Bank i Klient: Furtka roztargnienia

Krzysztof Maciejewski

Do konsultacji społecznych trafił właśnie kontrowersyjny projekt przygotowany przez Kancelarię Prezydenta RP we współpracy z Rzecznikiem Finansowym. Zarzewie potencjalnego konfliktu wiąże się z problemem, który dotyczy osób wpisujących niewłaściwy numer rachunku podczas wykonywania przelewu. Dziś, jeżeli klient pomyli się, wpisując ciąg 26 cyfr, przez co pieniądze trafią do innego adresata, niż powinny, wówczas może mieć kłopot z ich odzyskaniem. Dobre duchy z Kancelarii Prezydenta RP i Biura Rzecznika Finansowego planują jednak wspomóc wszystkich roztargnionych. Na razie nie wiemy, w jaki sposób.

Martwe prawo

Czym właściwie jest taki przelew? Zgodnie z prawem bankowym, dokonując przelewu, wydajemy bankowi dyspozycję obciążenia naszego rachunku określoną kwotą i uznania jej na rachunku wierzyciela. Ta dyspozycja przelewu musi zawierać numer konta. Mogą się tam również znaleźć dane osobowe lepiej identyfikujące odbiorcę. Mogą, ale nie muszą. Pojawienie się kilka lat temu przelewów natychmiastowych nieco sprawy pokomplikowało. A wszystko to oczywiście wina Tuska, a właściwie Unii Europejskiej. Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego jednoznacznie stwierdza, że zlecenie płatnicze jest wykonywane zgodnie z unikatowym identyfikatorem (którym jest numer konta). Jeżeli podaliśmy zatem 26 cyfr, to zlecenie uznaje się za prawidłowe. Przed przyjęciem europejskich regulacji w tej materii, to na banku spoczywał obowiązek sprawdzenia tożsamości posiadacza rachunku.

Co ciekawe, kodeksy wyróżniają sytuację pomyłkowego wpisania numeru konta. Przepisy zawierają nawet wytyczne, w jaki sposób odzyskać pieniądze, które trafiły do innej osoby niż ta, która miała je otrzymać. Przelew na rzecz innej (nieuprawnionej) osoby można bowiem określić mianem tzw. świadczenia nienależnego. A świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto ...