Stare po nowemu. Konieczność i szansa dla bankowości spółdzielczej

Jak twierdzi dziekan Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie warszawskiej SGH prof. Roman Sobiecki ‒ gospodarka współdzielenia jest innowacją społeczną gwarantującą dostęp w miejsce posiadania.

Jej podstawę stanowi rozwój gospodarki cyfrowej, jako próba odpowiedzi na preferencje i potrzeby pokolenia Y.

Cel to zrównoważony rozwój

Takie nowatorskie podejście tworzy skuteczne rozwiązania w odniesieniu do rynku barterowego, zmienia warunki konkurencji czy – pożądane z punktu widzenia ekonomicznego, społecznego i ekologicznego rozwoju – przymioty właściwe dla zrównoważonego rozwoju.

Nieodparcie opisywany fenomen zjawiska kojarzy mi się, w odniesieniu do relacji barterowych, z realiami gospodarek niedoboru, że wymienię choćby Kubę bądź – jak w przypadku współdzielenia – z czasami historycznie najdawniejszymi, po wspólnotę pierwotną czy koczowniczy tryb życia ludów określanych współcześnie jako pierwotne.

Co zatem decyduje o fenomenie opisanego zjawiska? Wydaje się, że nie tyle nowoczesne technologie, co ich społeczny, wynikający z nowych zastosowań kontekst.

Sharing economy a spółdzielczość

Stąd blisko już do bankowości spółdzielczej, czy też szerzej rzecz ujmując, spółdzielczej formy własności jako podstawy prowadzenia działalności gospodarczej.

Innymi słowy – technologia stwarza, także nam, niepowtarzalną szansę, aby starym, sprawdzonym treściom, stanowiącym o istocie spółdzielczości nadać nową, atrakcyjną i skuteczną rynkowo formę.

Pogląd ten wielokroć prezentował prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz, który twierdzi, że szanse, jakie niesie sharing economy – obok oczywistych niewiadomych w sferze regulacji czy podatków – wymagają aktywnego namysłu i szukania praktycznych zastosowań w bankowości spółdzielczej właśnie.

Potencjał jeszcze niepoznany

Być może cykliczne spotkania środowiskowe stworzą ku temu okazję, już dziś więc namawiam Państwa do bliższego przyjrzenia się temu zjawisku, którego potencjał zdaje się wykraczać daleko poza najbardziej znane i niekiedy kontrowersyjne rozwiązania w rodzaju Ubera.

Jeśli bowiem  badacze tego wciąż nowego zjawiska nie mogą uzgodnić stanowisk na poziomie definicji i modeli biznesowych, to być może dopiero praktyka rozstrzygnie o skali i sposobach wykorzystania technologii w procesach zrównoważonej transformacji.

Jej globalny wymiar ma przecież  liczne odniesienia do wszystkiego tego, co dzieje się w naszych małych ojczyznach. Także w sferze usług finansowych, bez których lokalny rozwój nie będzie możliwy.