Najnowsze wydanie miesięcznika BANK dostępne w sklepach i online Sprawdź szczegóły i zapisz się na prenumeratę roczną -20% 
W sobotę, 23 maja Holandia, Austria, Dania i Szwecja tworzące tzw „oszczędną czwórkę” odrzuciły pomysł pomagania krajom najbardziej dotkniętym przez kryzys poprzez dotacje z funduszu awaryjnego.
Przed szczytem UE przewidzianym na 27 maja, francusko-niemiecki tandem ogłosił 18 maja swój plan na okres po pandemii, obejmujący m.in. wydatki z unijnego budżetu w wysokości 500 mld EUR, finansowane de facto emisją na poziomie federalnym w ramach wieloletnich ram finansowych (na lata 2021‒2027) ‒ przypomina Christopher Dembik, dyrektor ds. analiz makroekonomicznych w Saxo Banku.
Unia Europejska planuje wprowadzić w życie fundusz na odbudowę gospodarki w wysokości 500 mld euro, aby pomóc przetrwać recesję po pandemii koronawirusa – podali w poniedziałek (18.05.) we wspólnym oświadczeniu kanclerz Niemiec Angela Merkel i prezydent Francji Emmanuel Macron.
Minister rozwoju w norweskim rządzie, Dag Inge Ulstein, ogłosił zwiększenie funduszy na szybkie uzyskanie skutecznej szczepionki przeciwko koronawirusowi. Norwegia przeznacza 2,2 miliarda koron na ten cel. Twierdzi się, że pula może wzrosnąć nawet do 3 miliardów NOK. Hojny gest jak na 5 milionową nację, pisze z Oslo Ewa Danela Burdon, prezes Norwesko-Polskiej Izby Handlowej.
Przywódcy krajów członkowskich Unii Europejskiej, którzy od czwartku (20.02.2020 r.) debatują nad planem finansowym na lata 2021 – 2027, stoją przed podwójnym wyzwaniem: jak zapewnić pieniądze na nowe priorytety, takie jak walka ze zmianami klimatycznymi, rozwój innowacji, polityka imigracyjna, a jednocześnie wypełnić lukę w wysokości około 75 mld euro powstałą na skutek wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii.
Według Federalnego Urzędu Statystycznego Niemiec produkcja przemysłowa była w październiku o 5,3 % mniejsza niż w tym samym miesiącu 2018 r. Produkcja dóbr inwestycyjnych spadła o 4,4% w stosunku do września b.r., co jest największym spadkiem od ponad pięciu lat
Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej 31 października bez zawarcia umowy przez obie strony wydaje się coraz bardziej prawdopodobne. Będzie to rozwiązanie znacznie kosztowniejsze i nie da się uniknąć w pierwszych miesiącach chaosu, o czym mówi ujawniony w ubiegłą niedzielę, 18 sierpnia, poufny dokument rządu brytyjskiego.
W poniedziałek, 19 sierpnia agencja Bloomberga poinformowała, że niemiecki rząd przygotowuje pakiet stymulacyjny, który uruchomi, jeśli gospodarka wpadnie w głęboką recesję
Chiny od dawna spędzają sen z oczu przywódcom europejskim, a zakończona właśnie wizyta prezydenta Xi Jinpinga w Europie przypomniała o wyzwaniach, jakie kraj ten stwarza dla Zachodu – pisze z Berlina Włodzimierz Korzycki.
Trendy technologiczne, które zmienią bankowość w roku 2019. Według pisma „American Banker”, najważniejsze z nich to:
Nie zazdroszczę brytyjskim politykom sytuacji, w jakiej się znaleźli. Polityczną schizofrenię zafundowali ci, którzy teraz nie są już na świeczniku. Twarze brexitu to Farage i Johnson. Pierwszy nie jest już nawet szefem partii, którą kiedyś zakładał (UKIP), a drugi przez pewien czas był nieco „kontrowersyjnym” szefem MSZ w rządzie premier May, ale ustąpił, sprzeciwiając się nazbyt łagodnej linii rządu w negocjacjach z Unią Europejską. Teoretycznie schemat według Johnsona miał być prosty i zero-jedynkowy. Chyba jednak nawet on sam nie zdaje sobie sprawy z tego, że nie jest on możliwy do zrealizowania….
