Komentarze ekspertów CZYTAJ WIĘCEJ
Selektywne zakupy zarządzających środkami pieniężnymi; zlecenia na złoto na rekordowo niskim poziomie
Zarządzający środkami pieniężnymi już trzeci tydzień z rzędu zwiększają swoje zlecenia dotyczące zwyżki cen surowców. Zlecenia kupna koncentrują się jednak na zaledwie trzech rynkach kontraktów terminowych: na ropę naftową, kukurydzę i pszenicę. Sektor metali poniósł kolejny cios przed posiedzeniem FOMC 16 grudnia, a liczba zleceń na spadek ceny złota osiągnęła rekordowy poziom.
W Hiszpanii po wyborach zwycięska partia może mieć problemy z utworzeniem stabilnej koalicji większościowej. Nie było jednak niespodzianek i dominujące dotychczas partie zajęły w głosowaniu dwa pierwsze miejsca. Złoty dobrze rozpoczyna przedświąteczny tydzień. W poprzednim umocnił się najbardziej od stycznia. Ma dobre perspektywy na najbliższą przyszłość i będzie dalej zyskiwał.
Rynek stopy procentowej – Prognozujemy, że w I kw. 2016 r. rentowności polskich obligacji skarbowych nie ulegną znaczącej zmianie i na koniec okresu wyniosą: w sektorze 2-letnim 1,80%, w 5-letnim 2,40% i w 10-letnim 3,00%. Szczegóły dot. naszej strategii na 2016 roku zostały opisane w Kwartalniku rynkowym.
W ciągu ostatnich 7 lat ponad dwukrotnie wzrósł odsetek Polaków, którzy regularnie oszczędzają – tak wynika z danych Fundacji Kronenberga przy Citi Handlowy. Choć pod względem wartości zgromadzonych oszczędności mamy jeszcze dużo do zrobienia na tle innych europejskich krajów, aż 67 proc. Polaków uważa, że oszczędzać warto.
Wygląda na to, że rynki spodziewały się licznych działań ze strony EBC, takich jak znaczące zwiększenie skali programu luzowania ilościowego, radykalne wydłużenie czasu trwania tego programu czy ostre cięcia depozytowych stóp procentowych. Biorąc pod uwagę tak duże oczekiwania rynkowe przed posiedzeniem Rady Zarządzającej, odniosłem wrażenie, że stanowisko Draghiego rozczarowało rynki. Podczas konferencji prasowej, Draghi potwierdził obniżenie już i tak ujemnej stopy depozytowej o 10 punktów bazowych (0,10%) do poziomu -0,30%, co, według mnie, nie jest zbyt istotnym krokiem, ale stanowi raczej element podtrzymania presji skłaniającej banki do zwiększania akcji kredytowej.
Inwestorzy wciąż jeszcze będą konfrontować swoje poglądy dotyczące konsekwencji ubiegłotygodniowej decyzji Fed o podwyżce stóp procentowych z reakcjami na rynkach finansowych. Przed świętami nie dostaną zbyt wielu nowych impulsów do działania.
Dzisiejszej nocy poznalimy decyzję Banku Japonii w sprawie poziomu stóp procentowych, które zgodnie z konsensusem ekonomistów, pozostały na niezmienionym poziomie. Jednak oprócz samej decyzji poznalimy również ważne informacje związane z dalszymi losami programu luzowania ilościowego w japońskiej gospodarce.
Po kilku latach polityki zerowych stóp procentowych, wspartej trzyetapowym programem luzowania ilościowego (QE) przyszedł czas na „normalizację” polityki pieniężnej w USA. Upewnienie się, co do kierunku i siły działania Fed wyciszyło rynki, tym bardziej, że grudniową decyzją Rezerwa Federalna zaspokoiła praktycznie obydwa skrzydła rynku. Jastrzębie dostali wyższy o 25 pb koszt pieniądza, gołębie zaś kwestię uzależnienia przyszłych ruchów od bieżących danych makro oraz nawiązania do utrzymującej się niskiej inflacji.
Podwyżka stóp procentowych w USA była już tak mocno zapowiadana, że nie miała ona większego wpływu na rynki. Jak widać inwestorzy reagują nie na zmiany, a na odchylenie od oczekiwań. FED spełnił oczekiwania, więc zmiany były nieistotne.
Najważniejszym wydarzeniem środowej sesji było posiedzenie amerykańskiej Rezerwy Federalnej. Zgodnie z oczekiwaniami Fed zagłosował za pierwszą od niemal dziesięciu lat podwyżką stóp procentowych podnoszą koszt pieniądza o 25 pb. Nie rozczarował też komunikat towarzyszący posiedzeniu, który potwierdził, że sytuacja w gospodarce USA będzie się kształtować w taki sposób, który będzie uzasadniał „jedynie stopniowe podwyżki” głównej stopy banku centralnego.
