Eksperci EKF: wzrost PKB będzie spowalniać do 2022 roku

„Zgodnie z prognozami ekspertów EKF, w najbliższych latach należy spodziewać się spowolnienia tempa wzrostu gospodarczego. Tempo wzrostu PKB w Polsce ma obniżyć się z 5,1 proc. w roku 2018 do poniżej 3% w roku 2022. Oznacza to nieco bardziej pesymistyczną prognozę PKB niż przedstawiona w zaktualizowanym w kwietniu br. rządowym Programie Konwergencji, poza sytuacją w roku 2019, którą eksperci oceniają bardziej optymistycznie. Podobne rozbieżności między konsensusem prognostycznym EKF a programem rządowym dotyczą ścieżki inwestycji” – czytamy w prezentacji dotyczącej prognoz i rekomendacji ekspertów EKF.

Konsensus prognostyczny przewiduje niższe tempo ich wzrostu w okresie 2020-2022, a szybsze tempo ich wzrostu w roku 2019. Średnia z ankiet to wzrost w wysokości 4,34% w 2019 r., 3,54% w 2020 r., 2,82% w 2021 r. i 2,84% w 2022 r.

Czytaj także: EKF 2019. Firmy technologiczne „zjedzą” system bankowy?

Konsumpcja prywatna pozostanie najbardziej istotnym czynnikiem wzrostu PKB

„Eksperci EKF, podobnie jak w Programie konwergencji, prognozują, że konsumpcja prywatna pozostanie najbardziej istotnym czynnikiem wzrostu PKB. Będzie bazowała na niskim (3,5-3,7%) bezrobociu, optymistycznych nastrojach konsumentów wspomaganych przez rosnące transfery socjalne oraz szybko rosnące płace (w tempie 6,5% rocznie). Większość ekonomistów jest jednak zgodna, że nie należy spodziewać się tempa wzrostu konsumpcji na obecnym poziomie w ciągu następnych lat (ponad 4% rocznie) i że od roku 2021 tempo to zmniejszy się do ok. 3%. Wyhamowaniu ulegnie również wysokie tempo wzrostu wynagrodzeń do 5,7% rocznie” – czytamy dalej.

„To, co może martwić i oddaje to średnia oczekiwań – nakłady brutto na środki trwałe nie są nadmiernie wysokie – to jest słabe tempo wzrostu inwestycji” – powiedział podczas prezentacji prognoz na EKF w Sopocie główny ekonomista Banku Pekao Marcin Mrowiec.

Według średniej z prognoz, nakłady brutto na środki trwałe wzrosną o 6,3% w 2019 r. (wobec wzrostu o 8,7% r/r w ub.r.), a następnie o 3,98% w 2020 r., 2,5% r/r w 2021 r. i o 3,3% r/r w 2022 r.

„Makroekonomiści bankowi przewidują również wzrost średniorocznej stopy inflacji (CPI), ale jej wzrost nie będzie stanowił istotnego zagrożenia dla celu inflacyjnego w najbliższych trzech latach. Warto jednak zwrócić uwagę, że w roku 2022 zbliży się do granicy celu inflacyjnego i wyniesie ok. 3,2%. Należy oczekiwać lekkiej deprecjacji PLN w relacji do EUR (4,34), co może stanowić pewną stymulantę do wzrostu eksportu” – czytamy dalej.

Inflacja średnioroczna ma wynieść – według prognoz ekspertów – 1,97% w 2019 r. (wobec 1,6% w ub.r.), 2,9% w 2020 r., 3,15% w 2021 r. i 3,22% w 2022 r.

Oczekiwania inflacji bazowej 

„To, na co warto zwrócić uwagę, to oczekiwania inflacji bazowej – w tym roku 1,8%, 2,5% w 2020 i 2,8% w 2021 – sama inflacja bazowa jest powyżej celu inflacyjnego” – podkreślił Mrowiec.

Eksperci EKF prognozują w perspektywie 2-3 lat stopniowy wzrost stopy referencyjnej NBP i stawek na rynku międzybankowym, co wiąże się ze wzrostem kosztów finansowania banków i automatycznym wzrostem ceny kredytów mieszkaniowych i korporacyjnych, które oparte są na zmiennej stopie procentowej.

Według nich, stopa referencyjna nie zmieni się w tym roku, ale na koniec 2020 r. wyniesie (średnio wg prognoz) 1,69%, na koniec 2021 r. – 2,04%, zaś na koniec 2022 r. – 2,5%.

Najistotniejsze różnice między konsensusem prognostycznym ekspertów EKF, a prognozami zawartymi w zaktualizowanym Programie Konwergencji (2019) dotyczą przewidywanego deficytu sektora finansów publicznych.

„W roku 2018 deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych zmniejszył się do 0,4% PKB, co było najlepszym rezultatem od czasu przystąpienia Polski do UE. Eksperci prognozują jednak, że dalsze transfery socjalne związane z realizacją obietnic wyborczych spowodują istotne pogorszenie wyników sektora finansów publicznych, szczególnie w latach 2021 i 2022, w których deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniesie ok. 2,5%. Towarzyszyć temu może pogłębiający się deficyt na rachunkach obrotów bieżących, który wzrośnie dwukrotnie i osiągnie poziom ok. 1,3% PKB w roku 2022” – czytamy dalej w prezentacji.

Pięć najważniejszych rekomendowanych działań w polityce gospodarczej Polski

Eksperci przygotowali też pięć najważniejszych rekomendowanych działań w polityce gospodarczej Polski do 2022 roku.

„Najważniejsze rekomendacje płynące z raportu to konieczność prowadzenia polityki antycyklicznej – jest to również działaniem prospołecznym. Po drugie, to, na co zwracają makroekonomiści, to zmniejszenie deficytu strukturalnego związanego obecnie z transferami socjalnymi i to, co wydaje się ciekawa propozycja – to rozważenie, by transfery opierały się na ulgach podatkowych, a w mniejszym stopniu na transferze gotówki. Racjonalizacjach transferów w świetle transferów to druga rekomendacja” – powiedział koordynator EKF Leszek Pawłowicz podczas prezentacji prognoz i rekomendacji.

Eksperci proponują – w ramach drugiej rekomendacji – działania na rzecz ograniczenia deficytu strukturalnego, w tym ograniczenie sztywnych wydatków budżetu, oraz racjonalizację systemu transferów socjalnych.

„Trzecia rekomendacja – to jak zwiększyć aktywność zawodową Polaków oraz czwarta – to wskazania do prowadzenia inteligentnej polityki imigracyjnej, co pozwoli przełamywać barierę niskich zasobów pracy” – dodał Pawłowicz.

Eksperci zalecają stworzenie „spójnej długofalowej i inteligentnej polityki imigracyjnej, a w szczególności pełne otwarcie na napływ pracowników z zagranicy (głównie z Ukrainy i Białorusi) przy jednoczesnych kompleksowych działaniach, aby osiedlali się oni na stale w Polsce wraz ze swoimi rodzinami”, podano w prezentacji.

„Ostatnia rzecz, na którą zwracają uwagę makroekonomiści, to potrzeba zwiększenia stabilności regulacyjno-prawnej – co poprawia atrakcyjność inwestycyjną kraju” – powiedział koordynator EKF.

Wśród ekspertów EKF dominuje opinia, że priorytetowym zadaniem polityki gospodarczej sprzyjającym wzrostowi inwestycji prywatnych jest zwiększenie stabilności regulacyjno-prawnej. Oznacza to konieczność ograniczenia niepewności prawno-instytucjonalnej, stabilności reguł gry i przewidywalności otoczenia regulacyjnego, wskazano także.