Nowa przewodnicząca CDU, następczyni Angeli Merkel na tym stanowisku, Annegret Kramp-Karrenbauer – popularnie skracana do AKK – nie prezentowała dotychczas wyrazistych poglądów gospodarczych. Inaczej jej pokonany konkurent, Friedrich Merz, który znany jest ze skrajnie liberalnych przekonań w tym zakresie
W poniedziałek, 3 grudnia ministrowie finansów strefy euro spotkali się w Brukseli nie tylko po to, by świętować rocznicę, ale też by uzgodnić reformy, które mają wzmocnić strefę i uchronić przed ponownym kryzysem finansowym. Rozmowy trwały całą noc i rano, 4 grudnia osiągnięto porozumienie.
Prąd w Niemczech jest drogi, ale kraj ten zarazem dużo go eksportuje. Importuje zresztą też, jak to z tą energią bywa zależnie od popytu w różnych porach dnia – pisze z Berlina Włodzimierz Korzycki
Teoretycznie temat wydaje się zbędny, gdyż niemiecka scena polityczna należy do najbardziej stabilnych w Europie. Tyle że nie sposób ignorować pewnych tendencji, jakie zaszły w ostatnich latach na naszym kontynencie. To zmierzch rządzących od dziesięcioleci ugrupowań, pojawienie się nowych sił i rozbicie duopoli.
Unii Europejskiej już nie ma? Tak widzi to George Friedman, szef think tanku Geopolitical Futures. W jego opinii UE wiedzie jeszcze papierowy byt, ale sami członkowie traktują ją jak kartę dań – biorą, co im pasuje, natomiast ignorują Brukselę w sprawach, które im nie odpowiadają. I dzięki temu nawet nie trzeba robić zamieszania z występowaniem ze Wspólnoty – w przeciwieństwie do Brytyjczyków, którzy zdecydowali się odejść z hukiem, co nie do końca dobrze wpłynie na ich funkcjonowanie. Z drugiej strony Unię stać co najwyżej na pohukiwanie na Londyn. Według Friedmana czeka ją dalsze osłabienie. Przede wszystkim Niemiec, których bankowość nie jest już tak silna jak kiedyś, za to uzależnienie od eksportu zbyt duże. Również zadłużone banki i chwiejny rynek finansowy we Włoszech mogą podkopać fundamenty unijnego gmachu. Po roku 2020 jeszcze bardziej osłabnie Rosja, być może nawet część republik autonomicznych zdecyduje się ogłosić niepodległość. Zdaniem Friedmana w ciągu najbliższych 15-20 lat środek ciężkości kontynentu, polityczny i gospodarczy, przesunie się do Europy Środkowej. Przede wszystkim wzrośnie znaczenie Polski, powiązanej sojuszem z USA i Rumunią. Węgry na razie lawirują, podobnie robią Czesi i Słowacy. Ale bieg zdarzeń może w końcu nie pozostawić im wyjścia. A wtedy koncepcja Międzymorza stanie się faktem – podkreśla Friedman. Wieszczy też zatrzymanie gospodarczego pędu Chin, osłabienie roli Pekinu. Wzrośnie za to znów gospodarcze znaczenie Japonii, a u bram Europy – Turcji.
– To bardzo smutne, że Niemcy robią wielki deal na ropę i gaz z Rosją. Mamy was bronić przed Rosją, a Niemcy płacą Rosji miliardy i miliardy dolarów – mówił Donald Trump przed szczytem NATO w Brukseli.
Przed szczytem NATO w Brukseli (11 i 12 lipca) kanclerz Niemiec Angela Merkel obiecała zwiększenie wydatków na obronę, czego – jak zwracają komentatorzy nad Renem – coraz natarczywiej domaga się od niej prezydent USA Donald Trump. Obecnie Berlin wydaje na ten cel 1,24 proc. PKB. Na przyszły rok przewidziano w budżecie 42,9 mld euro, czyli 1,31 proc. PKB.
Chiński premier Li Keqiang w Niemczech. Podpisano kontrakty o wartości 30 mld dolarów. Ale nie wszystko idzie gładko – pisze z Berlina Włodzimierz Korzycki.
Ostatni tydzień był dość zmienny dla euro i dolara amerykańskiego. Dolar umacniał się ze względu na ogarniającą rynki niechęć do ryzyka.
