FN 2013/10-12 (październik-grudzień 2013) CZYTAJ WIĘCEJ
Od Redakcji Kwartalnika Finansowanie Nieruchomosci: wrzesień 2013
Wydaje się, że na rynku finansowania nieruchomości w Polsce skumulowało się obecnie wiele problemów, które wymagają szybkiego rozwiązania, aby nie doszło do silnych efektów kryzysowych.
„Kasy oszczędnościowo- -budowlane filarem długoterminowej polityki mieszkaniowej państwa” – to temat spotkania seminaryjnego, które zostało zorganizowane przez Komisję Budżetu i Finansów Publicznych Senatu RP oraz Związek Banków Polskich w dniu 10 lipca 2013 roku. Idea powołania w Polsce kas oszczędnościowo- -budowlanych po raz kolejny powróciła na forum naszego parlamentu, stąd szczególnie ożywiona dyskusja i zainteresowanie tą tematyką wielu środowisk związanych z budownictwem mieszkaniowym i bankowością.
W debacie na temat kas oszczędnościowo-budowlanych powinniśmy ograniczyć się do rozważenia przede wszystkim kwestii oszczędności gromadzonych przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa, które to dwa sektory w każdej gospodarce rynkowej stanowią główne sektory gospodarcze.
Problematyka kas oszczędnościowo-budowlanych po raz pierwszy została podjęta przez Sejm drugiej kadencji już 23 maja 1995 r. Grupa posłów wniosła wówczas do Sejmu projekt ustawy o kasach budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe.
Przygotowując założenia ustawy o kasach budowlanych, należałoby uwzględnić trzy zasadnicze elementy: podstawę społeczną funkcjonowania systemu, uzasadnienie ekonomiczne działania kas oraz warunki prawne.
Ocena ryzyka przedsiębiorstw w szeroko pojętej branży budowlanej należy do kluczowych czynników wpływających na podaż i popyt źródeł finansowania oraz ich ceny. Różnorodność instytucji zaangażowanych w proces finansowania nieruchomości oraz produkcji budowalnej pozwala na tworzenie informacji o ryzyku kredytowym1 z perspektywy dużej liczby podmiotów, a nie tylko z perspektywy banku.
W trakcie obecnego kryzysu na rynku finansowym dokładnie opisywano rolę instytucji finansowych, zwłaszcza banków inwestycyjnych i pośredników kredytowych. Szczególnie ostrej krytyce poddano model sekurytyzacji. Czy słusznie?
Zgodnie z treścią art. 59 ust. 1 zdanie 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz. U. 2012 r. poz. 647 z późn. zm.) (w skrócie u.o.p.z.p.), zmiana zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego, polegająca na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 1 i art. 86 u.o.p.z.p., wymaga ustalenia, w drodze decyzji, warunków zabudowy.
Dynamiczny rozwój ekonomiczny sprawił, że powstały możliwości realizacji przez wiele lat strategii „przyspieszenia mieszkaniowego”, co zaowocowało radykalną poprawą standardu mieszkaniowego Finów.
Z dr. hab. Gabrielem Główką, Prodziekanem Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie w Szkole Głównej Handlowej, rozmawia Zbigniew Krysiak
O raporcie
Sektor mieszkaniowy ma na całym świecie dwie bolączki, które prowadzą do problemów i nawet kryzysów gospodarczych. Pierwszą jest sztywna w krótkim okresie podaż, co sprawia, że wahania popytu przekładają się na wahania cen, które mogą przejść w samonapędzającą się spiralę. Mieliśmy z tym do czynienia niedawno także w Polsce, choć na szczęście obyło się bez poważnych konsekwencji.