Komentarze ekspertów

W nowy tydzień wchodzimy ze starymi poziomami. Poniedziałek na rynku walutowym rozpoczął się bowiem w okolicach notowań z piątkowego zamknięcia. Tak więc, na rynku światowym kurs EUR/USD zastajemy lekko powyżej 1,30, USD/JPY przy 99,5 zaś EUR/CHF i GBP/USD odpowiednio na poziomach 1,23 i 1,52. Nic nie zapowiada też, by w najbliższym czasie sytuacja na rynku mogła ulec istotnej zmianie. Dolar nadal pozostawać będzie najchętniej kupowaną walutą przede wszystkim z racji silnych oczekiwań na zakończenie QE3 już w połowie przeszłego roku. Tym zaś na co najbardziej inwestorzy będą zwracali uwagę pozostaną dane makroekonomiczne z USA.

Jak ten czas szybko płynie. Znów mamy koniec tygodnia, miesiąca i na dodatek jeszcze kwartału. Podsumujmy wiec ten okres. Ostatnie pięć dni na rynku euro/dolara przeważała stabilizacja, znacząco nie zachwiana informacjami polityczno-gospodarczymi jakie w tym okresie docierały do inwestorów.

Strumień czy stan? Rynek w trakcie ostatnich kilkunastu dni udowadniał, że niczym jest komfort nawet przy ultra-wysokim stanie wody wobec szalonej podróży, która zapewnia silny strumień. Chodzi tu rzecz jasna o środki płynące z FOMC w postaci QE i reakcję rynku na „zagrożenie” ich stopniowej utraty. Obecnie sytuacja na rynku straciła nieco ze swojej „srogości”.

W czwartek na rynku głównej pary walutowej euro stabilizowało się lekko powyżej 1,30 USD. Lepsze dane o stopie bezrobocia z Niemiec (rewizja stopy bezrobocia za maj z 6,9% do 6,8% oraz stabilne bezrobocie w czerwcu na poziomie 6,8%) oraz wyższy od oczekiwań wskaźnik sentymentu gospodarczego w strefie euro (91,3 pkt w czerwcu wobec oczekiwań na poziomie 90,3 pkt) nie zdołały umocnić wspólnej waluty, która w dalszym ciągu najwyraźniej jest pod wpływem zeszłotygodniowej zapowiedzi Fed-u odnośnie terminarza wygaszania trzeciej rundy ekspansji ilościowej (QE3).

Dzień rozpoczął się wczoraj dla rynku spokojnie. Rynek obligacji czekał na „dodatkowe impulsy”. Dość neutralne było w trakcie sesji zachowanie złotego, choć polskie stopy i waluta załapały się na wolę optymizmu wynikającą z komunikacji Fed i danych makroekonomicznych. Niestety polski rynek akcji z kolei poszedł „bocznym torem” w stosunku do trasy, którą podążały wczoraj indeksy „reszty świata”, indeksy powędrowały w dół – rynek z ograniczonym optymizmem podszedł do inwestycji w Opolu, materializując to w istotnej przecenie akcji spółki PGE.

Wpływ opublikowanych rekomendacji rządowych w sprawie OFE nie miał wpływu na kwotowania rynkowe. Materiały naszego banku szczegółowo przedstawiają scenariusze dopuszczalnych przez rząd rozwiązań w OFE. Pozostaniemy absolutnie z dala krwawiących tytułów, które mrożą krew w żyłach, a skupiać się będziemy stopniowo na podstawowych czynnikach ryzyka, które mogłyby wynikać ze zmniejszenia puli rąk trzymających polski dług w swoich rękach.

Wczorajsza sesja na rynku była dużo spokojniejsza niż poprzednie. Rynek stopy zyskiwał podczas pierwszej połowy wtorkowej sesji na fali gołębich komentarzy „przyszłych” głosujących członków FOMC. Popołudniowe dane z amerykańskiej gospodarki potwierdziły, że ożywienie w USA trwa i utrzymuje się w mocy stanowisko prezesa Fed o nadchodzącym ograniczaniu stymulacji ilościowej gospodarki USA. Zamówienia na dobra trwałego użytku wzrosły w maju o 3,6% m/m wobec prognozy na poziomie 3,0% (głównie ze względu na odbicie w jednej z najbardziej zmiennych kategorii, czyli zamówieniach w sektorze lotniczym), sugerując dość dobry start II kwartału w amerykańskiej gospodarce. Ale na co warto zwrócić uwagę, to wzrost indeksu Conference Board do poziomu 81,4 pkt w czerwcu wobec oczekiwanego 75,2 pkt.

A we wtorek na czerwone niebo nadlatują gołębie i osładzają gorycz „normalizacji”.
Najważniejszy impuls rynkowy nadszedł tej nocy z Fed. Niegłosujący obecnie, ale z prawem głosu w przyszłości członkowie FOMC N.Kocherlakota oraz R.Fisher zdecydowali się skomentować tak ostatnią decyzję FOMC jak i reakcję rynku na mapę drogową Fed w strategii „taperingu” polityki ilościowej. Znamienne jest to, że obaj Ci członkowie nie byli, delikatnie mówiąc, zwolennikami wzmacniania siły oddziaływania Fed za pomocą stymulusu ilościowego jeszcze w 2011 roku. Co prawda, R.Fisher twardo stał po stronie normalizacji polityki monetarnej Fed wspierając „taperingu”, ale w jego ocenie reakcja rynku w poprzednim tygodniu była przesadzona.