Autor: Maciej Jędrzejak

Wtorkowe tąpnięcie na giełdach można spisać na karb wzmocnienia obaw, związanych z niedawną decyzją Fed o pozostawieniu stóp procentowych na niezmienionym poziomie oraz wzrostu nerwowości przed publikacją wskaźników PMI, wśród których największy niepokój dotyczył Chin.

Po piątkowej sesji na większości rynków notowania powróciły do poziomów sprzed posiedzenia Fed. Idealnie widać to w przypadku kursu euro, który po czwartkowym wyskoku do 1,14 dolara, w piątek znalazł się znów w okolicach 1,128 dolara, niemal dokładnie na poziomie środowego zamknięcia. Rentowność amerykańskich obligacji cofnęła się jeszcze bardziej, kasując silne zwyżki z minionego wtorku i środy i powracając do trendu bocznego, w którym tkwiła od końca sierpnia. Taki sam ruch wykonały indeksy na nowojorskim parkiecie, zniżkując po 1,6-1,7proc.

Mimo spadków na chińskich parkietach, wtorkowe zachowanie większości rynków wskazywało na wyraźny przypływ optymizmu. Nastrojów nie psuły także słabsze dane makroekonomiczne z Europy i Stanów Zjednoczonych. Spore wzrosty zanotowały zarówno główne światowe giełdy, jak i rynki bardziej ryzykowne, na przykład turecki, grecki, czy hiszpański. Mocniej w górę poszły ceny ropy naftowej, po danych o większym niż się spodziewano spadku zapasów w USA. Zyskały też kontrakty na miedź. Wszystkie te zmiany nie dają jednak żadnych istotnych sygnałów, co do kierunku, jaki mogą przyjąć rynki po posiedzeniu Fed. Nadal trudno też wyciągać poważniejsze wnioski z trwającego drugi dzień z rzędu umocnienia się dolara.

Na tydzień przed kluczowy posiedzeniem Fed, inwestorzy pozostają bez żadnych wskazówek w sprawie decyzji, jak może zostać podjęta. Trudno jednocześnie do rezerwy federalnej mieć pretensje w kwestii komunikacji z rynkiem, bo prawdopodobnie w jej składzie nie ma przekonania, czy już czas działać, czy jeszcze czekać. Sytuacja gospodarcza USA, a szczególnie na rynku pracy, daje zielone światło podwyżce. Można mówić o pewnym uspokojeniu na rynkach finansowych, ale także o dużej niepewności, jak mogą one zareagować na taką decyzję.

Opublikowane w poniedziałek zaskakująco dobre dane o sprzedaży detalicznej oraz wyższy niż się spodziewano wstępny szacunek inflacji w strefie euro, wspierały wspólną walutę, która odreagowywała spadki z poprzednich dni. Skala umocnienia była niewielka, ale trzeba na niż patrzeć przez pryzmat lekko jastrzębiej wymowy sygnałów płynących z wypowiedzi przedstawicieli Fed. Podejściu kursu euro do 1,13 dolara sprzyjały dzisiejsze odczyty wskaźników PMI dla przemysłu Niemiec i eurolandu. Te optymistyczne wieści nie zmniejszyły obaw o negatywne konsekwencje nasilającego się spowolnienia w Chinach.

Opublikowane w poniedziałek zaskakująco dobre dane o sprzedaży detalicznej oraz wyższy niż się spodziewano wstępny szacunek inflacji w strefie euro, wspierały wspólną walutę, która odreagowywała spadki z poprzednich dni. Skala umocnienia była niewielka, ale trzeba na niż patrzeć przez pryzmat lekko jastrzębiej wymowy sygnałów płynących z wypowiedzi przedstawicieli Fed. Podejściu kursu euro do 1,13 dolara sprzyjały dzisiejsze odczyty wskaźników PMI dla przemysłu Niemiec i eurolandu. Te optymistyczne wieści nie zmniejszyły obaw o negatywne konsekwencje nasilającego się spowolnienia w Chinach.

W piątek, po raz pierwszy od kilku dni, uwaga inwestorów przeniesie się z Chin na Europę. Ludowy Bank Chin po trzech kolejnych dniach dewaluowania, ustalił referencyjny kurs juana na nieco wyższym niż w czwartek poziomie, co może uspokoić rozchwiane nastroje.

