Najnowsze wydanie miesięcznika BANK dostępne w sklepach i online Sprawdź szczegóły i zapisz się na prenumeratę roczną -20% 
Na rynku głównej pary walutowej wciąż niewielkie zmiany. Euro/dolar nadal notowany jest w okolicach poziomu 1,30 USD do którego spadł po rozczarowujących wynikach wyborów parlamentarnych we Włoszech. Od piątku wspólna waluta oscyluje w przedziale 1,297-1,308 USD.
Po spokojnym poniedziałku na rynku stopy procentowej zagościła nerwowość. Doszło do wzrostów rentowności i stawek IRS wzdłuż krzywych. Rentonwość DS1023 powędrowała powyżej poziomu 4,0%, podczas rentowności 2-letniego benchmarku przebiła testowany w ciągu ostatnich sesji poziom 3,50% – najwyższy od końca listopada 2011 roku. Rynek oczekuje w napięciu na decyzje Rady Polityki Pieniężnej.
Spadki rentowności obligacji safe-haven zatrzymały się w trakcie europejskiego czasu kwotowań. Po testach okolic 1,83% amerykański Treasury ruszył nieznacznie wzwyż do poziomu 1,86%. Rynek pozytywnie odpowiedział na komentarz J.Yellen, w którym potwierdziła ona potrzebę kontynuacji zakupów aktywów dłużnych przez Fed na poziomie 85 mld EUR miesięcznie.
Pierwszy dzień nowego tygodnia przebiegał w bardzo spokojnej atmosferze. Kurs EUR/USD praktycznie przez całą sesję europejską oscylował wokół 1,30 – poziomu do którego dotarł w piątek – zaś handel w USA i Azji tylko nieznacznie podniósł notowania euro. Dzisiaj od rana euro/dolar oscyluje w okolicach 1,305.
Czwartek na rynku głównej pary walutowej był kolejnym dniem umacniania budowanej w tym tygodniu konsolidacji. Kurs EUR/USD utrzymywał się w przedziale wahań z ostatnich dni 1,304-1,316; choć bliżej jego górnej bariery. Drugi dzień z rzędu lekki wzrost kursu można tłumaczyć powrotem zaufania na rynki (choć najprawdopodobniej chwilowym), wynikającym przede wszystkim z ostatnich wypowiedzi prezesów Fed i EBC, którzy zapowiedzieli kontynuację polityki luzowania ilościowego przez ich banki centralne wspierającej rodzime gospodarki.
Do czasu publikacji danych o amerykańskim PKB, zmienność na rynku finansowym była wczoraj bardzo ograniczona. Najwyraźniej inwestorzy musieli odpocząć po dużych wahaniach z pierwszej połowy tygodnia. Poranne ocieplenie klimatu, które zasponsorował B.Bernanke i przy wsparciu H.Kuroda, czyli nowego prezesa Banku Japonii (jest on zwolennikiem polityki reflacyjnej, a dzisiejsze dane o deflacji w Japonii wspierają oczekiwania na zdecydowane działania BOJ), spotkało się w drugiej części dnia z chłodniejszym frontem.
Jak po każdej zimie przychodzi wiosna, tak po każdym spowolnieniu przychodzi wzrost, a po każdej przecenie nadchodzi odbicie. Przewartościowanie na rynku finansowym i przecena aktywów ryzykownych, które nakarmiły głodny zmienności rynek, przytrafiły się rynkowi dzięki silnemu impulsowi jakim były włoskie wybory. Wczoraj jednak doszło do względnej stabilizacji notowań, a wiele segmentów rynku, a przede wszystkim rynek akcji, zanotowały wzrosty już w czasie europejskiej sesji.
W środę na rynku głównej pary walutowej ponownie atmosfera była senna, choć można było zauważyć lekką poprawę nastrojów. Kurs EUR/USD zwyżkował, jednak podczas handlu w Europie zdołał jedynie dotrzeć do oporu na 1,312. Sesja amerykańska jeszcze nieznacznie podniosła notowania wspólnej waluty tak, że dzisiaj od rana kurs oscyluje w okolicach 1,315 USD.
Wtorek nie zmienił istotnie obrazu głównej pary walutowej. Kurs EUR/USD praktycznie przez całą wczorajszą sesję notowany był w pobliżu poziomów do których dotarł po ogłoszeniu wstępnych wyników wyborów parlamentarnych we Włoszech. Pierwsze doniesienia wskazywały na brak zdecydowanego zwycięzcy, co może spowodować, że żadne z dwóch konkurencyjnych ugrupowań nie będzie miało na tyle istotnej przewagi by samodzielnie rządzić, co więcej problematyczne mogą okazać się jakiekolwiek koalicje. Im dokładniejsze wyniki wyborcze spływały z Włoch, tym bardziej pogarszały się nastroje na rynkach.
Sytuacja na rynku finansowym w czasie wtorkowej sesji pozostawała pod wpływem politycznej sytuacji we Włoszech. Europa funkcjonowała więc w warunkach silnej awersji do ryzyka, podczas gdy sesja amerykańska pozwoliła na ocieplenie klimatu inwestycyjnego, w czym udział swój miały dane z USA oraz B.Bernanke.
