Czy pandemia COVID-19 pogłębiła podział świata na podłączonych i niepodłączonych do sieci?

Globalna pandemia COVID-19 uświadomiła wszystkim jak ważną rolę w naszym życiu odgrywa technologia.

W sytuacji, gdy jesteśmy zmuszeni do ograniczenia kontaktów społecznych, bez narzędzi cyfrowych nie udałoby się nam zapewnić ciągłości działania biznesu, kontynuować edukacji dzieci i młodzieży czy utrzymać relacji z bliskimi.

Internet stał się dobrem podstawowym, jak woda, chleb czy prąd w gniazdku. Niestety, wiele osób w Polsce i na świecie wciąż nie ma dostępu do sieci, co oznacza, że pandemia COVID-19 pogłębia, i tak już duże, obszary cyfrowego wykluczenia.

Nowa (nie)normalność

Przez ostatnie dekady ludzkość dokonała niebywałego skoku ekonomicznego i technologicznego, co przełożyło się na systematyczny spadek ubóstwa i stały wzrost gospodarczy. Niestety, pandemia COVID-19 zmieniła świat jaki znamy i uwidoczniła problemy, które do tej pory były mniej dostrzegalne. Sieć stała się niezbędnym narzędziem w rękach biznesu, administracji publicznej, placówek edukacyjnych i służby zdrowia.

Tymczasem z danych Banku Światowego wynika, że jedynie około 35% ludności w krajach rozwijających się ma dostęp do Internetu w porównaniu do około 80% w państwach rozwiniętych, co w skali świata przekłada się na 3,7 mliarda osób (a więc połowę światowej populacji) bez dostępu do Internetu.

W Polsce, wg Cisco Annual Internet Report, w 2018 roku jedynie 58% populacji stanowili użytkownicy Internetu.

Jak wynika z wyliczeń PwC, zapewnienie dostępu do Internetu osobom, które do tej pory były go pozbawione, przełożyłoby się na dodatkowe 6,7 biliona dolarów w światowej gospodarce. Pozwoliłoby to na wydźwignięcie ze skrajnego ubóstwa kolejnych 500 milionów osób.

Choć postęp jaki dokonał się w tej dziedzinie od 2000 roku, kiedy jedynie 6,7% populacji świata korzystało z Internetu, jest ogromny, to istniejący obecnie podział świata „na pół”, pomiędzy podłączonych a niepodłączonych do sieci jest wciąż ogromny, a pandemia COVID-19 tylko pogłębia jego skutki.

Przy czym cyfrowe wykluczenie nie dotyczy tylko mniej rozwiniętych gospodarek. Często obejmuje całe grupy w ramach gospodarek Zachodu – mieszkańców obszarów wiejskich, którzy często stają się wręcz „niewidzialni” w gospodarce opartej na przepływie informacji.

Inna często wykluczona grupa to kobiety, które wg danych Światowego Forum Ekonomicznego mają o 50% mniejsze szanse na korzystanie z Internetu niż mężczyźni. Jak widać – postęp nie przebiega równomiernie.

Czytaj także: Bez Facebooka trudniej o kredyt?

Trzy główne bariery

Wg najnowszego raportu Cisco Inclusive Future 2020, istnieją 3 główne bariery, których pokononanie pozwoli poprawić przedstawiony powyżej stan rzeczy, gdzie duża część globalnej populacji nie ma dostępu do Internetu, nie może sobie na niego pozwolić finansowo lub nie ma umiejętności w zakresie technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT), aby z niego skorzystać.

Powszechność technologii: Pierwszym wyzwaniem jest zwiększenie dostępu do szerokopasmowego Internetu dla jak największej liczby osób. Podczas gdy finansowanie infrastruktury w krajach rozwijających się wzrosło i poczyniono imponujące postępy w zakresie łączności mobilnej, nadal istnieją podziały cyfrowe we wszystkich regionach i krajach.

Wynika to z faktu, że zbudowanie wysokiej jakości infrastruktury szerokopasmowej może być zarówno kosztowne, jak i trudne technicznie. Dobra wiadomość jest taka, że od 2019 r. prawie wszyscy ludzie na świecie mieszkają w zasięgu sygnału sieci mobilnej, a 90% żyje w zasięgu sieci 3G lub wyższej. To rozszerzanie sieci mobilnej rośnie jednak szybciej niż odsetek populacji korzystającej z sieci, co oznacza, że istnieją dodatkowe bariery do pokonania.

