Autor: Konrad Soszyński

W nowy rok weszliśmy z silnym dolarem. Odejście amerykańskiego banku centralnego od polityki dodruku pieniądza i oczekiwania na powrót do jej normalizacji sprawiły, że w stosunku do euro amerykańska waluta zyskała w 2014 roku ponad 13,5%.

Zamknięcie tygodnia nie zmieniło istotnie sytuacji na rynku długu, nieco gorsze niż spodziewane dane na temat produkcji przemysłowej w Eurostrefie (oczekiwania 0,2% m/m, realizacja 0,1% m/m) nie wpłynęły w znaczący sposób na wyceny papierów skarbowych w Eurostrefie. Jednak kontynuacja spadków cen ropy naftowej oraz zjazdy indeksów giełdowych w Europie pociągnęły za sobą rentowności niemieckich Bundów.

Zaskakująco niska inflacja producencka (-2,7% r/r vs. -2,4% r/r oczekiwania) i konsumencka (1,4% r/r vs. 1,6% r/r oczekiwania) w Chinach w listopadzie wsparła dalsze zniżki dochodowości na bazowych rynkach długu. Przed południem prozakupowe nastroje na rynku obligacji umocniła publikacja informacji o mizernej dynamice produkcji przemysłowej we Francji (-0,8% m/m vs. oczekiwania na poziomie 0,1% m/m).

Słabsze niż prognozowane, dane o wymianie handlowej Chin oraz produkcji przemysłowej w Niemczech sprzyjały niemieckim i amerykańskim obligacjom. Dług dostał dodatkowe paliwo w postaci zarejestrowanych w pierwszej części dnia spadków indeksów giełdowych oraz obniżaniu się cen ropy naftowej. W konsekwencji rentowności niemieckich obligacji obniżyły się o 4-5 pb. w segmencie 5Y-10Y i 1 pb. w segmencie 2Y. W przypadku papierów amerykańskich mieliśmy do czynienia z istotnie mniejszym spadkiem rentowności (tu w ograniczeniu redukcji pomógł popołudniowy wzrost indeksów giełdowych), który wyniósł 1 pb. w segmencie 10Y.

Przez cały czwartek obserwowaliśmy zjazdy rentowności 10Y Bundów. Była to odpowiedz na niższe niż oczekiwano odczyty inflacji w Europie oraz towarzyszące temu spekulacje na temat możliwego uruchomienia klasycznego QE przez ECB. W efekcie długi koniec krzywej przesunął się o 3 pb. i osiągnął rekordowo niski poziom 0,70%, papiery 5Y zeszły o 1 pb. do 0,11%, zaś 2Y pozostały na poziomie -0,4%.

Przez większą część wtorku obserwowaliśmy zsuwanie się rentowności i stawek na bazowych rynkach długu. Inwestorzy cały czas spodziewają się uruchomienia klasycznego QE przez EBC. W związku z tym nawet lepsze niż oczekiwano dane o wzroście PKB w USA w 3q14 (3,8% vs. 3,3% prognozy) nie były w stanie na trwałe przekonać inwestorów do sprzedaży „dłuższych” amerykańskich papierów skarbowych.

Od piątkowego poranka pozytywnie na rynki obligacji działały wypowiedzi prezesa ECB M. Draghiego, że ECB gotów jest pójść szybciej i dalej, by doprowadzić do wzrostu inflacji (tj. przeprowadzić klasyczne QE).  Przed południem decyzja o redukcji stóp procentowych przez bank centralny Chin wsparła spadki rentowności na rynkach bazowych.

W oczekiwaniu na dane inflacyjne złoty stabilizował się w okolicach poziomu 4,22 na parze EURPLN nie zważając na wzrostowy trend, który dominował w tym samym czasie na rynku eurodolara. Waluta nasza pozostawała pod wpływem nie tylko spodziewanych wysoko deflacyjnych odczytów cenowych, ale też opublikowanej serii słabych danych z Chin nasilających obawy o kondycję gospodarki Państwa Środka, co nie jest najlepszym prognostykiem dla innych rynków wschodzących.

Niespodziewana decyzja BoJ o zwiększeniu skali zakupów papierów dłużnych z 60-70 do 80 bln jenów oraz zaskakująco słabe dane o sprzedaży detalicznej w Niemczech zachęcały od rana do zakupu europejskich obligacji. Decyzja BoJ i będące tego pochodną umocnienie euro do jena wpłynęły na podwyższenie wyceny prawdopodobieństwa przeprowadzenia przez EBC regularnego QE. Paliwa do zakupów europejskiego długu dodała wypowiedz Nowotnego z EBC, który powiedział, że nie można wykluczyć luzowania ilościowego w Eurostrefie.

Przez większą część środy inwestorzy dyskontowali informację z wtorku o tym, że EBC wznawia skup ABS. Jednak w ciągu dnia informacja ta została zneutralizowana poprzez wiadomość o tym, że decyzje o kształtowaniu polityki gospodarczej w Europie będą podejmowane dopiero na szczycie w grudniu. Wsparciem dla wzrostów rentowności były także dane o inflacji w USA, gdzie odczyt na poziomie 1,7% był w górnym paśmie oczekiwań. W efekcie krzywa dochodowości papierów amerykańskich przesunęła się w górę o 1-2 pb. na całej swojej długości, zaś niemiecka pozostała na tym samym poziomie, po tym jak w drugiej części dnia neutralizowała poranne spadki.