Komentarze ekspertów CZYTAJ WIĘCEJ
Prognoza walutowa dla liry tureckiej (TRY)
Uwaga rynków walutowych znów skupia się na lukach w polityce gospodarczej, które pojawiają się w głównych obszarach ekonomicznych. Rezerwa Federalna w grudniu zadecydowała o pierwszej od dziewięciu lat podwyżce stóp procentowych i spodziewamy się, że drugiej połowie 2016 r. Bank Anglii pójdzie w jej ślady. Natomiast większość pozostałych banków centralnych grupy G10, w szczególności EBC, pozostaje zdecydowanie w trybie luzowania polityki pieniężnej.
Boom. Zmiany w MDM. Stopy procentowe. To chyba najczęściej powtarzane słowa w kontekście rynku mieszkaniowego w ostatnich miesiącach. Bez wątpienia ostatni rok przejdzie do historii jako niezwykle udany, ponieważ upłynął pod znakiem znaczących zmian i kolejnych rekordów sprzedaży mieszkań. Co zatem wydarzyło się w ostatnim roku i jak zapowiada się rok 2016?
Wstępny szacunek wskaźnika cen towarów i usług za grudzień 2015 r. mówiący o jego spadku o 0,5 proc. potwierdza utrzymywanie się deflacji. Zjawisko to towarzyszy nam od osiemnastu miesięcy, a więc znacznie dłużej niż można było się spodziewać. To przede wszystkim efekt spadających notowań surowców, w tym głównie ropy naftowej oraz niższych cen żywności.
Dziś dzieje się oczywiście niewiele, bo rynki albo nie pracują w ogóle, albo działają krótko. Wydarzeniami wartymi uwagi są dwie popołudniowe publikacje z USA: jedna to wnioski o zasiłki dla bezrobotnych, a druga – indeks Chicago PMI. Gdyby mocno odbiegały od konsensusu, mogłyby pogorszyć nastroje na rynkach. Wyraźny wzrost liczby zasiłków, powyżej 280-290 tys., to woda na młyn spekulacji na temat spowolnienia podwyżek stóp przez Fed. Z PMI sytuacja nie jest jednoznaczna, ale jego wzrost byłby dobrym sygnałem dla giełdy.
Końcówka roku na warszawskiej giełdzie wyglądała tak, jak jego większa część. Podobnie na złotym. Sprzedający mocniej zaakcentowali swoją obecność. Korekty mogą się przedłużyć na początek nowego otwarcia, jednak w perspektywie całego stycznia zakładamy wzrosty podstawowych indeksów i umocnienie złotego.
Skrócony tydzień notowań wsparł cenę złota, a bulionowi inwestorzy mogli odetchnąć z ulgą po ostatniej podwyżce stóp procentowych w największej gospodarce świata. Mimo tak ważnych odczytów, jak PKB Stanów Zjednoczonych, świąteczny tydzień przebiegał w nieco sennej atmosferze, przy znikomym zaangażowaniu inwestorów. Ci, którzy pozostali na rynku, w większości decydowali się na zakupy, podnosząc przy tym cenę złota do 1075,60 USD za uncję.
Szklanka jest tylko do połowy pełna: W 2016 r. wzrosną nie tylko przychody, ale też stopy procentowe. Zwiększy się też ryzyko inwestycyjne. Rozbieżności w polityce pieniężnej poszczególnych krajów i regionów będą powodem podwyższonej zmienności cen aktywów. Inwestorzy będą musieli mierzyć się z ryzykiem zarówno na rynku stopy procentowej, jak i obligacji i walutowym. Wróci moda na inwestowanie w wartość (ang. value investing), czyli inwestowanie w aktywa, których cena jest zaniżona na gruncie analizy fundamentalnej. Stopa zwrotu z tego typu inwestycji powinna przekroczyć w 2016 r. tempo wzrostu PKB. Stopniowe odbicie na rynkach wschodzących: około 3/4 gospodarek może wykazywać oznaki ożywienia od połowy 2016 r. Preferowane klasy aktywów: akcje przed obligacjami, rynki rozwinięte prze wschodzącymi i obligacje o wysokim ratingu przed tymi o wysokiej stopie zwrotu.
Tomasz Jachowicz, Menedżer Inwestycyjny, Biuro Doradztwa Inwestycyjnego Citi Handlowy o konsekwencjach przyjętej 16 grudnia przez FED decyzję o podwyżce stóp procentowych.
Przedstawiciele licznej na rynku obligacji branży pożyczkowej, jasno wskazują, że wtorkowe zapowiedzi objęcia tego rodzaju działalności nowym podatkiem są na razie zbyt mgliste by mówić o ich skutkach. Większość jednak liczy, że zrzutka na finansowanie obietnic wyborczych ich ominie.
W związku z pracami nad podatkiem bankowym już 7 instytucji zdecydowało o podwyżce marż kredytowych. Efekt? Już niedługo za kredyt przyjdzie zapłacić więcej. Póki co rata długu zaciągniętego na zakup 2-pokojowego mieszkania w dużym mieście wynosi 926 zł – wynika z szacunków Lion’s Bank i portalu nieruchomości Morizon.pl.
