Finanse i gospodarka CZYTAJ WIĘCEJ
Frank a sprawa polska
O czymże dumać na paryskim bruku? Siędę, napiszę jaką rzecz do druku – tak sparafrazował Epilog „Pana Tadeusza” nieodżałowanej pamięci Andrzej Waligórski. A na warszawskim bruku? Niestety, ciągle walają się po nim franki. Denominowane w złotych. Kiedy bowiem wydawało się, że kolejny projekt pomocy frankowiczom ograniczy się do strat banków, pojawiła się nowa idea: bank na złe kredyty (dokładnie – toksyczne, czyli we frankach szwajcarskich). To miałoby rozłożyć straty kredytodawców na lata.
Był kiedyś taki film (na podstawie książki oczywiście): „Neverending story”. Na taką opowieść zanosi się w kwestii frankowiczów. Na dodatek coraz bardziej przypomina ona twórczość kiepskiego pisarza: kiedy już bohater zaczyna wychodzić na prostą, przytrafia mu się kolejne nieszczęście. Skala tych nieszczęść jest różna, w przypadku tej polskiej historii – mierzalna. Złotówkami. Problem tylko taki, że za jej bohatera jedni uznają frankowego kredytobiorcę, inni – udzielające tych kredytów banki. Właściwie rację mają jedni i drudzy.
Biuro Informacji Kredytowej przekazuje najbardziej aktualne dane zbiorcze (stan na marzec 2016 r.), dotyczące tego, kim jest statystyczny frankowicz i jak sumiennie reguluje raty kredytu we frankach.
– Atmosfera wokół instytucji zaufania publicznego, jakimi są banki, nie może być kształtowana w taki sposób, który w ostatecznym rozrachunku prowadzi do podejmowania destabilizujących decyzji – tymi słowami prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz odniósł się do podejmowanych w ostatnim czasie posunięć legislacyjnych, mających za cel zwiększenie obowiązkowych obciążeń finansowych dla sektora bankowego.
Równo 12 miesięcy temu decyzja Szwajcarskiego Banku Narodowego o uwolnieniu kursu franka wywołała nad Wisłą poruszenie niepomiernie większe niż w kraju macierzystym. Z inicjatywą racjonalnego rozwiązania problemu gwałtownie rosnących rat jako pierwszy wystąpił sektor bankowy; już w styczniu 2015 roku pojawiła się pierwsza propozycja wsparcia dla kredytobiorców, zaś kompleksowy pakiet opracowany przez Związek Banków Polskich zaprezentowano podczas Forum Bankowego w dniu 11 marca ub.r. Jakie działania podejmowane były przez miniony rok w tej sprawie – i do czego doprowadziły?
Najemca przez ostatnią dekadę płacił więcej za swoje lokum niż właściciel. Ten drugi spłacając ratę powinien też pozbyć się sporej części swojego długu, a przez 10 lat wartość posiadanej nieruchomości wyraźnie wzrosła. Efekt? Przeciętny właściciel z Warszawy ma dziś majątek niemal o 180 tys. zł wyższy niż najemca – wynika z szacunków Lion’s Bank. Gorzej byłoby, gdyby na zakup kredytobiorca zadłużył się w zagranicznej walucie.
Rozmowa ze Sławomirem S. Sikorą – Prezesem Zarządu Banku Handlowego w Warszawie
Rozmowa ze dr hab. Sebastianem Buczkiem – Prezesem Zarządu TFI QUERCUS
Rynek mieszkaniowy bije kolejne rekordy, co świadczy o dobrej kondycji tego sektora. Niemniej każda dobra passa ma kiedyś swój koniec. Warto zawczasu się do tego przygotować. Lion’s Bank prezentuje cztery rozwiązania, które mogą w tym pomóc.
Rozmowa ze Zbigniewem Jagiełło – Prezesem PKO Banku Polskiego
W ekspresowym tempie toczą się parlamentarne prace nad projektem nowej ustawy o o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej. 4 września dokument przygotowany przez grupę posłów PO trafił pod obrady Sejmu, a już dziś, zaledwie po 21 dniach, gotowa ustawa trafić może do izby wyższej parlamentu.
„Nie warto bronić banków” – tymi słowami red. Robert Azembski rozpoczął na łamach „Forbesa” polemikę z prezesem Alior Banku, Wojciechem Sobierajem. W dzisiejszej, niezwykle złożonej sytuacji polskiego sektora bankowego we wszelkie słowa krytyczne należy się wsłuchać ze szczególną uwagą, wrażliwością i umiejętnością wyciągania właściwych, choć nie zawsze komfortowych wniosków. Dotyczy to w szczególności tzw. konstruktywnej krytyki – a słowa wieńczące wspomnianą polemikę: – Marzy mi się wiele banków, wiele różnych. (…) Nowoczesnych, silnych i bezpiecznych oraz harmonijnie rozwijających się wraz ze swoimi klientami, którzy nie cierpią pod brzemieniem „swojej” instytucji. Którzy jej ufają, postrzegają jako partnera – zdają się na pierwszy rzut oka sugerować, że właśnie o takową autorowi w istocie rzeczy chodziło.
Rentowność 10-letnich obligacji skarbowych przesunęła się o 10 bps, a obligacje GNB notowane są z rentownościami typowymi dla firm pożyczkowych.
Porozumienie z Mińska to dobry sygnał dla złotego. Niepewność wśród inwestorów była już przecież wyraźna. Co to oznacza? Euro spadnie poniżej 4.20 zł a frank poniżej granicy oraz 4.00 zł.
Powstanie ranking banków najlepiej traktujących frankowiczów – zapowiedzieli w czwartek minister finansów Mateusz Szczurek i szef UOKiK Adam Jasser. Podstawą do jego stworzenia będzie monitoring tego, jak banki wywiązują się z obietnic wobec osób posiadających kredyty we frankach (w tym w szczególności z uwzględniania ujemnych stawek LIBOR, czy ograniczania spreadów).
Informacja ogólna