niż oczekiwania, co dodatkowo spotęgowało zmienność cen akcji i kiepskie nastroje inwestorów. Prognozy były tworzone w stosunku do poprzedniego roku, co sprawia wrażenie, że gospodarka amerykańska rozwija się w słabszym tempie, patrząc przez pryzmat tamtejszych spółek.
Szef Rezerwy Federalnej USA (Fed) Ben Bernanke na weekendowej konferencji w Tokyo bronił programu luzowania ilościowego w polityce monetarnej (QE), którego celem jest pobudzenie koniunktury w Stanach Zjednoczonych. Nieprzychylne opinie wobec kolejnej odsłony QE wynikają z obaw o silne umocnienie innych walut wobec dolara amerykańskiego, ponieważ Fed zalewa rynki kolejną falą taniego pieniądza. Bernanke nie zgadza się z tą opinią. Twierdzi, że inne państwa powinny pozwolić mechanizmom rynkowym na określenie kursów wymiany walut w stosunku do dolara.
Operator indyjskiej giełdy zwrócił się z prośbą do regulatora tamtejszego rynku finansowego o zawężenie zakresu wahań niektórych cen akcji. Prośba była podyktowana tym, że kilka błędnych zleceń spowodowało rekordowy spadek indeksu S&P CNX Nifty w bardzo krótkim odstępie czasu.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nie podlega dyskusji. Na ten temat nie będziemy się wypowiadać. Nie sposób jednak nie poddać analizie skutków wczorajszego (2 października) orzeczenia w sprawie przepisów uniemożliwiających pracownikom odebrania dodatkowego wolnego dnia za święto przypadające w dzień wolny od pracy.
Inwestorzy rozpoczęli nowy kwartał w dobrych nastrojach, mimo iż statystycznie październik nie należy do wzrostowych miesięcy na giełdzie.
Październik na rynkach finansowych rozpocznie się od kilku istotnych danych płynących z amerykańskiej gospodarki. Dziś poznamy indeks ISM, czyli amerykański odpowiednik danych PMI dotyczących aktywności gospodarczej w przemyśle, a szef Rezerwy Federalnej USA (Fed) Ben Bernanke wystąpi podczas konferencji w Indianapolis.
Środki, jakie zostaną zebrane, by w kluczowych momentach ratować rentowności obligacji krajów peryferyjnych w Europejskim Mechanizmie Stabilności (ESM), mogą działać podobnie, jak poprzedni fundusz ratunkowy EFSF. Instrument, jaki został wykorzystany w tym drugim przypadku, może wzmocnić siłę ESM przez udział sektora prywatnego. Oczekuje się, że nowy fundusz ratunkowy zacznie funkcjonować od 8 października, a jego wielkość określona została wstępnie na kwotę 500 miliardów euro. Jeśli zostanie użyty mechanizm dźwigni, jak w przypadku jego poprzednika, szacuje się, że siła funduszu może wzrosnąć do 2 bilionów euro.
Główne amerykańskie i europejskie indeksy kończyły wczorajsze sesje na niewielkich plusach. Jest to wynik nadal małych wolumenów transakcyjnych na największych parkietach obrotu akcjami. Przyczyną bardzo wąskiego trendu bocznego odpowiadają przede wszystkim oczekiwania inwestorów w sprawie kolejnych wydarzeń ekonomicznych.
Niemiecki Trybunał Konstytucyjny zadecyduje w środę o zgodności nowego funduszu ratunkowego z konstytucją. Europejski Mechanizm Stabilizacyjny (ESM) jest głównym narzędziem, z którym powiązany został plan nielimitowanego skupu obligacji krajów Strefy euro przez Europejski Bank Centralny (EBC). Fundusz warty 500 miliardów euro zostanie poddany weryfikacji przez Niemcy, a to może podważyć ostatnie działania EBC, by ustabilizować rynek długu w Europie.
