Najnowsze wydanie miesięcznika BANK 
Ostatnie dni przyniosły duże osłabienie polskie waluty wobec franka szwajcarskiego. Frank kosztuje ponad 4 zł, najdrożej w ciągu ostatnich 12 miesięcy. To efekt ataku inwestorów spekulacyjnych, którzy chcą zarobić na wyroku TSUE, dotyczącym frankowiczów.
Jeżeli wyrok TSUE będzie korzystny dla frankowiczów, banki ograniczą kredytowanie. Skutki mogą być dramatyczne. Kryzys na rynku nieruchomości może okazać się znacznie poważniejszy od tego sprzed dekady.
Warto obserwować złotego, któremu ciążą obawy o skutki orzeczenia TSUE i realizacji obietnic wyborczych. Ewentualne naruszenie poziomu 4,4 na EUR/PLN i jednoczesne wzmocnienie się USD/PLN znacznie powyżej 4,00 może być zwiastunem nadchodzącej paniki. Poziomy na wykresie i spekulacyjne reakcje inwestorów w krótkim terminie mogą być wtedy ważniejsze od kwestii makroekonomicznych.
Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 11 września 2019 r. z którego wynika, że konsument, który spłacił wcześniej kredyt w banku, powinien otrzymać zwrot część związanych z nim kosztów, zmusi banki do zmiany polityki kredytowej – mówili szefowie Banku Pocztowego podczas wtorkowego spotkania z dziennikarzami poświęconego omówieniu wyników banku.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał 11 września 2019 r. orzeczenie, w którym przyjął wykładnię, że konsument, który spłacił wcześniej pożyczkę, powinien otrzymać proporcjonalny zwrot wszystkich opłat, które w związku z nią poniósł do chwili jej spłaty.
W orzeczeniu wydanym 11 września 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przychylił się do poglądu, że konsument, który spłacił wcześniej kredyt w banku, powinien otrzymać część związanych z nim kosztów. Proporcjonalnie w stosunku do okresu, w jakim faktycznie korzystał z kredytu konsumenckiego.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) orzekł w środę, że w przypadku, gdy kredytobiorca wcześniej spłaci kredyt konsumencki, bank musi oddać wszystkie jej koszty proporcjonalnie obniżone. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) Marek Niechciał zaapelował w związku z tym do kredytodawców o respektowanie wyroku TSUE.
Na rynkach kapitałowych mamy do czynienia obecnie z dużą zmiennością. Na sytuację na warszawskiej giełdzie oprócz globalnych czynników wpływ mają w dużej mierze lokalne problemy, które w ostatnich dniach wysunęły się na pierwszy plan. Pierwszy to oczekiwanie na wrześniowe orzeczenie TSUE dotyczące kredytów udzielanych we frankach szwajcarskich. Niekorzystny dla sektora bankowego wyrok może zachwiać całym sektorem finansowym w Polsce. Banki silne kapitałowo raczej nie połamią sobie zębów na tych kredytach, jednak inne banki mogą nie podołać.
Zagraniczne wakacje okazały się droższe niż planowaliśmy. Złoty osłabił się dużo bardziej niż inne waluty naszego regionu. Powodem jest spór o kredyty frankowiczów.
Interesujące pytania prejudycjalne dotyczące umowy kredytu skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Sąd Apelacyjny w Cluj (Rumunia) w sprawie o sygnaturze akt C-269/19. Pytania dotyczą interpretacji przepisów Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich – pisze Piotr Gałązka adwokat, ekspert ds. Unii Europejskiej, pełniący funkcję Dyrektora Przedstawicielstwa ZBP w Brukseli.
Przez opóźniony wylot na wakacje przepadła rezerwacja samochodu? Czekając na nowe połączenie trzeba było z własnej kieszeni opłacić hotel lub taksówkę? A może odwołany lot zaprzepaścił szansę na intratny kontrakt? Można uzyskać za to dodatkowe odszkodowanie. Eksperci AirCashBack zwracają uwagę na najnowszy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który formalizuje drogę dochodzenia dodatkowego odszkodowania od linii lotniczych przez poszkodowanych pasażerów i ułatwia egzekwowanie należnych im praw.
W naszym przypadku chodzi o to, że jeśli będzie dochodziło do rozstrzygnięć w sądach, żeby orzeczenia były rozważne, a jednocześnie, żeby nie dochodziło do zaburzeń na krajowym rynku bankowym. Bardzo wiele w kontekście orzeczenia TSUE będą więc miały sądy krajowe w tym sąd najwyższy. Bardzo wielka będzie tutaj rola systemu sądowniczego w Polsce. W pierwszej kolejności będziemy szukać rozwiązań wspólnie z klientami.
Przekształcenie kredytu frankowego w zobowiązanie złotowe z oprocentowaniem bazującym na LIBOR byłoby konsekwencją prostego usunięcia abuzywnych klauzul przeliczeniowych, znajdujących się w niektórych umowach kredytowych. Za rozwiązaniem takim opowiedział się rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jednak jego stanowisko spotkało się z obawami i zastrzeżeniami ekspertów rynku finansowego, o czym mówiono podczas wtorkowej konferencji Związku Banków Polskich.
Niedawno pisałem o czterech latach pomocy dla frankowiczów. Historia jest niekończąca, ale coraz nudniejsza – i to mimo starań wszystkich stron całej sprawy (bo są co najmniej trzy).
