Pożegnanie Adama Dunalewicza
Swoją działalność społeczną rozpoczął od szeregowego członka ZSP na uczelni, a potem został Sekretarzem Zarządu Wojewódzkiego SZSP w Katowicach. Jego dokonania, pomysłowość oraz konsekwencja w realizacji podjętych zadań – zadecydowały o złożeniu Mu propozycji przejścia do pracy w Zarządzie Głównym SZSP. W 1977 roku został Zastępcą Kierownika Wydziału Organizacyjnego. Tutaj rozwinął swoje zdolności i po trzech latach otrzymał propozycję pracy w ówczesnym Urzędzie Rady Ministrów, w Biurze Prasowym Rządu.
W 1983 roku awansował na stanowisko dyrektora biura, zastępcę rzecznika prasowego rządu. W swojej działalności przede wszystkim skupiał się na realizacji zasady: „praca rządu przy otwartej kurtynie”. Organizował konferencje prasowe, briefingi dla dziennikarzy, przygotowywał opracowania o realizacji rządowych programów ekonomicznych i społecznych.
Współpracował z dziennikiem „Rzeczpospolita”, redakcją gospodarczą Polskiego Radia „Radio Biznes”, telewizyjnym „Monitorem Rządowym”. W 1989 roku przygotował informacyjną obsługę obrad Okrągłego Stołu i odpowiadał za przekazywanie komunikatów strony rządowej.
Po zmianach ustrojowych i transformacji społeczno-politycznej przez krótki czas zajmował się własną działalnością gospodarczą. Jednak nadal pragnął realizować się w sferze public relations. Współtworzył Agencję Informacyjną, której ambicją był przełamanie monopolu w zakresie dostarczania informacji dla mediów.
Jego działalność zawodowa związana też była z bankowością. W roku 1997 przeszedł do pracy w BRE Banku, gdzie zajmował się nowoczesnymi metodami promocji i marketingu. Został też członkiem Rady Nadzorczej Agencji Wydawniczo-Marketingowej „MEDIABANK” SA, a następnie jej prezesem.
Z Jego inicjatywy utworzone zostało w 2002 roku radio o profilu gospodarczym: PIN – „Pieniądz i Nowoczesność”. Dalszą działalność zawodową Adam prowadził jako redaktor naczelny tego radia. Niestety, pogorszenie stanu zdrowia – wylew przerwał Jego intensywną aktywność i w roku 2007 przeszedł na rentę.
Jednak Adam był zawsze wytrwały i potrafił radzić sobie z różnymi problemami. Również pokonał dolegliwości zdrowotne i starał się wrócić do aktywnego życia społecznego. W 2010 roku został prezesem Fundacji „Zdrowie Publiczne”. Zajmował się propagowaniem nowoczesnych i oryginalnych metod terapeutycznych. Jednym z przykładów w tej dziedzinie mogą być organizowane przez Fundację wystawy twórczości artystycznej osób niepełnosprawnych. Ponadto w 2012 roku Adam był inicjatorem spotkań Koleżeńskiego Klubu Dyskusyjnego „Sentyment”. Angażował się też w działalność Fundacji Ogólnopolskiej Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego i Stowarzyszenia Obywatelskiego „Dom Polski”.
Szczególną cechą Adama była skromność. Nie afiszował się i nie chwalił swoimi sukcesami. Był bardzo pracowity, systematyczny i świetnie zorganizowany. Umiał to przekazać swoim pracownikom, potrafił zainspirować ich i sprawić, że mieli satysfakcję z wykonywanej pracy.
Adam był także bardzo rodzinny, pomimo wielu zajęć, znajdywał czas na prace domowe, pomoc dla żony Beaty i wychowanie dzieci: syna Pawła i córki Moniki.
Miał też swoje pasje, które udało Mu się zrealizować, gdy z przyczyn zdrowotnych musiał trochę spasować zawodowo. Lubił spędzać czas nad wodą i łowić ryby, a także w zaciszu leśnym zbierać grzyby.
Żegnamy Adama i zachowujemy Go we wdzięcznej pamięci.
Koledzy i Współpracownicy