Raport Specjalny Finansowanie Samorządów: Jesteśmy sobie potrzebni

Co pana zdaniem składa się na relacje sektora bankowego i samorządów wszystkich szczebli, poczynając od gminy, a na województwie kończąc?

– Wieloletnie relacje obu środowisk są nie tylko dobre, ale i efektywne, gdy zważyć, że wspólny cel, jakim jest podniesienie statusu społecznego i gospodarczego wsi, miast i miasteczek, wreszcie powiatów, regionów, metropolii i województw, stanowi ich stały element i spoiwo. Nie mówiąc o tym na co dzień, uczestnicy procesu po obu stronach lokalnej sceny odczuwają uzasadnioną satysfakcję z tego, że zaspokajają aspiracje i dążenia mieszkańców. Z drugiej strony programy rozwojowe miast, gmin czy województw są z reguły bogatsze niż realne możliwości finansowe ich realizacji. Naturalną barierę stanowią często zasoby demograficzne, jakość i poziom rozwoju infrastruktury – w najszerszym znaczeniu tego słowa, chłonność i dynamika rozwojowa lokalnych rynków, wreszcie zasoby kadrowe i ich jakość czy konkurencyjność. To, co się wydarzyło na przestrzeni minionych lat, poczynając od transformacji ustrojowej, stanowi słuszny powód do dumy obu środowisk – JST i sektora bankowego. Poziom zamożności milionów współobywateli, wzrost jakości życia, znaczna poprawa bezpieczeństwa, nasycenia infrastrukturą teleinformatyczną i cyfrową, poprawa infrastruktury edukacyjnej, zdrowotnej, dostępność usług komunalnych – wszystko to składa się na odczuwalną poprawę warunków życia i gospodarowania.

Jak zdefiniować filary stabilnego finansowania zadań JST i perspektywę przychodową po roku 2020?

– Nasze debaty i spotkania na przestrzeni ostatnich lat służą także wyznaczeniu wspomnianej perspektywy. Przy założeniu mniejszego dopływu środków zewnętrznych, zwłaszcza z UE, oraz malejącej roli dotacji poznajemy sytuację, w jakiej przyjdzie finansować projekty rozwojowe. Przedmiotem analizy banków, odpowiadających wszak za bezpieczeństwo depozytów i efektywną alokację zasobów, jest możliwość spłaty zobowiązań, co szczególnie w przypadku regionów dotkniętych depopulacją, relatywnie niskim poziomem zamożności – zwłaszcza gdy nie ulega on poprawie – wpłynie na możliwości udzielania finansowania.

Z kolei instytucje samorządowe muszą brać pod uwagę ograniczenia natury formalnej – zarówno te wynikające z odpowiednich regulacji prawnych, jak i stabilność oraz trwałość rozwiązań wdrażanych w okresie, na jaki zaciągają zobowiązania. Od lat monitorujemy charakter, zakres i skalę programów rozwojowych, sposób zarządzania nimi oraz uzyskiwane efekty – zarówno w obszarze twardych, mierzalnych wskaźników, jak i tzw. miękkich rezultatów, składających się na budowę kapitału społecznego w lokalnych społecznościach. Przez lata uczestnicy tego procesu w bankach i samorządach nabrali doświadczenia, nauczyli się lepiej rozumieć swoje potrzeby i oczekiwania. Oba zainteresowane środowiska mają świadomość, że możliwości rozwoju i jego finansowania zależą od priorytetów i polityki gospodarczej rządu, poziomu długu publicznego czy deficytu budżetowego oraz tempa i trwałości wzrostu PKB.

Odrębne zagadnienie to współpraca w obszarze wdrażania nowych technologii z zakresu płatności i rozliczeń – nie tylko pomiędzy bankami i samorządem oraz jednostkami współpracującymi, lecz także z poziomu klienta załatwiającego swoje sprawy w urzędzie. Jako środowisko aktywnie wspieramy obrót bezgotówkowy – bezpieczny, efektywny i relatywnie tańszy od tradycyjnej formy rozliczeń. Osobne zadanie to wspieranie przez sektor edukacji finansowej, ekonomicznej, czy szerzej rzecz ujmując, uczenie przedsiębiorczości ...