Wtorek, czyli dzień który za sprawą decyzji chińskich władz, zostanie na długo zapamiętany na rynkach, właściwie nie spowodował wielkiego trzęsienia ziemi, choć w kilku przypadkach zmiany były pokaźne. Poza samym juanem, który osłabł wobec dolara o prawie 3 proc., najmocniej ucierpiały waluty krajów surowcowych oraz najbliższych sąsiadów Chin. Ale jedynie w przypadku rubla, dolara australijskiego i singapurskiego, przekraczały 1,5 proc. Rublowi przysłużyła się także mocna przecena ropy, po informacji o najwyższym od trzech lat wydobyciu surowca przez kraje zrzeszone w OPEC. Amerykańska WTI taniała o ponad 3 proc., a europejska Brent o 1,5 proc. Ponad 2 proc. zniżka kontraktów na miedź to już jednak konsekwencja chińskiej decyzji.

Zlekceważone przez rynki finansowe weekendowe dane o chińskim handlu zagranicznym, okazały się znacznie bardziej istotne, niż sądzono. Na tyle, by chińskie władze zdecydowały się na zaskakujące i bezprecedensowe posunięcie, jakim jest dewaluacja juana. Ludowy Bank Chin obniżył ustalany codziennie referencyjny kurs waluty o 1,9 proc., do 6,2298 juana za dolara. Na rynku chińska waluta notowana jest na poziomie 6,36-6,37 juana za dolara, najwyższym od sierpnia 2012 r.

Na rozchwianym rynku surowcowym, informacja o wzroście zapasów ropy w Stanach Zjednoczonych wystarczyła, by notowania amerykańskiej WTI spadły o ponad 3 proc., do 49 dolarów za baryłkę. To poziom najniższy od końca marca.

Wtorkowy handel na większości rynków przyniósł spore zmiany, idące w kierunku przeciwnym do dotychczasowych tendencji. W większości przypadków ruchy te nie były związane z żadnym konkretnym impulsem, co wskazuje, że miały charakter korekcyjnego odreagowania.

Wrażliwe zazwyczaj na ważne wydarzenia giełdy, poniedziałkowe porozumienie w sprawie Grecji przyjęły ciepło, ale bez nadmiernego entuzjazmu. Już wcześniej zdecydowanie dyskontowały jednak pozytywny scenariusz, więc trwająca od ubiegłej środy zwyżka zaczyna dojrzewać do korekty, by stało się zadość zasadzie kupowania plotek i sprzedawania faktów.

Po tym, jak w niedzielnym referendum prawie dwie trzecie Greków opowiedziało się przeciw propozycji porozumienia z wierzycielami z 25 czerwca, trudno spodziewać się miłych chwil na rynkach. O ile reakcja na pierwszy szok, związany z zerwaniem negocjacji i rozpisaniem referendum, nie była zbyt drastyczna, to obecnie obawy przed czarnym scenariuszem są bardziej uzasadnione.

Jeśli rynki chcą nam coś powiedzieć, to trudno liczyć na zgodny chór. Rentowność greckich obligacji trzyma się uparcie powyżej 15 proc., sugerując zbliżający się Grexit. Ateński parkiet nic nie mówi, bo zamknięty, ale większość europejskich giełd w środę popadła niemal w euforię, jakby już za chwilę miało nastąpić przełomowe porozumienie z wierzycielami.

Niepoodziewane przerwanie rozmów między premierem Aleksisem Ciprasem a unijnymi kredytodawcami w istotny sposób wpłynęło zarówno na sytuację panującą na rynku akcji – gdzie podczas wczorajszej sesji obserwowaliśmy znaczące spadki większości głównych indeksów – jak i walut. Nasilenie spekulacji związanych z możliwością ogłoszenia niewypłacalności Grecji, przyczyniło się do widocznego osłabienia większości walut regionu Europy Środkowo – Wschodniej, w tym polskiego złotego. W naturalny sposób zaczął natomiast zyskiwać, uznawany przez inwestorów za „bezpieczną przystań”, dolar amerykański oraz frank szwajcarski. W efekcie, kurs CHF/PLN wzrósł od piątku o 1.48%, sięgając poziomu 4.0614.

