Finanse i gospodarka
Krajobraz po referendum: analiza rynku złota 01-05.12.2014
Klęska szwajcarskiego ruchu na rzecz zwiększania rodzimych rezerw zdeponowanych w złocie przyniosła nieoczekiwane efekty. Ubiegły tydzień zakończyliśmy wyraźnie nad kreską z wynikiem $1192,50 za uncję. W ciągu ostatnich 5 dni notowań najbardziej wprawni inwestorzy mogli liczyć na zyski sięgające nawet $40 z każdej uncji królewskiego kruszcu.
W tonie wypowiedzi M. Draghiego widać większy spokój i pewność, że ożywienie nabierze rozpędu. Kurs walutowy został sprowadzony w okolice punktu równowagi i nie stanowi już zagrożenia dla inflacji. Daje to potencjał do korekcyjnego odbicia euro. Złoty powinien odzyskać część strat, szczególnie w relacji do dolara i funta.
Od 4 listopada 2014 r. przy Europejskim Banku Centralnym funkcjonuje wspólny nadzór bankowy, któremu podlega 120 ważnych systemowo instytucji kredytowych strefy euro, wśród nich największe banki spółdzielcze m.in. ApoBank.
Zgodnie z przewidywaniami, Mario Draghi obudził rynki, ale nie było to przebudzenie przyjemne dla posiadaczy akcji. Po chwilowej dezorientacji, zdecydowanie w dół poszły zarówno wskaźniki w Paryżu i Frankfurcie, jak i indeksy amerykańskie. Z tego zamieszania obronną ręką starał się wyjść nasz rynek, jednak pod koniec dnia warszawskie byki także skapitulowały.
Federalny Komitet do spraw Operacji Otwartego posiada podwójny mandat: zatrudnienie i inflację. Wydaje się, że w zakresie zatrudnienia radzi sobie dobrze, ale gorzej jest w zakresie inflacji, więc:
Są małe szanse, że w najbliższych 2-3 miesiącach dokonana zostanie zmiana w polityce pieniężnej NBP. Złoty może na tej podstawie jeszcze lekko zyskać na wartości przed końcem roku. W strefie euro rozszerzenie programu skupu to nadal scenariusz bazowy. Rynek mocno zdyskontował już jednak taką ewentualność, stąd po dzisiejszej konferencji prasowej spodziewamy się realizacji zysków na EUR/USD.
Seria słabszych odczytów z niemieckiej gospodarki się przedłuża. Wzmaga to presję na dalsze łagodzenie polityki pieniężnej. Decyzja o rozszerzeniu skupu o obligacje skarbowe nie zapadnie jednak w grudniu. W Polsce przemysł się rozwija, więc obniżek stóp nie będzie. Złoty z potencjałem do umocnienia.
Gospodarka: Informacje – Wydarzenia – Opinie
Słaby raport o podaży pieniądza oraz dalszy spadek inflacji nie dają argumentów zwolennikom bardziej restrykcyjnego podejścia do polityki pieniężnej. Wraz z decyzją OPEC o utrzymaniu limitu wydobycia ropy daje to w efekcie ponowne spadki eurodolara.
Trzeci tydzień z rzędu złoto kończy na plusie (0,85 procent w dolarach, 1,27 procent w złotówkach). Po raz trzeci też zawdzięcza to w dużej mierze wzrostowi ceny w ostatnim dniu tygodnia. W ubiegłym tygodniu dowiedzieliśmy się, że ukraińskie rezerwy złota stopniały, rosyjskie wciąż są coraz większe, a Holandia zawstydziła Niemcy, sprowadzając w kilka miesięcy ponad 120 ton złota z Nowego Jorku, podczas gdy przez cały 2013 r. Niemcom udało się odzyskać stamtąd tylko 5 ton.
Wydarzeniem dnia będzie dziś wieczorna publikacja sprawozdania z posiedzenia Rezerwy Federalnej w październiku. Fed potwierdzi zapewne umacniające się fundamenty ożywienia, choć podtrzyma opinię o utrzymujących się słabościach. Większość dokumentów wychodzących obecnie z amerykańskiego banku centralnego powinno umacniać przekonanie o nieuchronności podwyżek stóp procentowych w 2015 r.
Z końcem ubiegłego tygodnia wszyscy bulionowi sceptycy musieli przełknąć gorzką pigułkę. Po osiągnięciu najniższego od 4 lat pułapu cenowego wynoszącego ok. $1130 za uncję złota, zaledwie w ciągu piątkowej sesji cena kruszcu zyskała ponad $30, a dalsze wzrosty zakończone zostały jedynie przez dzwonek zamykający tygodniowe notowania wynikiem $1177,40 za uncję.
W nadchodzącym tygodniu sytuacja na rynkach finansowych będzie się znajdowała pod wpływem informacji z głównych gospodarek. W poniedziałek i czwartek napływać będą liczne dane z Chin, dotyczące dynamiki eksportu i importu, inflacji, inwestycji oraz sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej. Te publikacje mogą mieć spory wpływ na notowania surowców, ale przekładać się mogą także na giełdy.
Monika Krzywda z instytucji płatniczej AKCENTA, zajmującej się wymianą walut, płatnościami zagranicznymi i zabezpieczeniami kursów dla eksporterów i importerów, przewiduje, że kurs dolara w perspektywie kwartalnej i półrocznej będzie się umacniać do poziomu 3,60 PLN/USD. Silna amerykańska waluta, choć sprzyja eksporterom, dla importerów otrzymujących należności w USD jest sporym problemem. Problem ten można jednak wyeliminować.
Mimo podtrzymania dotychczasowej retoryki, wczorajsze posiedzenie ECB w znaczący sposób wpłynęło zarówno na sytuację na rynku walut, jak i akcji. Zgodnie z przewidywaniami analityków, zdecydowanie ważniejsze od treści samego komunikatu okazało się wystąpienie Mario Draghiego.
Dziś w centrum uwagi dane z rynku pracy USA o godz. 14.30. Konsensus wskazuje na wzrost zatrudnienia w październiku o 230 tys. i utrzymanie stopy bezrobocia na poziomie 5,9 proc.
Kurs EUR/USD zareagował wczoraj przeceną na słowa Mario Draghiego. Dzisiejsza publikacja danych z amerykańskiego rynku pracy może oznaczać kontynuację tego procesu.
Sprecyzowaniem wielkości programu skupu aktywów oraz informacją o zleceniu prac nad nowymi środkami łagodzenia EBC przybliża perspektywę rozszerzenia QE i osłabia euro. Kurs EUR/USD żegna psychologiczny poziom 1,25 i zniżkuje na nowe dwuletnie dołki. Złoty nadal słaby. Kurs USD/PLN w silnym trendzie wzrostowym, EUR/PLN w konsolidacji i taka tendencja będzie się utrzymywać. Dziś w centrum uwagi dane z rynku pracy w USA.