Nie pierwszy raz z perspektywy rynków finansowych Bella Italia nie kojarzy się z klimatem wakacyjnego relaksu. Bieżące wybory parlamentarne podnoszące rynkową niepewność i ryzyko dla stabilności sytuacji politycznej w kraju, udowadniają to po raz kolejny. Pierwsze szacunki zaczną nadchodzić na rynek dzisiaj po południu (tuż po zamknięciu lokali wyborczych), a oficjalne wyniki poznamy prawdopodobnie już dzisiaj wieczorem.
Weekend nie przyniósł większych zmian zarówno na szerokim jak i krajowym rynku walutowym. Główna para walutowa rozpoczyna bieżący tydzień w okolicach 1,32 USD, zaś waluta nasza przy 4,16 wobec euro. W rezultacie złoty zdołał utrzymać ponad 3 groszowe umocnienie jakie przyniósł ubiegły tydzień. Decyzja agencji Fitch o podniesieniu perspektywy ratingu dla Polski i zapowiedź możliwego podwyższenia oceny w okresie najbliższych dwóch lat to bardzo dobra informacja dla PLN w dłuższym horyzoncie czasowym, tym bardziej, że agencja poprawia ocenę wiarygodności przy obecnym pogorszeniu koniunktury gospodarczej zarówno na świecie jak i w Polsce.
W trakcie kończącego się tygodnia na rynku finansowym dominowały mieszane nastroje. Był to tydzień zdominowany przez „lekko-słabe” dane z gospodarki globalnej (z kilkoma wyjątkami w postaci wskaźników wyprzedzających dla Niemiec), ubarwiony głównie publikacjami protokołów z dyskusji na posiedzeniach banków centralnych. Podczas gdy Bank Anglii jest gotowy elastycznie traktować cel inflacyjny i nie wyklucza rozszerzenia programu wsparcia ilościowego, FOMC zmroził apetyt na ryzykowne aktywa generując ruch w stronę bezpiecznych inwestycji. Dyskusja wśród członków FOMC wskazał bowiem, że duża ich część sygnalizuje potrzebę ograniczenia polityki skupu aktywów dłużnych.
Nasze pesymistyczne przewidywania niestety znalazły odzwierciedlenie w rzeczywistości. W Tygodniku rynkowym z 15.02 wskazywaliśmy, że po słabym minionym tygodniu obecny może przynieść dalsze pogorszenie nastrojów. Jeszcze do wtorku sytuacja wydawała się stabilna. Kurs EUR/USD oscylował pomiędzy 1,331-1,339. Tego dnia na rynek dotarły zaskakująco mocne dane dotyczące niemieckiej gospodarki, które zdołały wybić szeroki rynek z dotychczasowego przedziału wahań, prowadząc do testu poziomu oporu na 1,343 USD. Impuls do zmian notowań euro dała publikacja indeksu ZEW, która pokazała wzrost wskaźnika do 48,2 pkt – poziomu najwyższego od kwietnia 2010 roku. Była to jednocześnie optymistyczna zapowiedź informacji ważniejszych dla gospodarki – indeksów PMI i instytutu Ifo – zaplanowanych na dalszą części tygodnia
W środę najważniejszym wydarzeniem na rynkach finansowych była publikacja minutes ze styczniowego posiedzenia FOMC. Zgodnie z oczekiwaniami w zeszłym miesiącu podjęta została dyskusja nad tzw. strategiami wyjścia z obecnej, ultrałagodnej polityki pieniężnej. Z protokołu wynikało, że Rezerwa Federalna rozważy duże zmiany w programie ilościowego luzowania polityki pieniężnej (QE) na posiedzeniu w marcu.
Środowa sesja przyniosła symboliczny wzrost rentowności na polskim rynku stopy procentowej. Za osłabieniem notowań przemawia przede wszystkim nieznacznie obniżenie prawdopodobieństwa obniżki stóp procentowych w marcu, po ostatnich danych nt. produkcji przemysłowej. W kierunku wzrostu rentowności oddziałują też wypowiedzi członków RPP. W środę E. Chojna-Duch, a wcześniej A. Bratkowski sygnalizowali, że w Radzie na posiedzeniu Rady w marcu może nie znaleźć się wystarczająca większość do przegłosowania obniżki stóp procentowych.
To był tydzień zintensyfikowanej presji na polską krzywą rentowności -stawki były niewrażliwe na spadki rentowności wzdłuż niemieckiej czy amerykańskiej krzywej. Ostatecznie polskim papierom skrarbowym nieco pomógł odczyt inflacji.
Dobiegający końca tydzień nie zmienił istotnie technicznego obrazu rynku głównej pary walutowej. Dzisiaj kurs EUR/USD notowany był w okolicach 1,332 czyli lekko poniżej poziomu zamknięcia z ubiegłego tygodnia (1,335 USD). Niemniej, kolejne sesje przynoszące nowe informacje sprawiały, że euro podlegało jednak lekkim, około dwucentowym wahaniom.
Osłabienie dolara wobec euro i konsolidacja na złotym z lekkim umocnieniem w końcówce dnia – tak w skrócie można byłoby opisać sytuację na rynku walutowym podczas środowego handlu w Europie.
Ruch na amerykańskiej krzywej był wczoraj wyraźny i poziom 2,0% którego obawiał się amerykański benchmark 10-letni przez ostatnich kilka dni, został przetestowany już w czasie trwania europejskiego czasu kwotowań.
