Bankowość i Finanse | Kryptologia | Komputery kwantowe w rzeczywistości nie istnieją

Na ile są dziś rozwinięte kryptologia i stosowane na świecie zabezpieczenia przed cyberprzestępcami?

– Obecnie dużo słyszymy o różnych atakach, i to na dużą skalę. Chodzi o ataki na sieci komputerowe ministerstw, sieci wojskowe, banki itd. Jednak nie ma z tego powodu jakiejś paniki, bo z drugiej strony mamy silne zabezpieczenia wszystkich tych sieci i w zasadzie trzeba tylko to kontrolować, pilnować i monitorować. Nie ma metody łamania znanych dobrze szyfrów i wobec tego można powiedzieć, że kryptografia jest w bardzo dobrym stanie. Tak jest już od prawie dziesięciu lat i od 2012 r. nie pojawiło się nic nowego, ale też nie ma jakiegoś przełomu w łamaniu zabezpieczeń. Dlatego uważam, że obecne zabezpieczenia są wyjątkowo silne. Jeśli chodzi, na przykład, o liczby pierwsze, to są one niezwykle ważne w kryptografii, ale nie wiązałbym rozwoju kryptologii z ich rozwojem. Liczby pierwsze istnieją i są używane, natomiast obecnie nie są jakoś szczególnie rozwijane.

W jaki sposób sprawdza się odporność szyfrów na złamanie?

– Na świecie są przeprowadzane konkursy łamania znanych szyfrów i tzw. konstrukcji kryptograficznych. Takim chyba najbardziej znanym jest szyfr RSA, w którym wykorzystuje się także wspomniane już liczby pierwsze. RSA to algorytm kryptograficzny, który został wymyślony już w 1977 r. przez Rona Rivesta, Adiego Shamira i Leonarda Adlemana. Bezpieczeństwo tego szyfru polega na trudności faktoryzacji dużych liczb złożonych, a jego działanie oparto na zasadzie klucza publicznego i prywatnego. Idea polega na obliczeniowo trudnym do wykonania tzw. rozkładzie liczb naturalnych na liczby pierwsze.

Wspomniane konkursy polegają na rozkładaniu liczb naturalnych na liczby pierwsze i są one bardzo zaawansowane. Każdy nowy algorytm, który pojawia się na świecie, jest szybko publikowany i daje obraz tego, jaka jest siła danego szyfru. Obecny rekord rozkładania wynosi 576, czyli 576-bitowa liczba pierwsza może być rozłożona. Dlatego, jeśli mówimy o szyfrze RSA, to stosuje się w nim liczby pierwsze wielkości rzędu co najmniej ok. tysiąca bitów. Dziś uważane za bezpieczne, ponieważ nikt nie zna metody na ich rozkładanie na czynniki pierwsze.

A co dzieje się z zabezpieczeniami stosowanymi w kryptowalutach i ogólnie w technologii blockchain?

– Główną techniką i technologią zabezpieczenia w blockchainie i zasadniczo w kryptowalutach są tzw. funkcje skrótu. To takie funkcje, które każdej wiadomości, każdemu tekstowi, każdemu kompleksowi przypisują ciąg określonej długości, na przykład 256 bitów. Czyli każdy tekst, taki jak choćby „Pan Tadeusz”, Adama Mickiewicza, jest przekładany na ciągi o długości 256 bitów. Ta funkcja skrótu w języku angielskim określana jest jako „hash”, czasem mówimy funkcja haszująca. Zajmowałem się tymi funkcjami jeszcze dekadę wcześniej przed pojawieniem się Bitcoina. Pierwsza publikacja dotycząca tej waluty, ogłoszona przez osobę lub osoby podające się jako Satoshi Nakamoto, ukazała się w styczniu 2009 r., czyli ten blockchain był opracowany w roku 2008. Ucieszyłem się, że właśnie ta technologia została zastosowana w Bitcoinie jako główne zabezpieczenie. Byłem wtedy jednym z chyba 200 osób na świecie, które rozumiały i rozumieją obecnie zasady funkcjonowania tych zabezpieczeń i mogłem ocenić, czy jest to dobrze zaimplementowane.

Dziś z perspektywy badacza tej technologii mogę stwierdzić, że jest ona całkowicie bezpieczna. Nie ma obecnie ani rozwiązania, ani kogokolwiek, kto potrafi złamać taką funkcję skrótu, jaka jest używana właśnie w bitcoinie. Oczywiście są różne kryptowaluty i niektóre z nich stosują trochę inną funkcję skrótu. Funkcja skrótu, na której opiera się blockchain bitcoina to SHA-256 (Secure Hash Algorithm), który pojawił się ...