Autor: Monika Krzywda

W ostatnich dniach na notowaniach koszyka walut rynków wschodzących ciążyły słabe dane z chińskiej gospodarki. Wskaźnik PMI dla przemysłu za kwiecień okazał się słabszy od oczekiwań (50,1 pkt. przy prognozie 50,4 pkt.), podobnie było z kwietniowym wskaźnikiem PMI wg Caixin, który wyniósł 49,4 pkt. przy konsensusie 49,9 pkt.

W mijającym tygodniu najważniejsze banki centralne zapewniły nam przypływ nowych wiadomości.  Opublikowane w czwartek minutes z ostatniego posiedzenia FOMC ukazały miażdżącą przewagę zwolenników zacieśniania polityki pieniężnej w ostatnim kwartale br. (13 z 14 członków FOMC).

Ludowy Bank Chin postanowił zaskoczyć rynki finansowe rozpoczynając uwalnianie kursu juana usztywnionego dotychczas kursem referencyjnym na parze z dolarem. Interwencje przeprowadzane we wtorek i środę wywołały spekulacje dotyczące przesunięcia terminu podwyżki stóp procentowych w USA i wyraźne spadki wartości dolara na parach z walutami emerging markets.

Brak kompromisu pomiędzy MFW a Grecją nie oszczędził polskiej waluty, która osłabiała się na parze EUR/PLN przez większość tygodnia. Z nieco lepszą sytuacją mieliśmy do czynienia na parze USD/PLN, która uległa wyraźnej deprecjacji (po ogłoszeniu gołębiego komunikatu FOMC) o ok. 5 groszy do 3,66 PLN.

Minione dni były stosunkowo skąpe w dane makroekonomiczne, szczególnie te napływające z Polski. Nie trudno więc odgadnąć, że polska waluta znajdowała się przez cały tydzień pod wpływem czynników globalnych. Na początku tygodnia doszło do nieznacznego osłabienia złotego wraz z innymi walutami wschodzącymi w związku z wynikami tureckich wyborów parlamentarnych.

Ostatni tydzień kwietnia przyniósł sporo danych mających negatywny wpływ na wartość amerykańskiej waluty. Skorzystał na tym polski złoty, który za sprawą  środowego komunikatu po posiedzeniu Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC) umocnił się na parze USDPLN do poziomu notowanego ostatnio w połowie stycznia br. (3,5870 PLN/USD).

W marcu kurs brytyjskiej waluty był bliski progu 5,9 PLN/GBP – takich wartości funt szterling nie notował od 8 lat. Aprecjacja waluty naszego drugiego najważniejszego partnera w eksporcie i ósmego w imporcie pozwoli zwiększyć zyski polskim firmom eksportowym, ale niestety odbije się niekorzystnie na zyskach importerów. Analitycy AKCENTY, instytucji płatniczej obsługującej płatności zagraniczne eksporterów i importerów, wskazują, że kurs GBP najprawdopodobniej będzie oscylował wokół wartości 5,56 PLN w perspektywie trzymiesięcznej, 5,53 PLN – półrocznej oraz 5,60 PLN – rocznej. Aby wykluczyć ryzyko kursowe zachęcają do zainteresowania się forwardami.

Początek minionego tygodnia na parze EURPLN przyniósł po raz kolejny umocnienie się złotego. W poniedziałek GUS opublikował serię danych wskazujących na ożywienie w polskiej gospodarce. Produkcja przemysłowa w marcu wzrosła do 8,8 proc. r/r (przy medianie 7,2 proc. r/r), podobnie było z realną sprzedażą detaliczną, która odbiła do poziomu 6,6 proc. r/r  z ujemnych wartości notowanych w lutym.

W minionym tygodniu, skróconym za sprawą wolnego od pracy Poniedziałku Wielkanocnego, mieliśmy do czynienia z umocnieniem się polskiego złotego na parze z euro. W środę EURPLN spadł poniżej 4 PLN/ EUR czyli na poziomy obserwowane ostatnio pod koniec 2011 r.!

W tym tygodniu głos należał do banków centralnych, przede wszystkim do Szwajcarskiego Banku Narodowego (SNB), który podjął decyzję o zaprzestaniu utrzymywania poziomu interwencyjnego 1,20 CHF/EUR, wprowadzonego we wrześniu 2011 r. w wyniku znaczącego i bezpodstawnego umocnienia waluty helweckiej.

Najsłabszą wartość eurodolara obserwowaliśmy na wykresach na początku minionego tygodnia (okolice 1,2250 EUR/USD), w pozostałych dniach działo się o wiele więcej, a to głównie za sprawą groźby przyspieszonych wyborów parlamentarnych w Grecji (oznaczających prawdopodobne dojście do władzy eurosceptycznej Syrizy) oraz frustrującego dla EBC wyniku aukcji pożyczek dla banków komercyjnych w ramach tzw. LTRO. W czwartek poznaliśmy także szereg pozytywnych danych z amerykańskiej gospodarki, w tym optymistyczną dynamikę sprzedaży detalicznej oraz spadek liczby tygodniowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych.