Open Finance

Ponad 40-krotnie przeszacowano wartość programu pomocowego dla kredytobiorców, którzy w skutek kryzysu stracili pracę. Chętnych na bezzwrotną pożyczkę było jak na lekarstwo.

Choć od początku roku widoczna jest przewaga małych spółek nad szerokim rynkiem i indeksem tuzów, jest ona zbyt mała i trwa zbyt krótko, by być pewnym, że idzie hossa. Na potwierdzenie dobrej koniunktury trzeba jeszcze poczekać.

Średnia stopa zwrotu z 585 zakończonych w 2012 roku produktów strukturyzowanych wyniosła 1,44 proc. Najbardziej opłacało się mieć w portfelu struktury oparte na złocie. Więcej jasnych punktów na strukturyzowanym niebie nie zauważyliśmy.

Najlepszego kredytu mieszkaniowego w złotych na początku 2013 roku udzieli PKO BP – wynika z najnowszego rankingu Open Finance. Z kwartału na kwartału kredyty stają się droższe. Banki podwyższają marże i prowizje, zwiększają też powiązane opłaty lub wprowadzają zupełnie nowe.

Na koniec grudnia ub.r. na rachunkach osobistych leżało 99,4 mld zł. Po uwzględnieniu otrzymanych wynagrodzeń na nieoprocentowanych ROR-ach marnowało się prawie 60 mld zł. To około 2 tys. zł na każde konto. 

W losowaniu przydziału do OFE, które odbędzie się już za tydzień, może wziąć udział nawet ponad 200 tys. osób. Po raz pierwszy w historii już teraz wiadomo, kto do jakiego funduszu zostanie przypisany, bo w losowaniu bierze udział tylko jedno OFE.

Większość prognoz zakłada dobry rok dla indeksu naszych blue chips. Mają one szansę się sprawdzić, mimo iż patrząc na skład spółek z WIG20, można mieć wiele wątpliwości.

Nawet co czwarty wniosek o kredyt Rodzinie  na Swoim złożony w końcówce 2012 roku, może być odrzucony z powodu nowej interpretacji prawa wydanej przez resort budownictwa.

Ostatnie miesiące pokazują, że można się spodziewać sporych zysków z inwestycji na rynkach wschodzących, choć jeszcze do niedawna nie było o nie łatwo i wielu graczy mogło się zniechęcić do egzotycznych przygód.

Już widać efekty obniżek stóp procentowych. Taki sam kredyt można dziś otrzymać przy niższych dochodach niż trzy miesiące temu. Oczekiwania banków spadają jednak zdecydowanie wolniej niż wysokość rat odchudzonych przez niższy WIBOR.

Pogodzenie spłaty raty kredytu mieszkaniowego z wydatkami na urządzenie lokum oraz obsługą innych pożyczek to spore wyzwanie. Nadmierny optymizm potrafi wpędzić w tarapaty – wynika danych Biura Informacji Kredytowej.

Tytułowe stwierdzenie jest tak oczywiste, że często zapomina się o jego znaczeniu. Warto jednak patrzeć nie tylko na oficjalne stopy procentowe, ale na rynkowy koszt pieniądza. Jego wysokość trafnie wskazuje kierunek ruchu giełdowych indeksów.

Nabywca mieszkania, który w połowie 2007 r. zaciągnął kredyt hipoteczny we franku szwajcarskim, cały czas płaci raty niższe niż ktoś, kto zadłużył się w złotych. Jednak przez wzrost kursu franka sprzedaż takiego mieszkania jest bardzo utrudniona.

W wyniku hamującej dynamiki inflacji realne zyski z lokat są najwyższe od przeszło dwóch lat. Pomimo spadku oprocentowania depozytów, w kolejnych kilkunastu miesiącach klienci bez trudu ochronią realną wartość środków zdeponowanych w bankach.

Obserwowana od kilku dni siła małych spółek to klasyczny efekt stycznia. Statystykom można wierzyć lub nie, ale nie sposób nie wierzyć własnym oczom. W tym roku rajd small cap widać bardzo wyraźnie.

Stawka WIBOR-u spada jak szalona, w pięć miesięcy zgubiła ponad 1 pkt. proc., a rata kredytu za mieszkanie ani drgnie. Wszystko dlatego, że banki różnymi metodami i w innym tempie aktualizują WIBOR wpływający na koszt kredytów o zmiennym oprocentowaniu.