PPK nie dla 55 plus?

Zgodnie z przedstawionym projektem udział w PPK ma być dobrowolny. Jednak zapisanie pracownika do planu kapitałowego będzie obowiązkiem podmiotu go zatrudniającego (a więc np. pracodawcy). Obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej będzie on musiał wykonać najpóźniej w terminie 7 dni po upływie okresu 90 dni od dnia zatrudnienia tej osoby.

Przy czym do okresu, którego upływ warunkuje powstanie obowiązku zawarcia umowy, wliczać będzie się wszystkie okresy zatrudnienia w podmiocie zatrudniającym lub w innym podmiocie zatrudniającym należącym do tej samej grupy kapitałowej, co podmiot zatrudniający zawierający umowę o prowadzenie PPK, a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach zatrudniających, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podmiot zatrudniający jest następcą prawnym w stosunkach prawnych nawiązanych przez podmiot poprzednio zatrudniający tę osobę.

W przypadku osób wykonujących pracę nakładczą do wspomnianego okresu wlicza się okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23¹ K.p.

 Ważne

Pojęcie podmiotu zatrudniającego w rozumieniu ustawy o PPK obejmuje pracodawców w rozumieniu Kodeksu Pracy, zleceniodawców, nakładców, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, spółdzielnie kółek rolniczych i podmioty, w których działają rady nadzorcze, jeżeli ich członkowie są wynagradzani z tytułu pełnienia tych funkcji.

Pracownicy administracji rządowej na końcu

Obowiązek zawierania umów o zarządzanie PPK ma być wprowadzany stopniowo. W odniesieniu do firm, które zatrudniają, co najmniej 250 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r., trzymiesięczny termin, w ciągu, którego konieczne będzie zawarcie umowy o prowadzenie PPK liczony będzie od 1 stycznia 2019 r., w odniesieniu do podmiotów, które zatrudniają, co najmniej 50 osób zatrudnionych według stanu na dzień 30 czerwca 2019 r. – od 1 lipca 2019 r., w odniesieniu do tych zatrudniających, co najmniej 20 osób zatrudnionych według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r. – od 1 stycznia 2020 r., a pozostałych podmiotów zatrudniających – od 1 lipca 2020.

Ten ostatni termin dotyczy też jednostek organizacyjnych wchodzących w skład sektora finansów publicznych w rozumieniu art. 9 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077), niezależnie od tego ile osób zatrudniają. Chodzi tu m.in. o organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały, jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki, państwowe fundusze celowe, ZUS, KRUS, NFZ, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, uczelnie publiczne, państwowe i samorządowe instytucje kultury, inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Jedno „nie” to za mało

Osoba zatrudniona stanie się, więc członkiem PPK niejako automatycznie. Od jej aktywności zależeć będzie jednak na jak długo. Będzie, bowiem mogła zrezygnować z tego typu oszczędzania na podstawie pisemnej deklaracji. Wzór takiej deklaracji określony zostanie w akcie wykonawczym. Za uczestnika, który zrezygnował z oszczędzania w PPK podmiot zatrudniający nie będzie odprowadzał składek począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym taką deklaracje otrzymał.

Aby zapobiec wywieraniu nacisku do składania tego typu deklaracji projekt ustawy (art.97) wprowadza za tego typu zachowania sankcje karne. Zgodnie z nim, kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba upoważniona do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego lub działająca z inicjatywy tego podmiotu, nakłania uczestnika do rezygnacji z oszczędzania w PPK, podlega karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo karze pozbawienia wolności do dwóch lat.

Deklaracja o rezygnacji z PPK ważna będzie jednak tylko dwa lata. Po tym okresie, bowiem składki do PPK powinny być ponownie za tę osobę odprowadzane, chyba, że ponownie zrezygnuje ona z uczestnictwa w PPK. O tym, że po raz kolejny będzie musiała podjąć taką decyzję ma być odpowiednio wcześniej informowana przez podmiot ją zatrudniający.

Przy czym jeśli osoba, która zrezygnuje z uczestnictwa w PPK zmieni zdanie, może ponownie stać się jego uczestnikiem. Wystarczy, że złoży podmiotowi zatrudniającemu pisemny wniosek o odprowadzanie składek do PPK.

Starszym już dziękujemy

Do udziału w pracowniczych planach kapitałowych ustawa „zaprasza” wszystkich zatrudnionych bez względu na formę, w jakiej świadczą oni pracę. A zatem zarówno pracowników, a więc osoby zatrudnione na podstawie kodeksu pracy, osoby wykonujące pracę nakładczą, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, jak i osoby fizyczne wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. A także członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tych funkcji podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Ograniczeniem przy zapisywaniu do PPK będzie jednak ich wiek. Całkowicie wykluczone z tego programu mają być osoby, które ukończyły 70 lat. Umowy na rzecz osoby zatrudnionej, która ukończyła 55 rok życia, a nie ukończyła 70 roku życia, zawierane będą natomiast jedynie na jej wniosek. Aby jednak zapobiec celowemu zwalnianiu osób zatrudnionych przed ukończeniem 55 roku życia, a następnie zatrudnianiu ich na nowo po ukończeniu tego wieku celem wyłączenia obowiązku zawierania umów o prowadzenie PPK, projektowana ustawa przewiduje obowiązek zawarcia takich umów na rzecz osób, które w momencie zatrudnienia osiągnęły ten wiek, ale w okresie 12 miesięcy poprzedzających pierwszy dzień zatrudnienia, były zatrudnione w tym podmiocie zatrudniającym łącznie, przez co najmniej 90 dni.

PPE a PPK

Obowiązek zawarcia umów o prowadzenie PPK nie będzie odnosił się do podmiotu zatrudniającego, który prowadzi pracowniczy program emerytalny (PPE) w dniu wejścia w życie ustawy i odprowadza składki podstawowe do PPE w wysokości, co najmniej 3,5% wynagrodzenia.

Obowiązek zawarcia umów o prowadzenie PPK nie będzie również dotyczył mikro przedsiębiorców, w przypadku, gdy wszystkie osoby zatrudnione w terminie 60 dni od dnia zatrudnienia pierwszej z nich złożą deklaracje o rezygnacji z odprowadzania składek do PPK.

Ponadto w projekcie ustawy proponuje się nieobejmowanie obowiązkiem zawarcia umów o prowadzenie PPK osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.