Przewoźnik lotniczy, który realizował pierwszy lot, jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania na rzecz pasażerów, którzy doznali dużego opóźnienia po zakończeniu drugiego lotu wykonywanego przez niewspólnotowego przewoźnika lotniczego, orzekł TSUE odpowiadając na pytanie prejudycjalne dotyczące Rozporządzenia nr 261/2004, pisze Piotr Gałązka adwokat, ekspert ds. Unii Europejskiej, pełniący funkcję Dyrektora Przedstawicielstwa ZBP w Brukseli
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej może wydać korzystne dla kredytobiorców walutowych orzeczenie. W kwietniu na podobną ścieżkę wszedł nasz Sąd Najwyższy
W dzienniku Rzeczpospolita odbyła się debata poświęcona spodziewanemu w lipcu orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które jeśli będzie zgodne z opinią rzecznika generalnego TSUE może spowodować katastrofę gospodarczą. Takie przekonanie wyrazili uczestniczący w dyskusji ekonomiści.
Krzysztof Kalicki wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej Deutsche Bank Polska SA mówi dlaczego ceny usług bankowych muszą rosnąć i jakim zagrożeniem dla sektora bankowego oraz gospodarki może być orzeczenie TSUE w sprawie kredytów walutowych
Związek Banków Polskich w liście do premiera Mateusza Morawieckiego zwrócił się o przedstawienie uwag do opinii Rzecznika Generalnego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczącej – jak piszą bankowcy – „wykładni przepisów dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich – i niebezpieczeństwa powielania przez Sądy Krajowe wadliwej z ekonomicznego punktu widzenia, a w konsekwencji zagrażającej stabilności systemu finansowego w Polsce interpretacji Rzecznika co do skutków uznania za abuzywne klauzuli indeksacji.”
Według zapowiedzi rządowych, we wtorek, 2 lipca Rada Ministrów miała dyskutować o nowelizacji ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej, który przewiduje wprowadzenie tzw. podatku od hipermarketów. Nowelizacja miała zawierać tylko jedno zdanie, określające termin, od którego podatek będzie pobierany.
Podwójne wybory w tym roku powodują, że ustawa o walutowych kredytach hipotecznych ma szanse na przegłosowanie. Niby kredyty frankowiczów są dobrze spłacane, ale zawsze to duża grupa wyborców, złych na banki, że dali się namówić na niestabilny instrument. Teraz mogą dodatkowo liczyć na mocne wsparcie Brukseli.
Rozpoznawanie sprawy w postępowaniu nakazowym nie może wykluczyć analizy treści umowy przez sąd – orzekł w ubiegłym roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Eksperci przestrzegają, iż wyrok ten może w znacznym stopniu ograniczyć możliwość uproszczonego dochodzenia należności od dłużników będących konsumentami.
Jeśli pasażer wysiadając z czyjegoś auta za mocno otworzy drzwi i uszkodzi inny pojazd, to poszkodowany będzie mógł dochodzić odszkodowania z OC kierowcy pojazdu. Wynika to z wyroku Trybunału Sprawiedliwości. Tymczasem ciągle pokutuje w opinia, że pasażer z własnej kieszeni będzie musiał pokrywać koszty naprawy.
W niedawnej opinii Rzecznik Generalny Trybunału Sprawiedliwości odniósł się do kwestii zapewnienia konsumentowi form kontaktu z usługodawcą. Konkretniej, czy nadal udostępnianie numeru faksu bądź telefonu jest konieczne? – pisze Piotr Gałązka adwokat, ekspert ds. Unii Europejskiej, pełniący funkcję Dyrektora Przedstawicielstwa ZBP w Brukseli.
Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził, że Łotwa nie przedstawiła dowodów poważnego uchybienia, którego popełnienie jest zarzucane prezesowi banku centralnego tego kraju.
Ustawa krajowa nie może stwierdzać, za pomocą normy retroaktywnej, generalnej i automatycznej nieważności umów kredytu zawartych z zagranicznymi kredytodawcami, którzy nie byli uprawnieni do świadczenia usług polegających na udzielaniu kredytów w tym państwie członkowskim. Takie jest przesłanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE, który zapadł 14 lutego.
W minionym roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zajmując się rozstrzyganiem istotnych kwestii w UE i dbając o jednolite stosowanie i interpretowanie prawa europejskiego przez wszystkie sądy krajowe państw członkowskich, wydał kilka orzeczeń, które w istotny sposób mogą wpłynąć na praktykę funkcjonowania polskiego sektora bankowego. Zwróćmy uwagę na niektóre z nich, zwłaszcza te stanowiące odpowiedzi na pytania prejudycjalne sądów krajowych.
Nadzór kompetencjo-reputacyjny nad bankami to jedno z ważniejszych zadań organów nadzorczych nad sektorem bankowym. Pozwala on nadzorcy wpływanie na to, by banki w danej jurysdykcji były zarządzane i nadzorowane przez osoby o właściwych umiejętnościach i przymiotach, dających pewność, że dana instytucja będzie prowadzona w sposób bezpieczny i ostrożny. Na temat tegoż nadzoru, współpracy administracyjnej między nadzorem krajowym a ECB oraz kontrolą sądową decyzji administracyjnych wypowiedział się TSUE w wyroku z 19 grudnia 2018 roku.
Ciekawą opinię opublikował 19 grudnia Rzecznik Generalny Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie dotyczącej oceny prawnej strony internetowej, na której znajduje się wtyczka osoby trzeciej.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wielokrotnie podejmował w swojej historii z jednej strony intrygujące, a z drugiej ważkie z punktu widzenia przyszłości Europy i integracji europejskiej orzeczenia. Jedno z ostatnich, wydane w połowie listopada 2018 roku jest równie ciekawe – dotyczy zmysłu smaku. Czy smak produktu spożywczego może podlegać ochronie prawnej?