Bulionowi inwestorzy mają za sobą bardzo nerwowy tydzień, a to tylko początek dużej zmienności rynku wywołanej zbliżającym się posiedzeniem amerykańskiego FOMC. Słabnący dolar nie zdołał uchronić notowań złota przed spadkiem, jednak zaskakujące pobudzenie u końca piątkowej sesji sprawiło, że strata nie okazała się tak dotkliwa.
Obecny rok był zdominowany przez dwa tematy – luzowanie ze strony EBC i możliwość podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. W środę zapadnie ostatnia tak ważna decyzja dla rynku finansowego. Dotychczas FED wyraźnie dawał do zrozumienia, że należy oczekiwać podwyżki stóp. Wydaje się, że dotychczasowy brak realizacji podwyżek w marcu i wrześniu nie zostawia tej instytucji wyboru, co do kolejnego kroku. Czy FED jest w stanie nas zaskoczyć i stracić na wizerunku i wiarygodności? Naszym zdaniem: raczej nie.
W szczytowym momencie kryzysu finansowego w grudniu 2008 r. były przewodniczący Banku Rezerwy Federalnej Ben Bernanke ogłosił, że Rezerwa Federalna zredukuje swoją referencyjną stopę procentową do faktycznego zera. Od tego czasu amerykański bank centralny prowadzi politykę pieniężną, którą można określić mianem „nadzwyczajnej”.
Od kilku miesięcy inwestorzy coraz uważniej obserwują kurs juana. Jak ostatni komunikat Ludowego Banku Chin wpłynie na jego wartość w stosunku do dolara i czy przyczyni się do dłuższej stabilizacji na rynku walutowym.
Czekamy na środę, bo to, co się wówczas wydarzy, ustawi rynki na dobrych kilka miesięcy. Decyzja, jaką wówczas podejmie Fed w sprawie stóp procentowych, będzie kluczowa dla walut, rynku akcji, być może zakończy fatalną passę na emerging markets. Oczekiwanie, że Komitet Otwartego Rynku FOMC podniesie stopy procentowe, pierwszy raz od 2006 r., jest niemal powszechne. Rynki będą inne po środzie, niż są teraz.
Obecny tydzień będzie w zasadzie podsumowaniem całego roku na rynkach finansowych i zarazem powinien być już ostatnim tak emocjonującym okresem na rynku przed świąteczno-noworoczną przerwą. Centralnym wydarzeniem jest oczywiście decyzja FOMC w sprawie stóp procentowych, ale zanim to nastąpi mamy przed sobą jeszcze wiele ważnych odczytów makroekonomicznych.
O sytuacji budżetowej oraz perspektywach dla polskich obligacji rozmawiamy z Dariuszem Laskiem, dyrektorem inwestycyjnym ds. papierów dłużnych Union Investment TFI.
Jak powszechnie przewidywano, na październikowym posiedzeniu w sprawie polityki monetarnej Rezerwa Federalna (FED) utrzymała referencyjną stopę procentową bez zmian.
Czwartkowy poranek przynosi lekkie osłabienie franka w relacji do złotego i stabilizację notowań do euro. O tym na jakich poziomach szwajcarska waluta zakończy dzień zdecydują wyniki posiedzenia Narodowego Banku Szwajcarii (SNB).
Zgodnie ze wcześniejszymi założeniami, czyli po ostatniej decyzji EBC, którą to Bank nie zwiększył kwoty programu skupu aktywów, Bank Szwajcarii mógł czuć się wyręczony.
Na rynku głównej pary walutowej środowa sesja przebiegała na korzyść euro. Od grudniowego posiedzenie EBC, które przyczyniło się do wydłużania pozycji we wspólnej walucie, kurs EURUSD notowany jest +/- 1 cent od poziomu 1,09 ostatnio jednak z widoczną tendencją do dalszego wzrostu.
Od kilku miesięcy eksperci rynku nieruchomości oraz deweloperzy stwierdzają zgodnie, że bieżący rok należy do bardzo dobrych. Coraz więcej osób decyduje się na własne „M”, w związku z czym odnotowywane są kolejne rekordy sprzedaży mieszkań. Obok pytań o przyczyny takiego stanu rzeczy, eksperci często zastanawiają się, kiedy sytuacja może się zmienić i co może załamać hossę.
Niezależnie od wahań nastrojów, polski rynek obligacji nie traci dynamiki. Przyczyny niedawnych przypadków niewypłacalności są wynikiem specyficznych, jednostkowych przypadłości emitentów. Systemowy charakter mają natomiast wydarzenia na amerykańskim rynku papierów korporacyjnych. Ich obserwacja powinna skłaniać do przemyśleń polskie firmy, które w dłuższej perspektywie mogą zetknąć się z podobnymi problemami.