‒ Potencjalne rozwiązanie: Budowa dodatkowych punktów dostępowych (ze szczególnym uwzględnieniem społeczności wiejskich i uboższych), aby zwiększyć zasięg Wi-Fi i szerokopasmowy dostęp do Internetu.

Dostępność finansowa: Dostęp do Internetu nic nie znaczy, jeśli nie ma się środków na rachunek za niego. Cel ONZ dotyczący niedrogiego internetu to 2% miesięcznego dochodu na jeden gigabajt danych, co stanowi kwotę, która umożliwia podstawowy dostęp do Internetu.

Jednak większość osób pozbawionych dostępu do sieci żyje w ubóstwie i dlatego nie ma środków na opłacenie usługodawcy, nie mówiąc już o zakupie komputera lub smartfona. W krajach rozwiniętych, takich jak USA, usługi użyteczności publicznej, takie jak energia elektryczna, gaz, woda i telefon, są często dotowane dla tych, którzy nie mogą sobie na to pozwolić. Internet szerokopasmowy należy traktować podobnie ‒ jako usługę publiczną, na którą każdy zasługuje jako podstawowe prawo człowieka.

‒ Potencjalne rozwiązanie: szerokopasmowy Internet jako niedrogie, udostępnione przez rząd narzędzie użyteczności publicznej dla osób, które w przeciwnym razie nie mogłyby sobie na nie pozwolić.

Zobacz więcej najnowszych wiadomości o wpływie koronawirusa na gospodarkę >>>

Umiejętności cyfrowe: Na całym świecie korzystanie z Internetu jest ściśle powiązane z edukacją. Osobom bez dostępu do sieci często brakuje też możliwości korzystania z urządzeń cyfrowych czy aplikacji komunikacyjnych w celu uzyskiwania dostępu do informacji i zarządzania nimi.

Inną istotną barierę dla integracji cyfrowej nadal stanowi brak umiejętności korzystania z Internetu. Około 23% osób dorosłych na całym świecie nie jest „biegła cyfrowo” (w przypadku kobiet wg danych UNESCO prawdopodobieństwo osiągnięcia cyfrowej biegłości jest czterokrotnie mniejsze niż u mężczyzn), co oznacza, że nawet jeśli Internet jest dostępny i tani, wielu nie będzie mogło z niego skorzystać.

Obecnie prawie każda praca wymaga komunikacji cyfrowej, więc wyposażenie ludzi w umiejętności skutecznego i odpowiedzialnego wyszukiwania, oceny, komunikowania i udostępniania treści online jest kluczem do ich przyszłości.

‒ Potencjalne rozwiązanie: Wprowadzenie kształcenia umiejętności cyfrowych do codziennego programu nauczania na wszystkich poziomach edukacji, począwszy od szkoły podstawowej.

Zlikwidować przepaść cyfrową

‒ Internet, który służy tylko części populacji świata, w czasie kryzysu takiego jak pandemia COVID-19 zwiększa przepaść cyfrową i ogranicza naszą zdolność do tworzenia bardziej zrównoważonej przyszłości dla wszystkich.

Musimy jak najszybciej usunąć bariery ograniczającego jego dostępność albo stawić czoła światu, w którym uczniowie i studenci nie są w stanie zdobyć umiejętności potrzebnych do dołączenia do siły roboczej, osoby w wieku produkcyjnym nie są w stanie zdobyć lub utrzymać pracy; seniorzy lub osoby niepełnosprawne nie są w stanie skorzystać ze zdalnej opieki zdrowotnej; a małe firmy nie są w stanie rozszerzyć swoich usług, aby sprostać zmianom potrzeb klientów – podkreśla Tae Yoo, Corporate Affairs Senior Vice President w Cisco.

Pełna wersja raportu Cisco Inclusive Future 2020 dostępna jest: https://www.cisco.com/c/m/en_us/about/cxo-agenda/inclusive-future/inclusive-future-report-summary.html