Odszkodowanie za odwołany lot w walucie kraju pasażera, orzekł TSUE
W przedmiotowej sprawie (C-356/19) pasażerka posiadała rezerwację na lot liniami Smartwings (dawnje Travel Service) z lotniska w państwie trzecim do miasta w Polsce. Lot był opóźniony o ponad 3 godziny.
Spór o zasadę i równowartość 400 euro
Pasażerka dokonała cesji wierzytelności w zakresie odszkodowania w wysokości 400 EUR na podstawie Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 w sprawie praw pasażerów lotniczych na rzecz spółki Delfly, która wniosła pozew do Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy o zapłatę kwoty 1698,64 PLN, stanowiącej równowartość 400 EUR według kursu wymiany walut Narodowego Banku Polskiego obowiązującego w dniu wytoczenia powództwa o zapłatę odszkodowania.
Nieudana próba oddalenia powództwa
Linia lotnicza wniosła o oddalenie powództwa z uwagi na określenie kwoty w walucie polskiej, a nie w euro, jak stanowią przepisy ww. Rozporządzenia.
Dlatego sąd polski skierował do TSUE pytanie prejudycjalne, czy pasażer, którego lot został odwołany lub doznał duzżego opóźnienia, lub jego następca prawny, może domagać się zapłaty odszkodowania w walucie krajowej miejsca zamieszkania.
W konsekwencji, czy można oddalić takowe powództwo w sytuacji sformułowania go w walucie innej niż euro, skoro Rozporządzenie posługuje się tym kwotami we wspólnej walucie i nie odnosi się do państw spoza strefy euro.
Równe prawa pasażerów ze strefy euro i spoza niej
Trybunał orzekł, że skoro celem rozporządzenia było zapewnienie wysokiego poziomu ochrony pasażerów, to jego przepisy powinny być interpretowane na korzyść pasażera. A zatem uzależnienie wypłaty odszkodowania od żądania go w walucie euro byłoby nieuzasadnionym ograniczeniem praw pasażera.
Ponadto, zwrócono uwagę, że rozporządzenie nie rozróżnia pasażerów względem przynależności państwowej lub miejsca zamieszkania, lecz odnosi się do miejsca wylotu i lądowania danego lotu.
Żądanie formułowania roszczenia wyłącznie w walucie euro może prowadzić do odmiennego traktowania pasażerów z oraz spoza strefy euro, co nie znajduje żadnego uzasadnienia.
W zakresie tego, w jaki sposób dokonać przewalutowania, TSUE uznał, że warunki dokonywania konwersji walutowej, w tym ustalenie mającego do niej zastosowanie kursu wymiany, należą do prawa krajowego państw członkowskich.