Złoty pod koniec roku odzyskał formę, a to m.in. za sprawą ponownego przepływu kapitału w stronę polskich obligacji. Ruch, który obserwowaliśmy od początku grudnia do czternastego dnia miesiąca z 2,6% do 3,2% na rentownościach 10-latek, mógł być spowodowany m.in. czyszczeniem pozycji przed końcem roku przez różne instytucje (wtedy złoty słabł, bo był wyprzedawany wraz z obligacjami).
W 2016 r. oczekujemy przyspieszenia tempa wzrostu PKB w gospodarce światowej do 3,5%. Jednocześnie dynamika ta będzie bardzo wrażliwa na wszelkie zmiany w globalnej polityce pieniężnej. Jest to o tyle ważny czynnik, że po raz pierwszy w historii działania największych banków centralnych stały się rozbieżne. Podczas gdy amerykańska Rezerwa Federalna rozpoczęła cykl podwyżek stóp procentowych, Europejski Bank Centralny, a także japoński bank centralny w dalszym ciągu utrzymują luźną politykę monetarną. Warto przy tym podkreślić, że zacieśnianie polityki pieniężnej w USA nigdy nie przebiegało tak łagodnie. Co prawda Fed podwyższył stopy do 0,25-0,5%, ale pozostaje gołębi, podkreślając, iż cykl podwyżek stóp procentowych będzie miał charakter stopniowy i będzie uzależniony od danych napływających z gospodarki. Poziom stóp procentowych w USA na koniec 2016 r. może wynieść 0,75-1,0%.
Zarządzający środkami pieniężnymi już trzeci tydzień z rzędu zwiększają swoje zlecenia dotyczące zwyżki cen surowców. Zlecenia kupna koncentrują się jednak na zaledwie trzech rynkach kontraktów terminowych: na ropę naftową, kukurydzę i pszenicę. Sektor metali poniósł kolejny cios przed posiedzeniem FOMC 16 grudnia, a liczba zleceń na spadek ceny złota osiągnęła rekordowy poziom.
Rynek stopy procentowej – Prognozujemy, że w I kw. 2016 r. rentowności polskich obligacji skarbowych nie ulegną znaczącej zmianie i na koniec okresu wyniosą: w sektorze 2-letnim 1,80%, w 5-letnim 2,40% i w 10-letnim 3,00%. Szczegóły dot. naszej strategii na 2016 roku zostały opisane w Kwartalniku rynkowym.
W ciągu ostatnich 7 lat ponad dwukrotnie wzrósł odsetek Polaków, którzy regularnie oszczędzają – tak wynika z danych Fundacji Kronenberga przy Citi Handlowy. Choć pod względem wartości zgromadzonych oszczędności mamy jeszcze dużo do zrobienia na tle innych europejskich krajów, aż 67 proc. Polaków uważa, że oszczędzać warto.
Wygląda na to, że rynki spodziewały się licznych działań ze strony EBC, takich jak znaczące zwiększenie skali programu luzowania ilościowego, radykalne wydłużenie czasu trwania tego programu czy ostre cięcia depozytowych stóp procentowych. Biorąc pod uwagę tak duże oczekiwania rynkowe przed posiedzeniem Rady Zarządzającej, odniosłem wrażenie, że stanowisko Draghiego rozczarowało rynki. Podczas konferencji prasowej, Draghi potwierdził obniżenie już i tak ujemnej stopy depozytowej o 10 punktów bazowych (0,10%) do poziomu -0,30%, co, według mnie, nie jest zbyt istotnym krokiem, ale stanowi raczej element podtrzymania presji skłaniającej banki do zwiększania akcji kredytowej.
Dzisiejszej nocy poznalimy decyzję Banku Japonii w sprawie poziomu stóp procentowych, które zgodnie z konsensusem ekonomistów, pozostały na niezmienionym poziomie. Jednak oprócz samej decyzji poznalimy również ważne informacje związane z dalszymi losami programu luzowania ilościowego w japońskiej gospodarce.
Po kilku latach polityki zerowych stóp procentowych, wspartej trzyetapowym programem luzowania ilościowego (QE) przyszedł czas na „normalizację” polityki pieniężnej w USA. Upewnienie się, co do kierunku i siły działania Fed wyciszyło rynki, tym bardziej, że grudniową decyzją Rezerwa Federalna zaspokoiła praktycznie obydwa skrzydła rynku. Jastrzębie dostali wyższy o 25 pb koszt pieniądza, gołębie zaś kwestię uzależnienia przyszłych ruchów od bieżących danych makro oraz nawiązania do utrzymującej się niskiej inflacji.
Podwyżka stóp procentowych w USA była już tak mocno zapowiadana, że nie miała ona większego wpływu na rynki. Jak widać inwestorzy reagują nie na zmiany, a na odchylenie od oczekiwań. FED spełnił oczekiwania, więc zmiany były nieistotne.
Najważniejszym wydarzeniem środowej sesji było posiedzenie amerykańskiej Rezerwy Federalnej. Zgodnie z oczekiwaniami Fed zagłosował za pierwszą od niemal dziesięciu lat podwyżką stóp procentowych podnoszą koszt pieniądza o 25 pb. Nie rozczarował też komunikat towarzyszący posiedzeniu, który potwierdził, że sytuacja w gospodarce USA będzie się kształtować w taki sposób, który będzie uzasadniał „jedynie stopniowe podwyżki” głównej stopy banku centralnego.