Choć wczorajszy szczyt w Brukseli nie przyniósł spodziewanych efektów, a więc pełnego porozumienia w sprawie wdrożenia niezbędnych reform w Grecji, europejscy przywódcy z umiarkowanym optymizmem spoglądają w najbliższą przyszłość. Zarówno Donald Tusk, jak i Jean-Claude Juncker, podkreślają, że wczorajsze propozycje premiera Ciprasa są solidną podstawą merytoryczną do dalszych negocjacji.

Spekulacje w kontekście potencjalnego wyjścia Grecji ze strefy euro nie ustają, choć cierpliwość wierzycieli powoli dobiega końca. Świadczą o tym kolejne desperackie próby wypracowania kompromisu, a także stanowcza – lecz mglista – retoryka przewodniczącego Rady Europejskiej, która niejako zaprzecza popularnej od dłuższego czasu idei „szczytu ostatniej szansy”.

W czwartek uwagę inwestorów z powrotem zdominował temat Grecji. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez szefa eurogrupy, Jeroena Dijsselbloema, w czasie wczorajszego spotkania ministrów finansów państw strefy euro, między Grecją a unijnymi instytucjami nie doszło do oczekiwanego przełomu. Zdaniem Disjsselbloema, „wciąż jest możliwe znalezienie porozumienia i przedłużenie programu przed końcem miesiąca, ale piłka znajduje się obecnie po stronie greckiej”. Ze względu na groźbę przekroczenia przez Grecję kolejnego terminu spłaty zobowiązań, szef Rady Europejskiej, Donald Tusk zwołał na poniedziałek nadzwyczajny szczyt, podczas którego politycy mają dyskutować o przedłużeniu programu pomocy finansowej dla Aten. Ekonomiści podkreślają jednak, że nawet jeśli dojdzie do porozumienia pomiędzy rządem Aleksisa Tsiprasa a unijnymi kredytodawcami, otrzymanie przez Grecję dodatkowych środków przed końcem miesiąca może stanąć pod znakiem zapytania – do ich przekazania wymagana jest bowiem zgoda niektórych parlamentów państw strefy euro.

Zapowiadane przez Grecję na ten tydzień zawarcie porozumienia z wierzycielami wydaje się coraz mniej realne. Jak wynika z informacji opublikowanych przez rzecznika Komisji Europejskiej, odbywające się w weekend w Brukseli rozmowy premiera Aleksisa Tsiprasa z szefem Komisji Europejskiej, Jean-Claude Junkerem, mimo „odnotowanie pewnego postępu”, zakończyły się z powodu „znacznych rozbieżności między planami władz Grecji a wymaganiami”. Wszystko wskazuje na to, że bez ustępstw ze strony rządu w Atenach, znalezienie kompromisowego rozwiązania przed końcem miesiąca po raz kolejny stanie pod znakiem zapytania. Tymczasem, zdaniem Greków, oczekiwania kredytodawców pozostają „irracjonalne”, a ich stanowisko – głównie za sprawą MFW –  „nieprzejednane i twarde”. Już w czwartek, z powodu braku postępów w negocjacjach, a także utrudnionego przez państwa strefy euro dostępu do kluczowych informacji o stanie finansów publicznych Grecji, MFW zdecydował się na przerwanie rozmów i odesłanie swoich przedstawicieli do Waszyngtonu. Ich zdaniem pozostanie Grecji w strefie euro bez restrukturyzacji części zadłużenia i udzielenia nowych kredytów, nie będzie możliwe – na te nie chce natomiast wyrazić zgody reszta wierzycieli.

Podczas wczorajszej sesji uwagę inwestorów przyciągnęły informacje napływające z Dalekiego Wschodu, gdzie w ciągu dnia obserwowaliśmy znaczące umocnienie japońskiej waluty. Jastrzębie wystąpienie szefa BoJ, zdaniem którego w najbliższym czasie nie należy oczekiwać dalszego osłabienia jena, w istotny sposób wpłynęło na sytuację panującą na rynku walutowym. W efekcie,  kursu USD/JPY spadł wczoraj o 1.28%, do poziomu 122.4820.